تأثیر معنوی اسامی اهل بیت(ع) بر فرد و جامعه

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) مهندس سیدمجتبی حسینی در ششمین شب عزاداری محرم به ادامه شرح فراز «اسمائکم فی الاسماء» از زیارت جامعه کبیره پرداخت و گفت: اسم یک ارتباطی با مسمیّ دارد. بنابراین اگر کسی اسمش جعفر است این جعفر با حروف جیم و عین و فاء و راء فرق می‌کند. اسامی اهل بیت(ع) و بزرگان دین یک جایگاه ویژه دارند. نقش این جایگاه بعدا معلوم می‌شود؛ یعنی معلوم می‌شود چرا باید چهار اسم علی در میان اهل بیت(ع) داشته باشیم. اینها یک معانی برای عالَم دارد. هرچقدر این معانی بیشتر با ما انس پیدا کند چه بسا دریچه‌هایی برای ما باز شود. 

وی افزود: امیرالمومنین(ع) فرمودند: «اسمی مکتوب علی العرش فاستقر». یعنی عرش در تلاطم بود، اسم علی(ع) را بر آن نوشتند تا استقرار یافت. در ادامه می‌فرمایند: «و علی النهار فتبسم و انار». اسم علی(ع) را بر روز نهادند تا روز تبسم کرد و نورافشانی کرد؛ یعنی نهاریّت نهار یک عنوان است که در تفسیر کسی به آن توجه نکرده است. در قرآن می‌فرماید: «قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ؛ بگو هان چه می‌پنداريد اگر خدا تا روز قيامت روز را بر شما جاويد بدارد(سوره 28 آیه 72).» می‌گوید اگر تا آخر قیامت روز باشد ولی نور نداشته باشد چکار می‌کنید؟! ما می‌گوییم مگر می‌شود روز باشد اما نور نداشته باشد. 

کارشناس علوم اسلامی اضافه کرد: لیل و نهار یک عنوان هستند، نور و ظلمت عنوان دیگری هستند که با لیل و نهار هم زمان می‌شوند. فرمود اسم من علی(ع) را بر نهار نهادند «فتبسم و انار». عرفانی که ما در سلوک ولایی و سلوک اهل بیت(ع) داریم از آن حرف می‌زنیم برای همه عالم است. عرفان آفرینش و انرژی آفرینش است. می‌گوید این تبسمی که در روز است از یک نقطه‌ای شروع شده است؛ یعنی این اسم تبسم‌آور است، اگر این اسم برای تو تبسم نیاورد نکند در تاریکی هستی.  

وی ادامه داد: شخصی آمد گفت: یابن رسول الله(ص) خداوند به من فرزندی داده است. امام پرسید: اسمش را چه گذاشته‌ای؟ آن شخص گفت: اسمش را گذاشتم فاطمه. دید حضرت به احترام خم شد تا جایی که صورتش به زمین رسید. آن شخص یک اسم گفت، حضرت فرمود همین که این اسم را گذاشتی حرمت دارد. باید یاد بگیریم احترام حضرت ناموس را نگه داریم. حجاب مقدس حضرت ناموس، حضرت امیرالمومنین(ع) است. اسم مطهر این بزرگوار به‌ویژه و اسم همه ائمه(ع) وقتی در یک فضا ذکر شود آن نور می‌آید. این را می‌گویم که هم متنبه شوی و هم قدر بدانی که به مجلسی می‌آیی که در آن اسم امیرالمومنین(ع) برده می‌شود. 

وی در ادامه تصریح کرد: «اسمائکم فی الاسماء» به ما توجه می‌دهد که اسامی اهل بیت(ع) الکی نیست. این اسامی از یک جایی آمده است و با خودش یک روح و نوری را همراه آورده است. شب گذشته عرض کردم که در خصوص امام حسین(ع) اسم و مسمّی با هم آمدند. برخی از القاب حضرت فاطمه(س) اسم و مسمّی با هم آمدند؛ یعنی سابقه قبلی نداشتند. در خصوص حضرت یحیی اسم و مسمّی با هم آمدند. این معنا دارد که قرآن به عنوان یک آیه مقدس و مطهر می‌فرماید: «لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا». یعنی مسئله این‌قدر مهم است. یک نوزاد ادعای پیغمبری کرده و حرف زده است، برای این آدم با این مقام از سابقه نداشتن اسم او به عنوان یک مقام  نام می‌بریم. 

حسینی خاطر نشان کرد: بنابراین این اسامی وقتی در میان ما پخش می‌شود، یک معنای «اسمائکم فی الاسماء» همین است. ما داریم از آن انرژی ذخیره شده این اسم بهره می‌بریم ولی تا حالا استفاده نکرده‌ایم. جامعه‌ای که این اسامی در آن باشد نباید این‌طوری باشد. خب تو حق این اسامی را ادا نمی‌کنی. حداقل تا جایی که می‌توانی به این اسم احترام بگذار تا صاحب اسم در روز جزا به طور مجزّا دستت را بگیرد. این قانون است. از همه این حرف‌ها مهم‌تر آن مسائلی است که در وجه ولایت کلیه الهیه علویه است و اسم مقدس امیرالمومنین علی بن ابی طالب(ع)  است. 

وی افزود: همان‌طور که عرض کردم یک جاهایی که می‌خواهی با خدا حرف بزنی می‌گویی بحق علیٍّ. وقتی در جامعه حرف می‌زنی می‌گویی امیرالمومنین(ع). یک جای دیگری می‌گویی یاابوالحسن. یک‌جاهای دیگر می‌گویی حیدر. در نجف کنار شبکه‌های ضریح بگو «السلام علی المخصوص بسیدة النساء». این حرفی است که به هیچ کسی در عالم نمی‌توانی بگویی؛ فقط باید به امیرالمومنین(ع) بگویی. امیرالمومنین(ع) تنها کسی است که می‌تواند بگوید «انا المخصوص بسیده النساء». 

وی در ادامه عنوان کرد: اسامی اهل بیت(ع) داخل در اسماء هستند. یک وقتی خداوند به ملائکه گفت می‌خواهم انسان بیافرینم. ملائکه گفتند چرا می‌خواهی این کار را بکنی؟ خداوند فرمود من چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا؛ و [خدا] همه [معانى] نام‌ها را به آدم آموخت (سوره 2 آیه 31).» سوالی که برای همه پیش می‌آید این است که همه اسماء را آموخت یعنی اسامی همه کالا و اشیاء را به آدم آموخت؟ یک نظر می‌گوید بله، همه اسماء را یاد داد. یک نظر این است که می‌گوید خیر، اسماء امامان را آموخت. از این منظر «اسمائکم فی الاسماء» یعنی اسامی ائمه(ع) بن و ریشه تمام اسمائی است که وجود دارد.