عافیت‌طلبی ثمره و حاصل دنیاطلبی است

حجت‌الاسلام مهدی گرجی، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان با بیان اینکه عافیت به معنای سلامتی است، اظهار کرد: در ادبیات خودمان خوانده‌ایم که « قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید»، اما گاهی عافیت معنایی عام می‌یابد و منظور از آن، هر نوع سلامتی و دوری از تمام مشکلات، مصیبت‌ها و گرفتاری‌هاست.
وی افزود: گاهی گفته می‌شود شخصی عافیت‌طلب است، یعنی می‌خواهد هیچ مشکلی در زندگی‌اش پیش نیاید و از تمام مواضع و عواملی که برایش دردسر به وجود بیاورد، فاصله بگیرد؛ در حالی که برخی از مشکلات، مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها هزینه باورها و اعتقادات انسان است. به عبارت دیگر در مسیر مبارزه و جهاد در راه خدا این امکان وجود دارد که انسان با مشکلاتی مواجه شود.
حجت‌الاسلام گرجی ادامه داد: افراد عافیت‌طلب عموما خود را از صحنه‌ها و موقعیت‌های گوناگون دور نگه می‌دارند تا به هیچ نوع مشکل، گرفتاری و خسارتی اعم از مالی، جانی و آبرویی دچار نشوند. این نوع عافیت‌طلبی ویژگی افراد دنیاطلب است و این‌ها افرادی هستند که حقیقت توحید، ایمان به خدا و تلاش برای کسب رضای الهی را درک نکرده‌اند.
وی اضافه کرد: واژه‌هایی مثل دنیا و پول مذموم نیستند، ولی زمانی که شخصی پول‌زده و دنیاطلب شده و برای دستیابی به امکانات اقتصادی حریص می‌شود، این وضعیت مذموم خواهد بود. درست است که واژه عافیت معنایی منفی ندارد، ولی زمانی که افراد وارد جریان مبارزه و حرکت و ایمان می‌شوند، طبیعی است که با سختی‌ها و مصیبت‌ها مواجه خواهند شد و نباید به عنوان طلب عافیت، از تکلیف و وظیفه شانی خالی کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: علت اینکه واژه عافیت طلبی در عرف جامعه بار منفی پیدا کرده، این است که بعضا افراد از زیر بار مسئولیت‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی شانه خالی می‌کنند، اینجاست که عافیت‌طلبی مورد مذمت قرار می‌گیرد.