رسول فلاح، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و داور و فعال قرآنی در گفتوگو با ایکنا درباره وضعیت فعالیتهای قرآنی در کشور و کیفیت این فعالیتها اظهار کرد: در این زمینه باید به سه حوزه توجه کنیم که اولین مورد در زمینه افزایش کمی فعالیتهای قرآنی و حافظان قرآن کریم است؛ چنانچه مقام معظم رهبری هم فرمودند که انتظار ایشان از جامعه، تربیت 10 میلیون حافظ است. حوزه دوم مورد توجه، کیفیت است که باید دقت کنیم مورد غفلت قرار نگیرد.
وی ادامه داد: کیفی بودن و حرفهای بودن حفاظ محترم، کمک میکند که بتوانند در جاهای مختلف و در کشورهای گوناگونی که در مسابقات شرکت میکنند، مقامات شایستهای را کسب کنند. حوزه بعدی در مورد پرورش و تربیت حفاظ در مکتب قرآن است که مسئله بسیار مهمی است.
فلاح عنوان کرد: اگر به سایر کشورها توجه کنیم، متوجه خواهیم شد که فعالیتهای برجستهای از منظر کمی در آنها وجود دارد و یا زبان آنها عربی است و به راحتی میتوانند قرآن را حفظ کنند، اما ما باید به صورت پایهای در این زمینه کار کنیم و دستاندرکارانی همانند مسئولان آموزش و پرورش و سایر جاهایی که تأثیرگذارند، اقداماتی را انجام دهند. پیشنهاد مشخص بنده این است که اگر این کارها توسط خود مردم انجام شود، فعالیتهای مردمی موفقیت بیشتری از فعالیتهای دولتی در پی دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی یادآور شد: اگر بودجهها در اختیار مردم قرار گیرد و از لحاظ کمی هم رشد کنیم، موفقیتهای بسیاری کسب خواهیم کرد، اما باید به کیفیت کار قرآنی هم توجه کنیم. مقام معظم رهبری در دوران ریاست جمهوری خود در یک سفر خارجی در پاسخ به شخصی که در خارج از کشور گفته بودند ما تعداد زیادی حافظ قرآن داریم، ایشان فرموده بودند ما به تعداد جمعیت هفتاد میلیونی ایران، محافظ قرآن داریم. این جواب بسیار جالبی است؛ بنابر این داشتن عدد بالای حافظ قرآن، بسیار عالی و ارزنده است، اما نباید کیفیت و توسعه فرهنگ قرآن را نیز فراموش کنیم.
این فعال قرآنی تأکید کرد: اگر بتوانیم علاقهمندان و عاشقان قرآن را تربیت کنیم، میتوانیم انتظار تحول فرهنگی داشته باشیم و در این صورت تأثیرات آن در بهبود شرایط جامعه و اخلاق، نوع کار و روابط اجتماعی را مشاهده خواهیم کرد.
فلاح درباره اهمیت مردمی شدن فعالیتهای قرآنی در کشور عنوان کرد: اولین تأثیر چنین اقدامی این است که در فضای کار مردمی، خلوص نیت بسیاری وجود دارد و هزینهها، ریختو پاشها و حاشیهها کمتر است. تجربیات مثبتی هم در این مورد وجود دارد و از جمله در یک جلسه شبانه قرآنی در یک محله که یک شخص مؤمن گذاشته است، از آن جلسه، قاری برجسته بینالمللی تربیت شده است، اما این برکت را در بسیاری از سازمانهایی که فعالیت قرآنی دارند کمتر مشاهده میکنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی یادآور شد: به همین دلیل در فضای مردمی که کار متعلق به خوشان است و خود مردم متولی فعالیت قرآنی میشوند، فعالیت باکیفیتتر خواهد بود. الان یکی از آسیبهایی که ما در فضای قرآنی داریم، ایجاد استرس برای متسابقین است و این مسئله به این دلیل است که کار دارای اشکال است، اما اگر خود مردم پای کار بیایند، فعالیت قرآنی، هم از نظر کمی و هم کیفی بسیار تأثیرگذارتر خواهد بود.
وی درباره تأثیرات فعالیتهای قرآنی و برگزاری مسابقات قرآنی در روحیه آحاد جامعه و کاهش آسیبهای اجتماعی اظهار کرد: البته اگر جامعه قرآنی به جای ارزشمحوری، مسئلهمحور بشود، امید کارهای بهتری وجود دارد؛ بدین معنی که جامعه قرآنی سعی کند، مشکلی را از جامعه برطرف کنند. انتظار ما این است که وقتی یک مسابقه قرآنی اجرا میشود، نورانیت آن همانند ماه مبارک رمضان، همه جامعه را بگیرد.
این فعال قرآنی ادامه داد: یکی از مشکلاتی که در جامعه ما وجود دارد، افزایش طلاق است. آیا جامعه قرآنی ما نمیتواند با مشاوره و راهنمایی براساس آیات قرآن و روایات، به مردم آموزش و مشاوره دهد و در رفع این مشکل تأثیرگذار باشد؟ نکته دیگر این است که بهتر است در فعالیتهای قرآنی خودمان، دو محور را رعایت کنیم. محور اول این است که هر کسی که قصد انجام فعالیت قرآنی دارد، سعی در انجام کار نو داشته باشد و فعالیتش تکرار مکررات نباشد؛ چرا که الان مثلا در مسابقات قرآن اشباع شدهایم.
فلاح اظهار کرد: دومین محور در مورد نیاز جامعه است. آیا اگر حرکت قرآنی را از روستاها شروع کرده و از فضای تبلیغاتی بیرون بیاییم، تأثیر بیشتری ندارد؟ قطعا اینکار نیازی را برطرف میکند و تأثیر آن از مسابقات قرآنی تکراری بیشتر است. برخی از افراد که کارمند هستند، آنقدر در این مسابقات قرآنی شرکت میکنند که زمینههای نارضایتی از عملکرد خود در آن اداره را فراهم کردهاند؛ بنابراین اگر مسابقات محدودتر شده و کسیکه در این حوزه ورود میکند درصدد رفع نیازهای جامعه باشد، بسیار مفیدتر خواهد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: پیشنهاد دیگر بنده برای برخی سازمانها این است که به صورت تخصصی در حوزه کاری خود به فعالیت بپردازند؛ مثلا یک گروه که پزشک هستند، آیات پزشکی را از قرآن بگیرند و فقط در همان حوزه کار کنند، اگر در قوه قضائیه هستند، آیات مربوط به قضا و عدالت را کار کنند، در اداره پلیس، آیات تخصصی مربوط به امانتداری را کار کنند و در سایر ادارات هم همین رویه را در پیش بگیرند. با این روش خدمات بیشتری به جامعه ارائه خواهد شد.
این فعال قرآنی در پایان عنوان کرد: نباید به دنبال این باشیم که همه جامعه حافظ قرآن شوند، بلکه همان فرمایش رهبر معظم انقلاب که مردم محافظ قرآن باشند، از اهمیت بیشتری برخوردار است و لازم است در عمل بر روی دیگران تأثیرگذار باشیم تا مثلا آمار پروندههای قضایی ما کاهش پیدا کند؛ بنابراین باید اقرار کنیم هنوز به این سطح نرسیدهایم و لازم است به این سمت حرکت کنیم.
انتهای پیام