با گزاره‌های صنعتی و تجاری نمی‌توان پیگیر شعار سال در عرصه فرهنگ و هنر بود
گروه هنرــ شعار «اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال» برای بخش صنعتی و تجاری که ماهیت اقتصادی دارند به شکل متفاوت از عرصه فرهنگ و هنر تحقق خواهد یافت؛ فرهنگ و هنر ماهیت انسانی و پرداخت معنایی دارند و همچنان شعاری همچون شعار امسال در این عرصه تعریف درستی ندارد.
به گزارش ایکنا؛ سال 96 از سوی مقام معظم رهبری تحت عنوان «سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال» نامگذاری شد. در بررسی تحقق منویات و دغدغه‌های رهبر انقلاب در عرصه هنر و به ویژه هنرهای نمایشی ذیل شعار امسال با محمدعلی دشت‌گلی؛ رئیس سازمان بسیج هنرمندان سپاه محمد رسول‌الله(ص) گفت‌و‌گویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
ـ به هر حال شعار تعیین شده از سوی مقام معظم رهبری مربوط به همه دستگاه‌های سیاستگذاری و اجرایی کشور می‌شود و لذا عرصه هنر نیز از این امر مستثنی نیست، آیا به شکل کلی در عرصه فرهنگ و هنر توانستیم برای تحقق این شعار اقداماتی صورت بدهیم.
مسئله مهم در عرصه فرهنگ و هنر و اینکه آیا توانسته‌ایم در این وادی شعار سال را تحقق بخشیم یا نه، این است که همچنان بسیاری از مصادیق و مظاهر چنین عباراتی در قالب شعار سال در مجموعه کارهای فرهنگی و هنری جا نیفتاده و جامعه هنری همچنان در اینکه باید چه رفتاری را در مواجهه با این شعار از خود نشان بدهد، متحیر است.
بدون شک ما نمی‌توانیم پیگیر این شعار در عرصه فرهنگ و هنر منطبق با آنچه که جامعه صنعتی و تجاری ما به دنبال آن است باشیم. ماهیت عرصه‌هایی همچون صنعتی و تجاری، اقتصادی است و راهکارهایی که در آنها پیرو این شعار اتخاذ می‌شود صرفنظر از اینکه تا چه اندازه در آنها توفیق حاصل می‌شود با آنچه که ما باید در عرصه فرهنگ و هنر به آن اندیشه کرده و بپردازیم متفاوت است چرا که ما در عرصه فرهنگی و هنری با مقوله‌ای انسانی متکی بر معانی سر و کار داریم و صحبت از مادیات قابل لمس نیست که بتوانیم آنچنانکه انتظار می‌رود در آن حسابگرانه رفتار کنیم.
با این فرض به طور کلی در عرصه هنری و به شکل ویژه در ارتباط با هنرهای نمایشی باید بگویم که چندان توفیقی در سال گذشته حاصل نشد چرا که اساساً هنر نمایش، عرصه‌ای گران و هزینه‌بر است و از آنجا که متولی اصلی این هنر نیز دولت است لذا بودجه‌های ناچیز دولتی نیز تمام و کمال صرف امور جاری در این حوزه می‌شود و انتظار تحقق دستاوردی چشمگیر را در این عرصه، نمی‌توان داشت.
ـ با نگاهی خوشبینانه‌تر اگر خواسته باشیم به تئاتر به عنوان یکی از مظاهر تحقق اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال نگاه کنیم، ما به ازایی را می‌توان ذکر کرد؟
بله، در زمینه تئاتر خصوصی یا تئاتر مستقل که طی سالیان اخیر با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی شاهد ازدیاد سالن‌های خصوصی به ویژه در پایتخت بودیم و در آن چرخه اقتصادی غیردولتی را شاهد هستیم که به این واسطه زمینه برای اشتغال بسیاری به ویژه از نسل جوان فراهم شده است می‌توان بارقه‌هایی از تحقق شعار سال را مشاهده کرد، هرچند که این تئاترهای خصوصی نیز با توجه به مناسبات رایج در آنها و به ویژه آنکه همچنان نظارت دولتی باید بر آنها حاکم باشد، افت و خیز و آفت‌های خاص خود را داراست.
ـ گمان نادرستی بعضاً در مواجهه با شعار سال وجود دارد و آن اینکه منظور صرفه‌جویی در هزینه‌کرد به منظور برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری است، به شکلی که در سال 96 برخی از رویدادهای هنری به ویژه در عرصه هنرهای دینی و ارزشی بنا بر این توجیه تعطیل شدند، نظر شما در این مورد خاص چیست؟
تعطیلی رویدادهای فرهنگی و هنری که سابقه خوب و مطلوب اجرایی را طی سالیان گذشته از سر گذرانده‌اند به ویژه در عرصه هنر متعالی دینی و ارزشی با این توجیه که باید صرفه‌جویی کرد غلط است به ویژه که بسیاری از آنها در حوزه هنر دینی و ارزشی فرهنگساز بوده و جریانی پویا را در عرصه هنر فراهم می‌آورند و برای فرهنگ نیز قطعاً باید هزینه کرد، به نظرم اگر هم قرار است صرفه‌جویی صورت گیرد باید با حفظ اصل رویداد فرهنگی و هنری و برگزاری آن، از برخی برنامه‌های متفرقه که حواشی رویداد برگزار می‌شوند و اتفاقاً با تشریفات زیادی هم همراه هستند جلوگیری کرد.
ـ در صحبت‌های خود اشاره کردید که مناسبات بخش‌های صنعتی و تجاری به جهت آنکه ماهیتاً اقتصادی هستند با بخش فرهنگی و هنری که به حوزه علوم انسانی مربوط می‌شوند متفاوت است، با این تفاصیل اگر خواسته باشیم اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال را در این حوزه نیز پیاده سازیم، راهکار چیست؟
با وجود تفاوت‌ها، شباهت‌هایی نیز وجود دارد، مگر نه اینکه ما در عرصه صنعت و تجارت تأکیدمان بر استفاده از کالای ایرانی است؟ این امر در مورد عرصه های فرهنگی و هنری نیز صدق می‌کند و ما می‌توانیم از محصولات هنرمند ایرانی به جای کالای مشابه خارجی استفاده کنیم که این امر اشتغال به پیشه‌های هنری را در داخل کشور رونق می‌بخشد، در حوزه تئاتر و هنرهای نمایشی نیز می‌توان به جای استفاده از متون خارجی نمایشی، با حمایت و ترغیب نمایشنامه‌نویسان ایرانی آنها را به نگارش نمایشنامه‌هایی که با فرهنگ و باور ایرانی و اسلامی همخوان هستند تشویق کرد؛ این درست که ساختار روایی آثار نمایشی خارجی بسیاری از کشورهای صاحب تئاتر قابل تحسین است اما با حفظ همان ساختار روایی می‌توان هنرمندان را تشویق کرد که محتوایی ایرانی و برآمده از فرهنگ غنی کشور را دستمایه نگارش و تولید آثار نمایشی قرار دهند.
گفت‌و‌گو از امیرسجاد دبیریان
انتهای پیام
