نگاهی به برخی از مشکلات مؤسسات قرآنی استان کرمان/ بودجه‌ای که هیچ وقت به مقصد نرسید
گروه مؤسسات قرآنی مردم‌نهاد ــ مؤسسات و خانه‌های قرآن استان کرمان با توجه به عرقی که به آموزش قرآن به قرآنآموزان دارند اما با مشکلات عدیده‌ای از جمله نبود مکان مناسب و امکانات آموزشی کافی دست و پنجه نرم میکند.
به گزارش ایکنا؛ سال‌هاست که مؤسسات متعددی در جای جای کشور تأسیس و رشد یافته و در زمینه آموزش قرآن به قرآن‌دوستان قدم‌های بلندی را برداشته‌اند، که این مؤسسات به فراخور هر استان تعدادشان کم و زیاد می‌شود. یکی از استان‌هایی که تاکنون توانسته با وجود مؤسسات و خانه‌های قرآن متعددی که در خود جای داده است در امر آموزش قرآن موفق عمل کند استان کرمان است.
استان کرمان حدود 600 مؤسسه و خانه قرآن فعال و نیمه فعال دارد، که برخی از آنها با فراز و فرودهایی که پیش رو دارند با همت و مدد مدیران و گاهاً کمک برخی از خیران و مسئولان در راستای تربیت قرآنآموزان و ایجاد یک جامعه سالم قرآنی فعالیت می‌کنند.
بر همین اساس و برای اطلاع از وضعیت مؤسسات و خانه‌های قرآنی این استان با برخی از مدیران این مراکز به بحث و گفت‌وگو نشسته‌ایم، که در ادامه تقدیم حضورتان می‌شود.
از ابتدایی‌ترین مشکلات این مراکز قرآنی، مشکلات مالی از قبیل عدم توان خرید وسایل مورد نیاز آموزشی تا اجاره‌بها و یا بودجه کافی برای خرید هدیه در راستای تشویق قرآنآموزان است و گاهی برخی از همین مشکلات موجب شده تا موجبات تعطیلی مؤسسات قرآنی را فراهم کند.
جابه‌جایی‌های هر ساله معضل مؤسسات قرآنی کرمان
عمده مشکلات مؤسسات استان کرمان مخصوصاً مناطق محروم این استان نداشتن مکان ثابت و جابه‌جایی‌های هر ساله است که این امر سبب ریزش تعداد قرآنآموزان مؤسسه می‌شود. در این راستا، مدیرعامل جامعة‌القرآن ابوذر گفت: عمده مشکل ما این است که همه مکان‌هایی که داریم استیجاری است و تأمین هزینههای جاری مالیات، قبوض، تعمیرات و... بنیه مالی شعبه را تضعیف میکند.
همچنین باید مشکلات معیشتی این استان و استان‌های مشابه را نیز در نظر گرفت که این امر سبب عدم استقبال از کلاس‌ها می‌شود و مدیر مؤسسه قائم آل‌محمد دقیانوس در این رابطه گفت: در منطقه ما خانواده‌ها وضع مالی خوبی ندارند و به علت اینکه در بحث علمی دانش‌آموزان تبلیغات زیادی شده است، خانواده‌ها از هزینههای دیگر خود می‌زنند تا فرزندشان به کلاس‌های علمی بروند که در همین راستا اگر مسئولان استانی از ما حمایت کنند، مربیان و رشته‌های آموزشی متنوع و بیشتری را به کار می‌بریم و در نتیجه عملکرد بهتری خواهیم داشت.
از آنجایی که اکثر مؤسسات قرآنی در روستاها و مناطق محروم واقع شدند زیاد شناخته نمی‌شوند لذا هیچ خیری به آنها کمک نمی‌کند و این مؤسسات برای خرید وسایل جزئی و ضروری دچار مشکل می‌شوند و اگر هدفشان رضای خدا نبود قطعاً نمی‌توانستند با این مشکلات کنار بیایند. در همین زمینه مؤسسات متعددی از جمله مؤسسه طه و قائم آل محمد دقیانوس نه خود توانایی خرید وسایل مورد نیاز مؤسسه را دارند و نه خیری در این زمینه از آنها حمایت مالی میکند.
شاید تصور شود که چرا مدیران مؤسسات مشکلاتشان را با شهریه‌ای که از قرآنآموزان دریافت می‌کنند برطرف نمی‌کنند که باید خاطرنشان کرد شهریه‌های دریافتی از قرآنآموزان در این مناطق بسیار ناچیز است و در پایان دوره‌ها مازادی نمی‌ماند که بتوان با آن مشکلی را حل کرد در ضمن بسیاری از افراد توان پرداخت همین هزینه ناچیز را هم ندارند.
شهریه قرآنآموزان تنها منبع درآمد مؤسسات قرآنی
مؤسسه مهر بی‌کران از جمله مؤسساتی است که اعتباراتش را از شهریه‌های قرآن‌آموزانش تأمین میکند و هر بار که در این زمینه با نهادهای قرآنی مربوطه نامه‌نگاری میکند، جوابی جزء نداشتن بودجه از آنها دریافت میکند، در همین راستا مؤسسه ریحانة‌النبی(س) نیز هزینههای جانبی و حقوق مربیان خود را از طریق شهریه کلاس‌ها تأمین و از بودجه شخصی اجاره‌بها مکان مؤسسه تأمین میکند و هیچ خیر، سازمان و یا نهادی آن را یاری نمی‌کند.
شاید بیان این مشکلات و معضلات در نگاه اول پیش پا افتاده و سطحی به نظر آید ولی باید اذعان داشت که همین مسائل پیش پا افتاده در خیلی از مواقع موجب تضعیف عملکرد مؤسسات و خانه‌های قرآن و بعضاً تعطیلی آنها شده است. سخنان برخی از مدیران مؤسسات قرآنی از جمله مدیر مؤسسه قرآنی حضرت معصومه(س) شاهد این گواه است، این مدیر مؤسسه با اشاره به اینکه در ابتدای فعالیت خود هم مؤسسه و هم مهد قرآن و پیش‌دبستانی داشتیم و به مرور زمان متأسفانه به دلیل نبود امکانات لازم و علی‌رغم استقبال قرآنآموزان از این مراکز، منحل شد و در حال حاضر با توجه به دغدغه قرآنی خود و علاقه‌ای که به آموزش قرآن به قرآنآموزان داشتم منزل شخصی خود را به این امر اختصاص دادم.
همه ما به این مهم اعتقاد داریم و آن را پذیرفته‌ایم که هدف مؤسسات قرآنی تربیت قرآنآموزان و نهادینه کردن کلام وحی در زندگی روزمره مردم است و لطف خداوند بزرگترین حامی در این زمینه است و مدیران مؤسسات و خانه‌های قرآن با این هدف در امر آموزش قرآن قدم گذاشته‌اند و از هیچ تلاشی دست نکشیده‌اند. مدیر مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت بینات در همین راستا بیان میکند: مؤسسه ما نمونه‌ای از مؤسساتی است که با توجه به سختی‌‌های راه دست از اهداف خود برنداشته و به راهش ادامه می‌دهد. این مؤسسه در حال حاضر با توجه به مشکلات مالی زیادی که پیش‌رو دارد توانسته قرآنآموزان متعددی را تربیت کند و هزینه اجاره‌بها و حقوق معلمان خود را از شهریه کلاس‌ها تأمین کند.
کشور ما یک کشور اسلامی است و باید تمام هم‌وغمش رسیدن به هدف والا یعنی داشتن جامعه قرآنی باشد اما متأسفانه در کنار این مشکلات مالی برخی نهادهای مرتبط نیز به جای اینکه دست یاری به سوی مراکز قرآنی دراز کنند تا هرچه زودتر به این هدف والا برسیم برعکس عمل کرده و با سنگ‌اندازی مانع حرکت آنها می‌شوند. مؤسسه قرآنی نور ولایت یکی از این مؤسساتی است که افزون بر هزینه اجاره‌بها مشکلاتی نظیر بیمه مربیان قرآنی خود را نیز دارد. این مؤسسه علاوه بر مشکل بیمه مربیان خود، با پرداخت مالیات که هزینه بسیار سنگینی است نیز دست و پنجه نرم میکند.
نبود حمایت مالی؛ مهمترین عامل تعطیلی برخی مراکز تحت پوشش مؤسسات قرآنی
مؤسسه فاطمه‌الزهرا(س) نیز از جمله مؤسسات استان کرمان است که مشکلی چون تأمین هزینه مهد قرآن و مدرسه غیرانتفاعی که تحت پوشش این مؤسسه فعالیت میکند را دارد و به علت مشکلاتی که آموزش و پرورش بر سر راه این مرکز قرآنی قرار داده است نتوانسته کاری از پیش ببرد.
با وجود همه این مشکلات مدیران مؤسسات از تلاش در رسیدن به جامعه قرآنی دست برنداشته‌اند و از درآمد و هزینههای شخصی خود در این مسیر استفاده می‌کنند و بر این باور هستند که کمک به قرآن برکت به مال و عاقبت بخیری برای فرد را به همراه دارد لذا از هیچ هزینه‌ای دریغ نمی‌کنند و منزل و یا حتی درآمد شخصی خود را هم صرف قرآن می‌کنند. مؤسسه طه یکی از این مؤسسات است که منزل شخصی مدیر مؤسسه مکانی برای آموزش قرآن شده است.
قرار دادن ردیف بودجه برای مراکز قرآنی در این شرایط که همه این مکان‌ها به علت مشکلات مالی در معرض مرگ تدریجی هستند همانند تزریق خون تازه به رگ‌های مراکز قرآنی است و می‌تواند جان تازه‌ایی را به این مؤسسات بدهد اما برخی از مدیران این مراکز بر این باورند که علی رغم اینکه ردیف بودجه قرآنی برای فعالیت‌های قرآنی در مجلس تصویب می‌شود ولی صرف موارد دیگر می‌شود و به دست مؤسسات نمی‌رسد که واقعیت داشتن این ادعا نهایت بی‌انصافی و بی‌عدالتی در حق قرآن و قرآن‌دوستان است و همه مدیران و مسؤلان کشوری در این بی‌عدالتی سهیم هستند. مدیر مؤسسه راویان وحی باغین در این راستا گفت: مشکل ما بودجه و هزینه‌ای است که در مجلس تصویب می‌شود ولی هیچ وقت به دست ما نمی‌رسد. شاید مؤسساتی که در شهرها فعالیت می‌کنند بتوانند از طریق شهریه‌های که دریافت می‌کنند اموراتشان را بگذرانند اما مؤسساتی که در مناطق محروم فعالیت می‌کنند قادر به گرفتن شهریه از قرآنآموزان نیستند و اگر دولت همین حق خودمان را به ما بدهد مشکل بودجه از لیست مشکلات مؤسسات خارج می‌شود.
مشکلات برخی از مؤسسات قرآنی استان کرمان را شنیدیم و برای روشن شدن موضوع و به امید برطرف شدن برخی از این مشکلات با محمدعلی مشهدی، مدیرعامل اتحادیه موسسات و تشکل‌های قرآنی استان کرمان گفت‌وگویی داشتیم که وی در رابطه با علت وضعیت مالی نامطلوب مؤسسات استان کرمان اظهار کرد: در استان کرمان حدود 164 مؤسسه تحت نظارت اتحادیه مؤسسات قرآنی فعالیت می‌کنند. 450 خانه قرآنی روستایی و شهری و 50 مؤسسه نیز وجود دارد که درخواست مجوز داده‌اند و روند اداری آنها در حال طی شدن است.
مشهدی ادامه داد: اما متأسفانه هیچ بودجه قرآنی از سمت دولت به مؤسسات قرآنی اختصاص داده نشده پس ما نمی‌توانیم کمکی به مؤسسات برسانیم و فقط با استفاده از خیران، ظرفیت‌های استانی، اجرای برخی طرح‌های قرآنی که از سوی سازمان تبلیغات اسلامی و دیگر نهادها به ما واگذار می‌شود بخشی از این کمبودها جبران می‌شود.
مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های قرآنی استان کرمان با اشاره به اینکه برخی مؤسسات نیز به صورت خودمحور و مردم‌نهاد اداره می‌شود، اظهار کرد: در حال حاضر بیشترین مشکل را در بخش‌های استان داریم زیراکه کرمان به عنوان پهناورترین استان کشور که مساحت جغرافیایی زیادی هم دارد شناخته شده است و از سمت جنوب و شرق به دلیل همجواری با استان‌های هرمزگان و سیستان‌وبلوچستان و مسافت زیاد تا مرکز استان، در سال‌ها و ده‌های گذشته محرومیت‌های زیادی از لحاظ مالی و فرهنگی دارد که این فقر هنوز هم گریبان‌گیر این مناطق است که اتحادیه مؤسسات قرآنی وظیفه خود می‌داند تا به پیشبرد اهداف قرآنی استان کمک کند اما متأسفانه دست‌مان خالی است و نمی‌توانیم کمکی به مؤسسات کنیم.
زینب رحیمی
انتهای پیام
