برگی از وصیت‌نامه یک شهید قرآنی/صدای هل من ناصر حسين را از جبهه‌ها شنيدم
گروه جهاد و حماسه ــ سردار رشيد اسلام شهيد محمد حسين مسجد کرم عنایت، معلم قرآنی است که در طول زندگی‌اش در مساجد و مدرسه به آموزش قرآن می‌پرداخت و سرانجام در نهم فروردین‌ماه سال 67 در عملیات والفجر 10 به شهادت رسید. او معتقد بود خونی که در راه اسلام بر زمین بریزد هدر نرفته است.
به گزارش خبرنگار ایکنا، شهيد محمدحسين مسجد کرم عنایت در یکم خردادماه سال 43 در پایتخت مقاومت ایران، دزفول متولد شد و با آغاز انقلاب اسلامی به صفوف انقلابیون پیوست و در راهپیمایی‌ها علیه رژیم طاغوت حضور فعال داشت. با شروع جنگ تحمیلی در لباس بسیجی به عضویت گردان عمار از لشکر 7 ولیعصر(عج) در آمد، همچنین جلسات قرآن را در مسجد حضرت مسلم بن عقیل(ع) راه‌اندازی کرد. او با حضور در جبهه در عملیات‌های مختلف در رسته ادوات شرکت کرد. سرانجام در نهم فروردین ماه سال 67 عملیات والفجر 10 منطقه ارتفاعات ریشن به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
وصيت نامه معلم قرآن و سردار رشيد اسلام شهيد محمد حسين عنايت
در این وصیت‌نامه آمده است: پدر و مادر عزيزم اكنون كه اسلام در اين برهه از زمان در موقعيتي قرار گرفته است كه احتياج به جوانان دارد تا از آن جانبداری كنند من هم بنا به وظيفه خودم صلاح ديدم كه از اسلام در حد توانم جانبداری كنم و از اين بابت صدای هل من ناصر حسين را از جبهه‌ها شنيدم و لبيك گفتم و همانطور كه خودتان مي‌دانيد احيا شدن اسلام به خون حسين(ع) وابسته بود در آن زمان كه دشمنان اسلام مي‌خواستند احكام اسلام را از بين ببرند حرام آن را حلال و حلال آن را حرام كنند.
در ادامه وصیت‌نامه نوشته شده است: در اين زمان هم كشورهايي مثل آمريكا و شوروی و اسرائيل بنا دارند اسلام را از بين ببرند و چون ما در آن زمان نبوديم ياری حسين (ع) كنيم لهذا وظيفه خود دانستم در اين زمان از اسلام جانبداری كنم و اگر خونم در اين راه بريزد مطمئن باشيد كه پدر و مادر عزيزم خونم هدر نرفته است و به راه حسين(ع) ريخته شده است از شما مي‌خواهم اگر من شهيد شدم بي‌تابی نكنيد يا خدای نكرده به انقلاب اسلامي و دولت جمهوری اسلامي حرف بدی بزنيد چون من خودم با عشق و علاقه قدم در اين راه گذاردم و اگر كسي خواست در اين رابطه حرفي بزند بر دهانش بكوبيد و ياد حسين ابن علي بيفتيد و در فراق جوان رشيد او علي اكبر گريه كنيد و مرا هم به حسين و علي اكبر و ديگر شهدای كربلا ببخشيد.
در پایان وصیت‌نامه آمده است: و در آخر از شما خانواده محترم يعني پدر و مادر و خواهران و برادران طلب عفو مي‌كنم و اميدوارم همه شما مرا ببخشيد، زيرا من برای شما برادر و يا پسر خوبي نبودم و اميدوارم راه رونده‌ای پيدا شود و راه من را هم ادامه دهند. ان‌شاءالله
انتهای پیام
