ایستادگی و مقاومت؛ راهکار غلبه بر طاغوت و مستکبر

حجت‌الاسلام مهدی اژه‌ای در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان با بیان اینکه کبریا و عظمت واقعی و بی‌نقص متعلق به ذات اقدس خداوند است، اظهار کرد: خداوند عظمت و کبریای خود را از هیچ کس نگرفته و قدرت و عظمت فقط به او می‌برازد. «الله اکبر» از شعارهای بزرگ است و نماز با تکبیره‌الاحرام شروع می‌شود تا خدا را به بزرگی و عظمت بشناسیم. غیر خدا حتی فرشتگان مقرب و انبیای الهی چون چیزی از خود ندارند و هر چه دارند ماندگار نیست، نباید در وجودشان کبر باشد و اگرچه بزرگ‌اند، ولی بزرگی خود را از خدا گرفته‌اند؛ بنابراین کبر در غیر خدا مذموم و در باب خدا ممدوح است.
وی افزود: قرآن کریم مستکبرین را افرادی می‌داند که حقیقت بزرگی و عظمت خداوند را و اینکه آنها چیزی از خود ندارند متوجه نشوند، لذا درباره ابلیس می‌فرماید:«... أَبي‏ وَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرينَ؛ ... ابا کرد و تکبر ورزید و او ازکافران بود»؛ همچنین درباره فرعون می‌فرماید:«إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الْأَرْضِ...؛ همانا فرعون در آن سرزمین برتری و تسلّط یافت...»، یا «فَقالَ أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلي؛ آن‌گاه گفت: من پروردگار بزرگ شما هستم».
کبریای حقیقی مخصوص خداوند است
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: حقیقت وجود انسان، فقر و نیاز به خدای بی‌نیاز می‌باشد و هر چه دارد از خدا است و هر چه می‌خواهد باید از او بخواهد، لکن نباید بر کسی منت گذاشته و حقوقش را ضایع سازد؛ بنابراین کبر در انسان مذموم است، چون از خود چیزی ندارد که بخواهد قائل به منیت شود و به حادثه‌ای ممکن است زندگی، زیبایی و قدرت خود را از دست بدهد. قرآن کبریا را مخصوص خداوند می‌داند که حقیقی و واقعی است.
حجت‌الاسلام اژه‌ای با بیان عوامل مؤثر در بروز خوی استکباری‌گری گفت: گاهی افراد فاقد معرفت‌اند، یعنی خدا را به عظمت نمی‌شناسند و در نتیجه، خود را بزرگ می‌بینند، در واقع جهل باعث می‌شود که بزرگتر و بالاتر از خود را نشناسند. از طرف دیگر ممکن است انسان از فقر و نیاز خود آگاه نبوده و به این توجه نداشته باشد که ابتدا ذره‌ای ناچیز بوده و سپس به انسان تبدیل شده و زندگی‌اش با مرگ در این دنیا پایان می‌پذیرد که باعث می‌شود دچار کبر شود. گاهی نیز انسان علی‌رغم آگاهی از محدودیت‌ها و نیازهایش می‌خواهد از شرایط و موقعیت برتری که در مقایسه با دیگران دارد سوءاستفاده کند.
وی اضافه کرد: علاوه بر این، رفتارها در جامعه باید به نحوی باشد که افراد متکبر مورد تشویق قرار نگیرند، مثلا اطرافیان چاپلوس با تملق‌گویی افراد متکبر را به ادامه رفتارشان تشویق می‌کنند، همچنین عدم مقاومت و مبارزه از سوی افرادی که مورد ظلم قرار می‌گیرند، بر تکبر متکبران می‌افزاید و برعکس اگر در برابر آنها ایستادگی شود، به ذلت خود پی می‌برند.
مقاومت؛ بزرگترین راهکار غلبه بر طاغوت و مستکبر
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: خوی استکباری حالتی درونی است گه اگر بروز و ظهور پیدا کند، به رفتار استکباری تبدیل می‌شود. ممکن است فردی در درون مغرور، خودخواه و خودبین باشد، ولی تا زمانی که اسبابش فراهم نشود، طغیان نکند، در واقع به طاغوت درونی گرفتار است، ولی هنوز به طاغوت بیرونی تبدیل نشده؛ بنابراین افرادی که خوی استکباری دارند، وقتی صاحب قدرت و ثروت شوند، طغیان کرده و می‌خواهند بر دیگران مسلط شوند و انبیا نیز برای مبارزه با طاغوت مبعوث شده‌اند.
وی تصریح کرد: عدم اطاعت، بزرگترین و مهمترین راهکار نجات از شر طاغوت است. امام حسین(ع) اگرچه شهید شد، ولی از طاغوت اطاعت نکرد و آن را به خاک مذلت نشاند. انسان بعد از اینکه راه و راهبر را شناخت، باید خدا را اطاعت و طاغوت را نافرمانی کند؛ به عبارت دیگر با طاغوت درونی یعنی هوای نفس مبارزه و در برابر کسانی که به جان، مال، ناموس و حریت مردم تعدی می‌کنند ایستادگی کند تا قدرت استکباری آنها در هم شکند.
انتهای پیام