مدیران فرهنگی حتی از تصویرگری روایات قرآن نیز ابا دارند/ عرصه‌ای فاقد موازین و مقررات مشخص
گروه هنر ــ چون در عرصه تصویرگری دینی با فقدان موازین و مقررات مدون روبرو هستیم، لذا برخی مقررات مقطعی و گذرا، که بیشتر حاصل سلیقه مدیران است، در این حوزه اعمال شده تا جایی‌که حتی براساس روایت قرآن، تصویرگری زندگی مسیح(ع) تبلیغ آئین مسیحیت تلقی می‌شود.
سعید رزاقی، هنرمند تصویرگر، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: واقعیت تلخ جامعه امروز ما، در کشوری که زیر سایه حاکمیت دینی اداره می‌شود، این است که هیچ‌گاه به شکلی فراگیر و هدفمند در عرصه فرهنگسازی دینی فعالیت مثبت و مؤثری را شاهد نبوده‌ایم و متولیان فرهنگی در هر برهه‌ای از زمان، ادبیات خاص خود را در ترویج این فرهنگ به کار برده‌اند و هیچ قرائت واحدی در این چهار دهه انقلاب اسلامی از دین و ترویج فرهنگ دینی وجود نداشته است.
وی ادامه داد: عرصه تصویرگری به منزله یکی از ابزارهای مؤثر فرهنگی است که می‌تواند به شکل پایه‌ای و زیربنایی در ترویج فرهنگ دینی و روایات اسلامی به ویژه برای مخاطب کودک و نوجوان کارکرد داشته باشد و در این راستا با افت و خیزهای زیادی همراه بوده است و به جای اینکه از این ساحت، که با زیبایی هنری و خلاقیت‌ها آمیخته است، استفاده درخوری کنیم، همواره مسئولان به دنبال وضع قوانینی مقطعی و دست و پاگیر بوده‌اند که حتی اگر ثبات داشت، باز تکلیف هنرمند تصویرگر مشخص بود و می‌دانست که باید در چه چارچوبی به خلق اثر هنری بپردازد ولی چه می‌توان کرد که این قوانین نیز با سرآمدن دوره خدمت مدیران فرهنگی پایان می‌یابد و با انتصاب مدیر جدید همه‌چیز بر سرِ خوان اول بازمی‌گردد.
عضو انجمن فرهنگی تصویرگران تصریح کرد: اینکه در مقام قیاس برآییم و بخواهیم عرصه تصویرگری دینی و آنچه را که در کشور هست با آئین مسیحیت و پیشرفت‌هایی که هنرمند تصویرگر در آن دین آسمانی به آن نائل آمده است مقایسه کنیم، فقط یک چیز می‌تواند رمز این توفیق باشد و آن اینکه آن‌ها تکلیف خود را یک بار برای همیشه با این پدیده مؤثر هنری مشخص کرده‌اند. به این معنی که با قائل شدن به این نکته که تصویرگری به منزله یک ابزار هنری می‌تواند در ترویج فرهنگ و بیان روایات دین مسیحیت به ویژه برای گروه سنی کودک و نوجوان تأثیر فراوانی داشته باشد. لذا باید به دنبال ارائه بهترین‌ها در خلق آثاری از این دست باشند که مطابق با ذائقه و سلایق گوناگون این گروه سنی هستند؛ به شکلی که مخاطب بتواند بیشترین ارتباط را با این روایات و مفاهیم برقرار کند و به این واسطه به منظور آگاهی از آن‌ها بیش از پیش ترغیب شود.
این هنرمند تصویرگر افزود: متأسفانه در ایران بیشتر از اینکه با قانون مدونی مواجه باشیم که در آن اختیارات، حدود و ثغور فعالیت هنرمند تصویرگر مشخص باشد، همان طور که اشاره شد، بیشتر با اعمال سلایق مدیران فرهنگی روبرو هستیم. وزارت ارشاد در این زمینه ساز خودش را می‌زند، آموزش و پرورش در مقام یکی از متولیان تولید محصولات فرهنگی حداقل در حوزه کتب درسی قرائت و نگرش خاص خود را در به کار بردن تصاویر دارد و این مسئله را باید به سایر نهادها و سازمان‌های فرهنگی ذی‌نفع این حوزه تعمیم داد تا جایی که فعالیت در چنین عرصه‌ای بیشتر از اینکه به بروز خلاقیت و هنرنمایی هنرمند تصویرگر منجر شود، او را با مجموعه‌ای از قوانین و مقررات نه‌چندان کارشناسی‌شده مواجهه می‌سازد که عملاً در تولید محصول فرهنگی خود را خلع سلاح تصور می‌کند؛ به شکلی که دیگر کاری از پیش نخواهد برد و نهایت اینکه به تکرار خود دست می‌زند تا جایی که هیچ تغییر و تحولی را در تصویرگری به ویژه تصویرگری دینی نمی‌توان مشاهده کرد.
رزاقی در ادامه گفت: مایلم در این بخش به خاطره‌ای تلخ اشاره کنم که برای خودم پیش آمد؛ 25 سال پیش به اتفاق سپیده خلیلی یک کتاب را در حوزه کمیک‌استریپ (پی‌نما) با نام «فرزند آسمان» به انتشارات مدرسه ارائه کردم که روایت زندگی حضرت عیسی(ع) و حضرت مریم(س) براساس روایت قرآنی بود. همان سال در دو نوبت به چاپ رسید و با استقبال خوبی نیز مواجه شد. سال گذشته وقتی پس از دو دهه به همان انتشارات مراجعه کردم، در کمال ناباوری متوجه شدم که هیچ سابقه‌ای هم از نمونه‌های اصلی تصویرگری آن کتاب و هم سایر سوابق هنری آن در انتشارات وجود ندارد که بتوان با کمی تغییر، رتوش و یا اصلاح مجدد آن را برای کودک و نوجوان امروز منتشر کرد. البته نکته تلخ‌تر این است که اساساً انتشارات مدرسه نیز چندان رغبتی به بازنشر این کتاب نداشت و وقتی علت را جویا شدم، آن‌ها گفتند که ارتکاب به این کار تبلیغ دین مسیحیت است! آخر چه تبلیغی که ما هر چه در نگارش این کتاب کوشیدیم براساس روایت قرآن از زندگی مسیح(ع) بود!
وی تأکید کرد: در چنین شرایطی که فضای خلأگونه‌ای در حوزه تصویرگری هم برای کتاب‌های داستانی کودک و نوجوان و هم در حوزه کمیک‌استریپ وجود دارد، به جرئت می‌توان گفت که اگر آزادی عمل بیشتری به هنرمند تصویرگر داده شود، به واسطه انتشار آثار جدید و خلاقانه، کودک و نوجوان را می‌توان بیش از پیش با مقوله دینی و روایت دینی آشنا کرد. در شرایط فعلی، فقط یک راه باقی می‌ماند و آن اینکه همچنان هنرمندان تصویرگر با اتکا به دغدغه و علاقه‌مندی خود سعی در خلق آثار جدید داشته باشند، به امید آنکه روزی با استناد بر همین تلاش‌ها و کوشش‌ها، شاهد وضع موازین و مقرراتی مدون در این هنر باشیم.
این هنرمند تصویرگر در پایان گفت: مسلم است که هنر تصویرگری ظرفیت‌های خاص خود را دارد که غیرقابل‌انکار است و تصویرگران غربی با استفاده از همین ابزار، شتاب خوبی در تولید آثار هنری و فرهنگی خود منبعث از آئین مسیحیت و باورهای دینی خود داشته‌اند و دارند و پیشرفت آن‌ها در این حوزه تا حدی است که میدان بازی برای تولیدات بی‌امان در مدیوم‌های دیگری همچون سینما و تلویزیون نیز برای آن‌ها فراهم شده است و باید هر چه زودتر تکلیف خودمان را در مواجهه با این هنر مشخص کنیم تا در نهایت فضای امنی برای فعالیت چشمگیر هنرمندان به منظور تولید محصولات بیشتر در این عرصه برای ترویج فرهنگ دینی و قرآنی فراهم شود.
انتهای پیام
