دیوان شعر «جذبه موسوی» در سازمان اسناد و کتابخانه ملی رونمایی شد

به گزارش ایکنا؛ در آئین رونمایی دیوان شعر «جذبه موسوی» و نسخه‌های خطي نفيس به خط زنده‌یاد آیت‌الله سید عبدالعلی آیت اللهی، امام جمعه فقید لارستان، اشرف بروجردی، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، عبدالواحد موسوی لاری، علاءالدین بروجردی، نماینده مردم بروجرد و اشترینان در مجلس و جمعی زیادی از مسئولان و اهالی فرهنگ و هنر، شاعران، مداحان اهل بیت در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران حضور داشتند.
عبدالواحد موسوی لاری در این آیین گفت: آیت الله آیت اللهی جز نادر مردانی است که در زمان حیات توانست خود را بدون تبلیغ معرفی کند. او به صورت طبیعی آراستگی بسیاری داشت که هر کس یکبار او را دیده بود این موضوع برایش قابل فهم بود. انسانی فرهیخته، عالمی عامل، فرهیخته‌ای فرزانه، فقیهی فیلسوف، فیلسوفی عارف، عارفی شاعر، شاعری هنرمند بود.
وی اظهار کرد: در زمانی که در دولت حضور داشتم هر زمان فرصتی به دست می‌آمد به خدمت او می‌رفتم و از محضرش استفاده می‌کردم و لحظاتی که با او داشتم از شیرین‌ترین لحظات برای من بود.
موسوی لاری گفت: کسانی که در مسند خطابه امام جمعه قرار می‌گیرند، به واسطه چند خطی که از مقام معظم رهبری دریافت می‌کنند، ویژگی و جایگاهی دارند که باقی مردم از آن برخوردار نیستند. اما به عقیده من آیت‌الله آیت اللهی علاوه بر این ویژگی به جایگاه نماز جمعه اهمیت داده است.
موسوی لاری ادامه داد: او در منطقه لارستان همیشه با لفظ آقا خطاب می‌شد، چرا که با دیگران با آقایی برخورد می‌کرد و با ضمیر روشن آنچنان با نسل جدید خوب ارتباط برقرار می‌کرد که گویی با آن‌ها هم‌نسل است.
علاءالدین بروجردی: آیت الله آیت الهی با مردم و برای مردم زندگی می‌کرد
در ادامه این نشست علاءالدین بروجردی، نماینده مردم بروجرد در مجلس درباره ویژگی‌های شخصیتی آیت‌الله آیت اللهی با تأکید بر اینکه یکی از مهمترین ویژگی‌های او مردمی بودن بود، افزود: زلزله سنگین و خسارت باری در سال ۱۳۳۹ منطقه لارستان را درگیر کرد. پس از این رخداد تلخ بسیاری به آیت الله آیت اللهی گفتند که ممکن از در اثر پس لرزه‌ها اتفاق ناگواری برای شما رخ دهد و بهتر است در اینجا نمانید؛ اما ایشان گفت می‌خواهم در کنار مردم باشم و منطقه را ترک نکرد.
وی ادامه داد: یک دوره که او برای عمل جراحی قلب به تهران آمده بود، مقام معظم رهبری به عیادت آمدند. زمانی که آیت الله آیت اللهی متوجه حضور رهبر انقلاب شد با حال وخیم به استقبال ایشان رفت و این موضوع را بر خود واجب می‌دانست.
بروجردی افزود: مقام معظم رهبری در آن دیدار به او گفتند؛ «در تهران بمان و کمی استراحت کن» اما آیت‌الله آیت اللهی به رهبری گفت؛ «من بدون مردم نمی‌توانم زندگی کنم» و به لار بازگشت.
وی با بیان اینکه آیت‌الله آیت اللهی با مردم و برای مردم زندگی می‌کرد، گفت: عشق و ارادت مردم به او محدود به شیعیان نبود و از برادران اهل سنت هم به او ارادت داشتند و بزرگان اهل سنت لارستان بارها در جلسات مختلف بیان می‌کردند که «ما بیش از شیعیان به آیت‌الله آیت اللهی علاقه داریم».
وی در ادامه گفت: در سفری که مقام معظم رهبری به فارس داشتند، فرمودند؛ «به احترام آقای آیت اللهی به لار می‌روم». در آن سفر با توجه ازدحام اقشار مختلف مردم برای استقبال، رهبر انقلاب فرمودند که من ایشان را به منزل ببرم. وقتی این بیان رهبری را به آیت‌الله آیت الهی گفتم، او صراحتاً گفت باید برای خوش آمد خدمت ایشان برسم. این در حالی بود که ازدحام جمعیت بسیار زیاد و رفتن به جایگاه استقبال بسیار سخت بود.

بروجردی گفت: سال ۱۳۴۲ و در اوج فشارهای رژیم شاه به امام خمینی(ره)، او قصیده انقلابی سرود که در آن هجویاتی به شاه و اطرافیان او وجود داشت. در زمان جنگ تحمیلی هم یکی از محورهای جمع‌آوری کمک برای رزمندگان بود و حتی چندبار هم به جبهه‌های جنگ عازم شده بود.
وی تصریح کرد: تربیت شخصی مانند آیت اللهی در این زمانه بسیار سخت است و این کار سازمان اسناد و کتابخانه ملی که برای این قبیل افراد بزرگداشت برگزار می‌کند و در برخی موارد هم اسناد باقی مانده از این بزرگان را نگهداری می‌کند و به دست آیندگان می‌رساند، قابل تجلیل است.
انتهای پیام