کارگردان فیلم «یلدا»:
ترویج فرهنگ عفو، هدف اصلی «یلدا» است
گروه هنر ــ مسعود بخشی، کارگردان فیلم «یلدا» در نشست خبری فیلم خود گفت: در برخی رسانه‌ها شنیده یا خوانده‌ام که موضوع فیلم من قصاص است، در صورتی که من در این فیلم به عفو پرداخته‌ام.
به گزارش ایکنا، در حاشیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری فیلم سینمایی «یلدا» با حضور مسعود بخشی، کارگردان، علی مصفا، تهیه‌کننده، فرشته صدر عرفایی، بهناز جعفری، صدف عسگری، فرشته حسنی، بابک کریمی بازیگران، ژاک بی‌دو، تهیه‌کننده فرانسوی عصر امروز ۱۵ بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در ابتدای این جلسه بخشی در سخنانی اظهار کرد: قالب برنامه تلویزیونی برای ساختار این فیلم چالش من بود، چون همیشه می‌خواستم سختی‌های یک برنامه تلویزیونی را در یک اثر سینمایی نشان دهم.
وی افزود: هفت سال است فیلم نساختم و تلاش بسیار کردم تا با تهیه‌کننده‌ای ایرانی به توافق برسم، اما متأسفانه این خواسته حاصل نشد. به همین دلیل، تصمیم گرفتم اثری را به صورت مشترک تهیه کنم. تهیه مشترک یک مشکل اساسی دارد و آن اینکه چنین پروژه‌هایی زمان بسیار بالایی را به خود اختصاص می‌دهند.
بخشی ادامه داد: داستان این فیلم درباره بخشش است و نباید گفت محوریت فیلم قصاص است. ما در این فیلم تنها ۳ بار کلمه قصاص را به کار بردیم، اما بیش از ۶۰ بار کلمه عفو استفاده شده است. درباره اغراق در کار هم باید بگویم برای آثار سینمایی، اغراق تا اندازه‌ای طبیعی است، چون به زیبایی کار می‌افزاید، پس اگر در بخش‌هایی اغراق دیدیم، به نظرم برای یک اثر سینمایی چیز عجیبی نیست.
این کارگردان درباره خنده‌های تماشاگران در سالن نمایش نیز گفت: من در سالنی که فیلم را دیدم، فردی نخندید، هر چند ممکن است تراژدی‌ها برای عده‌ای خنده‌دار باشد. درباره مشارکت خارجی این اثر باید بگویم نزدیک به ۲۴ مرکز خارجی در این کار سرمایه‌گذاری کرده‌اند که البته این مشارکت به معنای سرمایه‌گذاری مادی نیست، بلکه بخش‌هایی تنها در امر تولید، همانند ساخت لگو در این پروژه همکاری کرده‌اند.
این سینماگر تصریح کرد: جالب است در شرایطی که کشورمان با تحریم فراوان رو به رو است، ما با ورود سرمایه خارجی به داخل، ارز وارد این مملکت کردیم. در حالی‌که بسیاری از فیلم‌ها سرمایه از کشور خارج کرده‌اند. در این فیلم نزدیک به ۲۰۰ نفر همکاری داشتند. این تعداد نیرو نشان می‌دهد تا چه اندازه برای این کار زحمت کشیده شده است.
بخشی اضافه کرد: تک‌لوکیشن بودن این فیلم به معنای کم هزینه بودن آن نیست. تمامی آنچه در لوکیشن می‌بینید، ساخته شده است؛ امری که نشان می‌دهد این فیلم کم‌خرج نبوده، بلکه هزینه‌ها به شکل درستی خرج شده است.
این فیلمساز درباره شاخصه‌های فیلم خود اظهار کرد: به هیچ وجه نمی‌خواستم نگاهی پسامدرن به موضوع داشته باشم، اما این اتفاق‌ها در جامعه وجود دارد و در برنامه تلویزیونی متعدد هم به آن پرداخته می‌شود. به همین دلیل، به نظرم کار متناسب با واقعیت است، ولیکن نکته مهم اینجاست که نمی‌توان هم مخاطبان یک فیلم را راضی نگاه داشت، پس ممکن است عده‌ای واقع‌گرایی کار را نپذیرند.
بخشی درباره فیلمنامه کار هم اظهار کرد: باور من این است که سناریو مخاطب را با خود درگیر می‌کند، البته این فیلم به هیچ وجه قصد نقد رسانه را ندارد. درباره خودم نیز باید بگویم من از سینمای مستند می‌آیم، برای همین تأکید ویژه‌ای روی مستند‌سازی دارم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: درباره بازیگران فیلم باید بگویم که بسیار ممنون آنان هستم، چون با تمام وجودشان برای کار هزینه کردند، بدون اینکه این تلاش دست‌آورد چندان مادی برایشان داشته باشند.
در ادامه، علی مصفا، تهیه‌کننده این اثر تصریح کرد: این کارگردان برای تولید فیلمش تلاش فراوان کرد و شاید نزدیک به ۴ سال برای آن زحمت کشیدند. من از ابتدای این پروژه همراه فیلمساز نبودم و تهیه‌کنندگان واقعی این کار فرانسوی هستند.
این تهیه‌کننده در پاسخ به ادعای یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه فیلم کم‌هزینه است، تأکید کرد: نمی‌فهم بر چه مبنایی فیلم را کم‌هزینه می‌دانید. آیا شما در امر تولید حضور داشته‌اید؟ این چنین گفته‌ها این تصور را به وجود می‌آورد که ما دروغ می‌گویم و این امر به هیچ وجه صحیح نیست.
وی ادامه داد: بنیاد سینمایی فارابی در مرحله اکران با فیلم همکاری خواهد داشت و اگر نام فارابی به عنوان مشارکت در جایی ذکر شده، تنها در بخش اکران است. هزینه ساخت این فیلم در ایران دو میلیارد و نیم است.
ژاک بی‌دو، تهیه کننده فرانسوی این فیلم نیز تصریح کرد: برای تولید این کار با سفارت فرانسه در تهران صحبت شد، اما بخش فرهنگی سفارت هیچ‌گونه مشارکتی در امر تولید نداشتند. در ضمن باید بگویم سینمای ایران از اهمیت فراوانی برخوردار است و حتی باید بگویم سینمای اروپا باید از سینمای ایرانی بهره گیرد، چون جایگاه اخلاقیات در آن ویژه است.
وی ادامه داد: تصویر مدرنی که از تهران ارائه می‌شود، برای غرب بسیار جدید و تازه است، چون مردم با حقایق ایران بیشتر آشنا می‌شوند، همچنین برخی تبلیغات مغرضانه در پی این هستند که چهره‌ای تاریک از ایران تصویر کنند. به همین جهت، امیدوارم شما سینماگران ایرانی بیشتر داشته‌های خود را در آثارتان تصویر کنید.
این تهیه‌کننده در خاتمه این جلسه تأکید کرد: برایم جای سؤال است که چرا سینمای ایران در بحث اکران جهانی حضور فعال ندارد، چون با ظرفیتی که من در سینمای کشور شما دیده‌ام، بسیار شیفته هنر و فیلم ایرانی شده‌ام.
انتهای پیام
وی افزود: هفت سال است فیلم نساختم و تلاش بسیار کردم تا با تهیه‌کننده‌ای ایرانی به توافق برسم، اما متأسفانه این خواسته حاصل نشد. به همین دلیل، تصمیم گرفتم اثری را به صورت مشترک تهیه کنم. تهیه مشترک یک مشکل اساسی دارد و آن اینکه چنین پروژه‌هایی زمان بسیار بالایی را به خود اختصاص می‌دهند.
بخشی ادامه داد: داستان این فیلم درباره بخشش است و نباید گفت محوریت فیلم قصاص است. ما در این فیلم تنها ۳ بار کلمه قصاص را به کار بردیم، اما بیش از ۶۰ بار کلمه عفو استفاده شده است. درباره اغراق در کار هم باید بگویم برای آثار سینمایی، اغراق تا اندازه‌ای طبیعی است، چون به زیبایی کار می‌افزاید، پس اگر در بخش‌هایی اغراق دیدیم، به نظرم برای یک اثر سینمایی چیز عجیبی نیست.
این کارگردان درباره خنده‌های تماشاگران در سالن نمایش نیز گفت: من در سالنی که فیلم را دیدم، فردی نخندید، هر چند ممکن است تراژدی‌ها برای عده‌ای خنده‌دار باشد. درباره مشارکت خارجی این اثر باید بگویم نزدیک به ۲۴ مرکز خارجی در این کار سرمایه‌گذاری کرده‌اند که البته این مشارکت به معنای سرمایه‌گذاری مادی نیست، بلکه بخش‌هایی تنها در امر تولید، همانند ساخت لگو در این پروژه همکاری کرده‌اند.
این سینماگر تصریح کرد: جالب است در شرایطی که کشورمان با تحریم فراوان رو به رو است، ما با ورود سرمایه خارجی به داخل، ارز وارد این مملکت کردیم. در حالی‌که بسیاری از فیلم‌ها سرمایه از کشور خارج کرده‌اند. در این فیلم نزدیک به ۲۰۰ نفر همکاری داشتند. این تعداد نیرو نشان می‌دهد تا چه اندازه برای این کار زحمت کشیده شده است.
بخشی اضافه کرد: تک‌لوکیشن بودن این فیلم به معنای کم هزینه بودن آن نیست. تمامی آنچه در لوکیشن می‌بینید، ساخته شده است؛ امری که نشان می‌دهد این فیلم کم‌خرج نبوده، بلکه هزینه‌ها به شکل درستی خرج شده است.
این فیلمساز درباره شاخصه‌های فیلم خود اظهار کرد: به هیچ وجه نمی‌خواستم نگاهی پسامدرن به موضوع داشته باشم، اما این اتفاق‌ها در جامعه وجود دارد و در برنامه تلویزیونی متعدد هم به آن پرداخته می‌شود. به همین دلیل، به نظرم کار متناسب با واقعیت است، ولیکن نکته مهم اینجاست که نمی‌توان هم مخاطبان یک فیلم را راضی نگاه داشت، پس ممکن است عده‌ای واقع‌گرایی کار را نپذیرند.
بخشی درباره فیلمنامه کار هم اظهار کرد: باور من این است که سناریو مخاطب را با خود درگیر می‌کند، البته این فیلم به هیچ وجه قصد نقد رسانه را ندارد. درباره خودم نیز باید بگویم من از سینمای مستند می‌آیم، برای همین تأکید ویژه‌ای روی مستند‌سازی دارم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: درباره بازیگران فیلم باید بگویم که بسیار ممنون آنان هستم، چون با تمام وجودشان برای کار هزینه کردند، بدون اینکه این تلاش دست‌آورد چندان مادی برایشان داشته باشند.
در ادامه، علی مصفا، تهیه‌کننده این اثر تصریح کرد: این کارگردان برای تولید فیلمش تلاش فراوان کرد و شاید نزدیک به ۴ سال برای آن زحمت کشیدند. من از ابتدای این پروژه همراه فیلمساز نبودم و تهیه‌کنندگان واقعی این کار فرانسوی هستند.
این تهیه‌کننده در پاسخ به ادعای یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه فیلم کم‌هزینه است، تأکید کرد: نمی‌فهم بر چه مبنایی فیلم را کم‌هزینه می‌دانید. آیا شما در امر تولید حضور داشته‌اید؟ این چنین گفته‌ها این تصور را به وجود می‌آورد که ما دروغ می‌گویم و این امر به هیچ وجه صحیح نیست.
وی ادامه داد: بنیاد سینمایی فارابی در مرحله اکران با فیلم همکاری خواهد داشت و اگر نام فارابی به عنوان مشارکت در جایی ذکر شده، تنها در بخش اکران است. هزینه ساخت این فیلم در ایران دو میلیارد و نیم است.
ژاک بی‌دو، تهیه کننده فرانسوی این فیلم نیز تصریح کرد: برای تولید این کار با سفارت فرانسه در تهران صحبت شد، اما بخش فرهنگی سفارت هیچ‌گونه مشارکتی در امر تولید نداشتند. در ضمن باید بگویم سینمای ایران از اهمیت فراوانی برخوردار است و حتی باید بگویم سینمای اروپا باید از سینمای ایرانی بهره گیرد، چون جایگاه اخلاقیات در آن ویژه است.
وی ادامه داد: تصویر مدرنی که از تهران ارائه می‌شود، برای غرب بسیار جدید و تازه است، چون مردم با حقایق ایران بیشتر آشنا می‌شوند، همچنین برخی تبلیغات مغرضانه در پی این هستند که چهره‌ای تاریک از ایران تصویر کنند. به همین جهت، امیدوارم شما سینماگران ایرانی بیشتر داشته‌های خود را در آثارتان تصویر کنید.
این تهیه‌کننده در خاتمه این جلسه تأکید کرد: برایم جای سؤال است که چرا سینمای ایران در بحث اکران جهانی حضور فعال ندارد، چون با ظرفیتی که من در سینمای کشور شما دیده‌ام، بسیار شیفته هنر و فیلم ایرانی شده‌ام.
انتهای پیام
