
حسین کرمی، اورولوژیست و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتوگو با
ایکنا؛ با اشاره به موضوع سلامت کلیهها و مجاری ادراری در حین روزهداری گفت : در این رابطه باید دانست که چه بیمارانی ممکن است با روزهداری دچار مشکل شده و چه بیمارانی مجاز به روزهداری هستند. افرادی که دچار نارسایی کلیه یا دارای کلیه پیوندی هستند و افرادی که دیالیز انجام میدهند، مصداق آیه «کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا» بوده و با توجه به اینکه در طول روز داروهای خاصی مصرف میکنند، از روزهداری معاف هستند.
کرمی در رابطه با بیمارانی که دچار عفونتهای ادراری هستند، گفت: در ماه مبارک رمضان، به دلیل کاسته شدن آب از بدن، ادرار غلیظ میشود و افرادی که دارای عفونتهای مثانه هستند، دفع ادرار به همراه سوزش و درد شدید دارند. این افراد به شرط اینکه نخست عفونتهای خود را درمان کنند، مشکلی برای روزهداری ندارند.
وی در مورد افراد دارای کلیههای سنگساز نیز تصریح کرد: افرادی که کلیههای آنها سنگساز است به چند دسته تقسیم میشوند، گروه اول افرادی هستند که در کلیههای آنان شنهای دو تا سه میل وجود دارد؛ اگر این شنریزهها جلوی کلیه را نگرفته باشند، این افراد گرچه باید آب زیادی بنوشند، اما میتوانند به روزهداری خود ادامه دهند، این افراد باید برای خوردن سحری زودتر از خواب بیدار شوند و به مصرف سوپ و میوه بپردازند تا آب بدن خود را تأمین کنند، مصرف آب خالی نمیتواند در نگهداشت آب بدن کمک کند.
کرمی ادامه داد: گروه دوم افرادی هستند که سنگ جلوی کلیه آنها را گرفته، این افراد باید هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنند و پس از درمان به روزهداری خود ادامه دهند.
وی یادآور شد: گروه سوم افرادی هستند که کلیههای آنها سنگساز فعال است، این افراد به دلیل اینکه هر دو ساعت یکبار باید آب بنوشند، قادر به روزهداری نیستند، چنانچه این افراد در این دو ساعت آب نخورند بلافاصله کلیههای آنان شروع به سنگسازی میکند، این افراد میتوانند روزههای خود را قضا کرده و آن را به ایامی از سال که طول روز بسیار کوتاه است، موکول کنند.
عضو هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: افراد دارای کلیه سنگساز فعال یک بیماری زمینهای دارند که قابل درمان است؛ مثلا ممکن است سیترات آنها کم و یا کلسیم خون آنها بالا باشد و به اصطلاح دچار نشت کلسیم هستند، این افراد باید پیش از آغاز روزهداری درمان شوند و سپس تحت نظر پزشک به روزهداری بپردازند.
انتهای پیام