چرا مدیران قرآنی پاسخگوی نیازهای ساده نیستند؟
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ پای درددل و بررسی مشکلات فعالان قرآنی که بنشینیم، از خود می‌پرسیم چرا یک فعال قرآنی که چندین سال از زندگی‌اش را صرف حفظ و آموزش قرآن کرده و در این راه مشقت کشیده است، باید برای تشویقی ساده، که شاید هزینه‌‌ای زیادی نداشته باشد، گلایه کند.
از کودکی در گوشمان زمزمه کرده‌اند معلمی شغل انبیاست و از تقدس ویژه‌ای برخوردار است، به گونه‌ای که امیر سخن، مولا علی(ع)، در تبیین اهمیت این مقام می‌فرمایند: «هر کس کلمه‌ای به من بیاموزد مرا بنده خود کرده است» و این خود نشان از جایگاه والا و ارزشمند شأن معلم و تعلیم و تعلم در دین مبین اسلام دارد.
اما زمانی که وارد این جامعه قرآنی می‌شوی، می‌بینی همین مربیان و معلمان قرآنی برای کوچکترین نیازهای خود گاهی ماه‌ها باید دوندگی بی‌حاصل داشته باشند.
پای درددل و بررسی مشکلات فعالان قرآنی که بنشینیم، از خود می‌پرسیم چرا یک فعال قرآنی که چندین سال از زندگی‌اش را صرف حفظ و آموزش قرآن کرده و در این راه مشقت کشیده است، باید برای یک تشویق ساده، که شاید هزینه زیادی نداشته باشد، گلایه کند.
وقتی مدیران خالصانه پای درددل فعالان قرآنی بنشینند، خواهند دید که حاضرند برای ترویج فعالیت‌های قرآنی از جیب خود خرج کنند و حتی منزل مسکونی و امکانات زندگی خود را صرف فعالیت‌های قرآنی کنند، اما چرا باید این افراد که خالصانه در این راه قدم گذاشته‌اند، تنها بمانند؟ مسئولان چقدر آگاهند؟ از سویی دیگر چرا این مربیان به خوبی ساماندهی نشده‌اند تا هر مربی براساس تخصص و نیاز هر منطقه به فعالیت بپردازد؟
در همین رابطه خبرگزاری ایکنا خراسان‌جنوبی دغدغه‌های جامعه قرآنی را در میزگردی بررسی کرده است.
خانواده‌ها کلاس قرآنی را نیاز فرزند خود نمی‌دانند
آمنه شفیعی، مربی قرآن در نشست دغدغه‌های جامعه قرآنی، با بیان اینکه قرآن کتاب نور و پیامی برای انسان‌سازی است که برای تمام زندگی انسان‌ها برنامه دارد، اظهار کرد: متأسفانه قرآن تا اندازه‌ای مظلوم واقع شده که خانواده‌ها احساس نیاز نمی‌کنند که به این سمت بروند و از سویی دیگر فرهنگ‌سازی لازم در مدارس انجام نشده است.
این مربی قرآن با بیان اینکه شاید خانواده‌ها برای کلاس زبان انگلیسی بیشتر از قرآن وقت می‌گذارند، تصریح کرد: مربیان قرآن باید با رفتار خود جوانان را جذب این کلاس‌ها کنند.
شفیعی ادامه داد: وقتی یک مسئول جایگاهی دارد که می‌تواند امر به معروف و نهی از منکر داشته باشد، می‌تواند از این فرصت بهره ببرد، اما این کار در اغلب موارد صورت نمی‌گیرد و به همین دلیل جوانان کمتر به این سمت می‌آیند.
آموزش قرآن را با هنر تلفیق کنیم
وی تصریح کرد: مسئولان قرآنی باید با نگاه هنری و از بُعد زیباشناسی جوانان و نوجوانان را به سمت فعالیت‌های قرآنی جذب کنند، چراکه فعالیت‌های یکنواخت تأثیری در جوانان نخواهد داشت.
این مربی قرآن تصریح کرد: از سویی دیگر مربیان قرآنی نیز باید سواد خود را بالا برده و آموزش‌های خود را مطابق با استانداردهای روز و نیازهای جوان ارائه کنند.
شفیعی با بیان اینکه در اداره اوقاف طرح تربیت مربی حفظ برای مربیان برگزار شد، اما مربیان گزینش نشدند، اظهار کرد: وقتی خانواده‌ها ببینند که مربیان سواد لازم را دارند، فرزندان خود را به راحتی به کلاس‌های قرآنی می‌فرستند.
اجاره مؤسسات دغدغه‌ای که هنوز حل نشده
وی با بیان اینکه باید نظارت‌ها بر روی کار مربیان بیشتر باشد، تصریح کرد: وقتی مدیر مؤسسه قرآنی هیچ‌گونه سخت‌گیری نکند، مربی نیز همان روال همیشگی را در تربیت حافظان و آموزش قرآن پی می‌گیرد.
این مربی قرآن اظهار کرد: بیشترین دغدغه مؤسسات قرآنی، هزینه‌های اجاره مؤسسه است که بیشتر از درآمدهاست.
بودجه‌هایی که تخصیص نمی‌یابد
مریم پرویژه، مربی قرآن و بازرس اداره اوقاف و امور خیریه بیرجند نیز در این نشست گفت: سؤال اینجاست که چرا نهادهای قرآنی، مربی قرآن تخصصی به پایگاه‌های بسیج نمی‌فرستند. لازمه این امر این است که پایگاه‌های بسیج اتحادیه‌ای برای مربیان تشکیل دهند و بر آن نظارت کنند.
این مربی قرآن با بیان اینکه متأسفانه هیچ‌گونه نظارتی بر کار مربیان و کلاس‌های قرآنی وجود ندارد، اظهار کرد: همه ادارات درصدی از بودجه فرهنگی دارند اما این بودجه‌ها به امور قرآنی اختصاص پیدا نکرده است.
پرویژه با بیان اینکه در زمینه مراسم عزاداری وقف‌های بسیاری وجود دارد، اما در زمینه قرآن وقف‌ها بسیار کم است، افزود: حضرت علی(ع) برای حافطان و معلمان قرآن سالانه ۲۰۰ دینار از بیت‌المال اختصاص می‌دادند، اما اکنون تا چه اندازه به مربیان قرآن توجه می‌شود.
وی بیان کرد: مربیان قرآن اجر خود را در آن دنیا دریافت می‌کنند، اما باید برای تشویق در این دنیا نیز به آنان توجه کردند.
از فعالان قرآنی حمایت مالی و روانی نمی‌شود
نعیمه رستگارنیا، مربی قرآن نیز اظهار کرد: مشکل عمده جامعه ما مهجور بودن قرآن بوده و این به دلیل عدم فرهنگ‌سازی فعالیت‌های قرآنی است.
وی با بیان اینکه والدین کلاس‌های قرآنی را برای فرزندان خود کاربردی نمی‌دانند، تصریح کرد: مسئولان نیز در معرفی کلاس‌های قرآنی و تشویق خانواده‌ها کم‌کاری می‌کنند.
این مربی قرآن با اشاره به اینکه حمایت مالی و روانی از فعالان قرآنی نمی‌شود و بنابراین این افراد برای انجام نوآوری در آموزش تشویق نمی‌شوند، افزود: افرادی که منزلت قرآنی را درک کردند، نیاز به جایزه و تشویق ندارند، اما کودکان برای حفظ قرآن به این جایزه‌ها نیاز دارند.
وی با بیان اینکه بیشتر مربیان برای حفظ قرآن از جیب خود خرج می‌کنند، گفت: در مورد وقف قرآنی نیز باید تبلیغات انجام شود تا این‌گونه کلاس‌های قرآنی نیز بهتر برگزار شود.
این مربی قرآن بیان کرد: اگر قسمتی از بودجه‌های فرهنگی صرف امور قرآنی شود، آسیب‌ها کم و فرهنگ ارتقا می‌یابد.
رستگارنیا با بیان اینکه چند سالی است که اردوهای تفریحی نیز برای مربیان برگزار نمی‌شود، افزود: برای ارتقای مربی ابزار و هزینه لازم است که متأسفانه آن گونه که باید هزینه نمی‌شود.
وی با بیان اینکه باید مربیان ساماندهی شوند، یادآور شد: مربیان برای ارتقای سواد قرآنی خود و ایجاد نوآوری در آموزش باید حمایت شوند و این حمایت به بودجه نیاز دارد.
دلسردی فعالان قرآنی
ملیحه حسین‌پور نیز که همراه دختر نوجوان حافظش در این نشست حضور یافته بود، اظهار کرد: حافظ ۱۰ جزء از قرآن کریم هستم.
وی با بیان اینکه از سال ۹۲ علاقه به قرآن در من باعث شد تا به حفظ قرآن روی آورم، افزود: از سالی که حفظ قرآن را آغاز کردم دخترم در کنارم حفظ کردن قرآن را آغاز کرد و با صوت تلاوت‌هایی که گوش می‌دادم، قرآن را به مرور زمان حفظ کرد.
این مربی قرآن بیان کرد: متأسفانه در خراسان‌جنوبی افراد قرآنی به هیچ وجه مورد تشویق قرار نمی‌گیرند و اگر نوآوری و یا فعالیتی نیز داشته باشند نیز دیده نمی‌شود.
حسین‌پور با بیان اینکه فرزندانم در سنین کودکی به دنبال حفظ قرآن رفتند، تصریح کرد: هیچ ارگانی از آنان حمایت نکرد تا برای ادامه راه تشویق شوند.
وی اظهار کرد: لازم است فعالان قرآنی به خصوص در سنین پایین تشویق شوند تا بتوانند راه خود را با اطمینان خاطر دنبال کنند، چراکه افراد در سنین پایین نیاز به توجه و حمایت دارند.
شورای نظارتی بر کار مربیان قرآنی تشکیل شود
سمیه گیوکی، مسئول کارشناس مرکز آموزش مجازی حفظ قرآن خراسان‌جنوبی نیز در این نشست اظهار کرد: لازم است نظارتی دقیق بر کار مؤسسات وجود داشته باشد تا تخصص مربیان، تکالیف و حقوق آنان در کنار هم دیده شود.
وی ادامه داد: مربی آموزش‌دیده قرآن در استان بسیار وجود دارد، اما به دلیل اینکه نظارتی وجود ندارد به مکان‌هایی که نیاز است، ارجاع داده نمی‌شوند.
چرا جایگاه فعال قرآنی از هنرمند پایین‌تر است
مسئول کارشناس مرکز آموزش مجازی حفظ قرآن خراسان‌جنوبی با بیان اینکه متأسفانه یک نهاد نظارتی برای مربیان و کلاس‌ها وجود ندارد، تصریح کرد: بیمه فعالان قرآنی نیز زیر نظر بیمه هنرمندان است و سؤال اینجاست که آیا جایگاه یک فعال قرآنی از هنرمند پایین‌تر است؟
گیوکی با اشاره به اینکه حتی برای نوع پوشش متناسب با کلاس قرآنی نیز باید بر روی مربیان نظارت وجود داشته باشد، اظهار کرد: اگر شورای نظارتی بر کار مربیان و آموزش آنان تعریف شود، هر مربی در مکان تخصصی خود فعالیت خواهد داشت و مجبور خواهد بود اصولی را رعایت کند و این سردرگمی به وجود نخواهد آمد.
مربیان مطالبات را یک‌صدا فریاد بزنند
حجت‌الاسلام مهدی عباسی، رئیس اداره امور قرآنی اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی، نیز در این نشست اظهار کرد: آیین‌نامه آموزشی از سوی اداره امور قرانی اوقاف و امور خیریه تدوین شده که مختص مربیان است.
وی با اشاره به برگزاری نشست دوستانه با مربیان بیرجند، تصریح کرد: ملاک ما از سال ۹۸ اجرای این آیین‌نامه و کیفی‌سازی آموزش است. مربیان باید بتوانند خلاقیت و نگاه قرآنی را بین قرآن‌آموزان در سنین مختلف حاکم کنند.
عباسی ادامه داد: به دلیل اینکه مباحث قرآنی را تماماً یک دستگاه انجام نمی‌دهد، یک دستگاه اجرایی نیز نمی‌تواند به تنهایی بر کار مربیان و کلاس‌های آموزشی نظارت کند.
وی با بیان اینکه اگر قرار است جایگاه نظارتی ایجاد شود، باید وحدت رویه، اتحاد و توافق بین دستگاه‌ها حاکم باشد، افزود: این امر باید از سوی مربیان به عنوان یک مطالبه مطرح شود.
رئیس اداره امور قرآنی اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی بیان کرد: ایجاد وقف مشارکتی قرآنی، یک راهکار برای ساماندهی به امور قرآنی است که باعث می‌شود یک مجموعه از افراد در وقف مشارکت کنند. در اداره اوقاف و امور خیریه مجموعه‌ای با عنوان انجمن یاوران وقف برای مطالبه‌گری و پیگیری برای انچام وقف در حوزه خاص تشکیل شده است.
وی یادآور شد: پیشنهاد می‌شود مجموعه یاوران قرآنی از مربیان تشکیل شود تا بتواند هزینه‌های آموزش قرآن را پوشش دهد.
کلام آخر
واقعاً مشکل کار کجاست؟ چرا نباید بودجه‌هایی که به نام قرآن است صرف امور قرآنی و یا مربیان قرآنی شود؟ جامعه قرآنی از کمبودها می‌گویند و در آن سوی ماجرا مسئولان قرآنی حرف از آمارها و بودجه‌هایی می‌زنند که به مؤسسات داده‌اند.
ایکنا در سلسله گزارش‌های خود به بررسی مشکلات فعالان قرآنی می‌پردازد. امید است که مسئولان با تأملی در مسائل، برای حل مشکلات سعی کنند.
زهرا حمیدی، خبرنگار ایکنای خراسان‌جنوبی
انتهای پیام
احسنت سرکار خانم حمیدی مثل همیشه بسیار عالی بود 
