ویژه نامه محرم مجله «موعود» منتشر شد

به گزارش ایکنا، شماره ۲۲۳-۲۲۴ ویژه نامه محرم مجله «موعود» منتشر شد. در این شماره به عاشورا و حواشی آن پرداخته شده است. برای مطالعه بخش‌هایی از این مجله با ما همراه شوید. 

در سرمقاله این شماره با عنوان «مرابطة مؤمنانة منتظرانه» می‌خوانیم: «اعلام دینداری و ایمان زبانی، کفایت از تحقق ایمان در انسان و برخورداری جانش از لقمه‌های نورانی نمی‌کند، مجاهدت با مال و جان، موجب به شکوفه نشستن نهال دینداری، کشف حقایق مستتر، منر شدن جان مؤمنان و سرانجام، بسط و تعمیق جغرافیای دینداری در گستره زمین می‌شود؛ مگر جز این است که قبیله ایمان، سنن الهی و احکام آسمانی از مسیر مجاهدت مجاهدان در اقصی نقاط عالم گسترده شده و تاریکی‌های جهل را از صفحات قلب چند صد میلیون نفر از بندگان خدا زدوده است؟ و هر کجا که مسلمانان دست از مجاهدت برداشته، خوار و زمین‌گیر شده و مشرکان و کفار بر جان و خاک آنان مستولی گشتند. جهاد با مال و جان و آمادگی برای جهاد، شرط حیات مؤمنانه و زمینه‌ساز مبسوط‌‌ الید شدن امام برای زدودن کفر و شرک و نفاق از پهنه زمین و بسط دولت کریمه است.»

رونمایی از زیبایی‌های عاشورا

عاشورا تنها یک مصیبت نیست؛ زیرا هیچ مصیبتی زیبا نیست؛ مگر آن‌که هدفی متعالی و انسان‌ساز در بطن خود داشته باشد؛ از همین‌روست که شهادت امام حسین(ع) و یارانش در کربلا در نگاه حضرت زینب(س) زیبا جلوه می‌کند؛ چون این مجاهدت‌ها و فداکاری‌ها برای غبارروبی از «حقیقت محمدی»، اصلاح جامعه اسلامی و احیای کرامت‌های انسانی بوده است؛ حال آن‌که در پشت چهره مصیبت، هیچ حقیقت زیبا و قابل ستایشی نهفته نیست. بخشی از زیبایی‌های حماسی واقعه کربلا را می‌توان در صحنه‌های زیر به تماشا نشست:

- امتناع امام حسین(ع) از شروع جنگ، خونریزی و تلاش در روشنگری و هدایت دشمنان تا آخرین لحظات؛ پیوستن زهیر بن قین به سپاه اباعبدالله(ع) به توصیه همسر حسینی‌ مرامش، دَلْهم، که نشان‌دهنده نقش تعیین‌کننده زنان در کربلاست و ....

چرا ما چشم زیبابین نداریم و به جای دیدن ظرافت‌ها و زیبایی‌های بی‌بدیل این مینیاتور الهی، تنها سر‌های برآمده بر نیزه، اجساد افتاده بر خاک، خیمه‌های آتش گرفته، دربه‌دری کاروان اسیران، خون و آتش و عطش را می‌بینیم و بس؟! شایسته‌تر آن است که در مجالس بزرگداشت قیام حسینی روی پرچم‌ها این جمله نوشته شود: به مجلس حماسه حسینی خوش آمدید.

مقاله تحلیل ناصحیح عاشورا بدون ظهور

سخنرانی سید مهدی میرباقری

اگر کسی عاشورا را به تنهایی تحلیل کند، یک تحلیل صددرصد ناقص است. در این زنجیره، واقعه عاشورا تعریف می‌شود که یک طرفش عاشوراست و طرف دیگر ظهور و بعد از ظهور، رجعت حضرت سیدالشهدا (ع) است. این حلقه، حلقه نصرت خداست که «إِنَّهُ کَانَ مَنْصُورًا» یعنی ایشان قبل از حادثه، منصور بوده‌اند، هنگام حادثه، منصور بوده‌اند و بعد از حادثه، توسط ائمه و امام زمان(ع) نصرت می‌شوند و بعد از امام زمان(ع) هم به واسطه رجعت، که یک رجعت کامل است.

اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین (ع)

محمد ابراهیم‌نیا، علی نوفرستی

در یکی از زیارت مطلقه امام حسین(ع) با سند معتبر چنین می‌خوانیم: «وَ اَشْهَدُ اَنَّ الَّذینَ سَفَکُوا دَمَکَ، وَ اسْتَحَلُّوا حُرْمَتَکَ، مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلی لِسانِ داوُدَ وَ عیسَی بْنِ مَرْیَمَ، ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ. و گواهی می‌دهم که حقاً آنان که خونت را ریختند و حرمت تو را از بین بردند، ملعونند و معذب هستند بر زبان داوود و عیسی بن مریم و این به خاطر آن گناهی است که کردند و مردمی تجاوزکار بودند.»

اکنون سؤال اینجاست که چه کسانی توسط حضرت داوود(ع) و عیسی بن‌مریم(س) لعنت شده‌اند؟ پاسخ این سؤال نه به کنایه، بلکه صراحتاً در آیه شریفه ۷۸ سوره مبارکه «مائده» آمده است: «لُعِنَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَی لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِیسَی ابْنِ مَرْیمَ ذَلِک بِمَا عَصَوْا وَ کانُواْ یعْتَدُونَ.

کافران از بنی‌اسرائیل به زبان داوود و عیسی بن مریم لعنت شدند. لعنت شدنشان بدین سبب بود که (از فرمان‌های خدا و پیامبران) سرپیچی کردند و همواره (از حدود الهی) تجاوز داشتند.

مسلمانان هند

جمعیت مسلمانان در هند، بیش از جمعیت مسلمان دیگر کشورها، جز «اندونزی»، بنگلادش و پاکستان است. این جمعیت مسلمان در ایالت‌های مختلف هند ساکن هستند. «ایالت اوتارپرادش»، از نظر وسعت، چهارمین ایالت هند محسوب می‌شود. بیشتر جمعیت مسلمان هند در این ایالت سکونت دارند (حدود ۹۴/۱۴درصد). ایالت «بیهار»، سومین ایالت مسلمان‌نشین هند است و ۱۲درصد از مسلمانان هند در این ایالت سکنی دارند. در دیگر ایالت‌ها و مناطق هند نیز مسلمانان ساکن هستند و در نهایت، کمترین تعداد افراد مسلمان هند در ایالت «میرزوارم» زندگی می‌کنند.

ملزم به افول، ظهور و افول نظم بین‌المللی لیبرال

جان مرشایمر

یکی از موضوعات اساسی روابط بین‌الملل، موضوع تغییر نظم بین‌المللی است که اهمیت بسزایی دارد. شیوه‌های مختلفی برای بیان مفهوم تغییر در روابط بین‌الملل وجود دارد. تبیین انتقال قدرت، یکی از شیوه‌های بررسی و تحلیل تغییر در روابط بین‌الملل است. هر نظم مستقر، نشان‌دهنده ترتیب خاصی از قدرت در سیستم بین‌المللی بوده است که دوران ظهور و افول مشخصی دارد. در نتیجه، کانون فهم تغییر در نظام بین‌الملل، تحلیل و شناسایی هرم قدرت و عوامل مؤثر در ایجاد ثبات و بحران در آن است. از این‌رو، انتقال قدرت در برخی موارد، باعث از میان رفتن نظم موجود و تولد نظمی جدید شده است. به لحاظ تاریخی، اصلی‌ترین عامل بحران‌زا در سیستم، کاهش و افول قدرت هژمون یا افزایش در قدرت بازیگر چالش‌گر بوده است. دقت در تاریخ این حوزه، به خوبی مبین دگرگونی نظم‌ها در هنگامه ظهور و افول قدرت‌های بزرگ است؛ بنابراین در حال حاضر، افول قدرت آمریکا یا قدرت‌یابی چین، محور تحلیل روابط بین‌الملل به شمار می‌آید.

برای تهیه این شماره مجله «موعود» می‌توانید از طریق لینک yon.ir/idBj5 اقدام کنید.

انتهای پیام