به گزارش ایکنا، به نقل از ایرنا، زمانی آنتنهای تلویزیون در قرق ملودرامهای اجتماعی و خانوادگی است و گاه نیز تماما در سلطه سریالهایی با موضوع پلیسی و مجرمانه قرار میگیرد. این روزها اما، نوبت سریالهایی است که مضمون پولشویی، پروندههای مفاسد اقتصادی و مالی را دنبال میکنند.
یک کارشناس مدیریت رسانه معتقد است، این اقدام رسانه که در یک برهه زمانی خاص، همه سریالها را با یک رویکرد خاص روی آنتن بفرستد فقط مخاطب را خسته میکند.
محمد امامی کارشناس مدیریت رسانه، با انتقاد به اینکه این روزها بیشتر سریالهای سیما با رویکرد پولشویی و پروندههای مفاسد مالی ساخته میشود به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: اگر نگاهی به سریالهای تلویزیون در چند ماه گذشته بیاندازیم متوجه میشویم که سریالهای که این روزها روی آنتن سیما میرود از رویکرد قدیمی خود، یعنی ملودرام خانوادگی دور شده و به سمت موضوعاتی حول محور مسائل پولشویی، پول کثیف، مفاسد مالی و حتی جاسوسی سوق پیدا کرده است.
وی در ادامه افزود: در این راستا میتوان به سریال هایی، چون مرضیه که درباره قاچاق دارو و پول کثیف ساخته شد، بوی باران که پروندههای پولشویی و مفاسد مالی را نشان میداد، ترور خاموش که با پرداختن به موضوع اعتیاد از باند بازیها و پول کثیف میگفت، گاندو که یک سریال جاسوسی بود اشاره کرد. اینکه یک رسانه در یک برهه زمانی خاص همه سریال هایش را با این رویکردها و موضوعها روی آنتن بفرستد فقط مخاطب را خسته میکند.
با تولید این سریالها نمیتوان جامعه را از فساد باز داشت
این کارشناس رسانه اظهار داشت: این روزها شنونده اخبار متعددی درباره پروندههای قضایی هستیم که متهمان آنها به علت پولشویی و مفاسد مالی و اقتصادی محاکمه میشوند و بیشتر هم شخصیتهای شناخته شدهای در جامعه دارند.
وی عنوان کرد: هر روز اخبار جدیدی با این موضوعات در حجم وسیعی در جامعه منتشر میشود و بین مردم میپیچد، کل جامعه این روزها درگیر اخباری از این دست هستند و درباره این پروندهها و اشخاص حرف میزنند و نظر میدهند. تلویزیون نیز با توجه به افزایش پروندههایی مفاسد اقتصادی سعی میکند به مسائل روز بپردازد و رویکرد اصلی سریال هایش را به سمت مفاسد مالی و پول کثیف ببرد.
برای ساخت سریالی با موضوع مفاسد اقتصادی پژوهش لازم است
امامی با تاکید بر اینکه «هر چقدر هم تلویزیون سعی کند با ساخت سریالهایی که از مفاسد اقتصادی میگویند روی مخاطب تاثیر بگذارد موفق نخواهد شد»، گفت: شاید سریال مخاطب را آگاه کند، اما اگر درست ساخته نشود و برای پرداختن به این موضوع پژوهش نشود سطح تاثیرگذاری بسیار پایینی خواهد داشت.
این کارشناس رسانه در ادامه خاطر نشان شد: اگر بدون پژوهش و تحقیق فقط با یک سوژه شروع به تولید مجموعه تلویزیونی با این رویکرد شود، در انتها بیننده به چشم یک سرگرمی و داستان غیر واقعی به آن نگاه میکند. این درصورتی است که یک فیلم مستند میتواند به شدت روی ذهن مخاطب تاثیر بگذارد. مثالی در این باره میزنم، آیا سریال بوی باران توانست در حیطه بازدارنده قدمی برای جامعه بردارد؟
وی با تاکید بر اینکه «اگر مدیران تلویزیون فکر میکنند اینگونه سریال سازی میتواند نقش بازدارنده داشته باشد سخت در اشتباه هستند»، عنوان کرد: اگر سیما بخواهد با همین روش سریال سازی کند مخاطب را آگاه نکرده و به هیچ وجه هم قدرت بازدارنده در جامعه نخواهد داشت.
او ادامه داد: در بیشتر کشورها اگر بخواهند درباره یک پرونده جاسوسی و یا پولشویی فیلم بسازند چندین سال درباره اش تحقیق میکنند و از چندین مشاور، مفسد و قاضی در کنار کارگردان استفاده میکنند، اما در سریال سازی ما چیزی به نام پژوهش وجود ندارد و حتی مشاوران در بیشتر اوقات فقط در تیتراژ دیده میشوند. همین باعث میشود که موضوعی با قابلیت اثرگذاری بسیار، تبدیل شود به یک سریال سطح پایین که حتی خانوادگی هم نیست که بتواند اعضای یک خانواده را پای تلویزیون بنشاند.
سریالهایی با اینگونه موضوعات باید هدفدار تولید شوند
این تحلیلگر فرهنگی خاطر نشان کرد: در غرب سریالها به صورت هدف دار ساخته میشوند، اما در ایران، هدفی برای ساخت چنین سریالی نیست. در تلویزیون تنها به تولید کننده سوژه داده میشوند و بعد ساخت یک سریال از سر گرفته میشود. مثلا میگویند درباره مبارزه با مفاسد مالی سریال بسازیم. پیش تولید شروع میشود و، چون پژوهش و هدفی پشت این کار نیست در نهایت مخاطب با یک سریال کسل کننده رو به رو میشود. پس این مهم نیست که در یک برهه زمانی تلویزیون چندین سریال با رویکرد مفسدان اقتصادی بسازد بلکه مهم است که یک سریال هدفدار و هوشمندانه در این راستا روانه آنتن کند.
امامی در پایان این گفتگو نیز عنوان کرد: سریال سازهای ما اگر میخواهند سریالی درباره با مفاسد مالی و اقتصادی بسازند باید به گونهای عمل کنند که اگر یک مفسد پای این سریال نشست در کنار سرگرم شدن از قدرت پلیس جامعه اش بترسد و دستانش بلرزد، اما متاسفانه ما در بیشتر این سریالهایی که تا کنون ساخته شد شاهد یک نوع آموزش بودیم. انگار قرار است سریال ساز، فساد را آموزش دهد و خبری از قدرت پلیس و قانون نیست یا اگر هست به صورت شعار زده و غیر قابل باور است.
انتهای پیام