چند تعلیم و توصیه از امام عسکری(ع)/ محبتی که انسان را به قرب خدا میرساند
گروه جامعه ــ امام حسن عسکری(ع) میفرماید: ما برای کسانی که به ما پناهنده شوند، پناهگاهیم و برای کسانی که از ما هدایت بجویند، نوریم. ما نگهدار کسانی هستیم که (برای نجات از گمراهی) به ما متوسل می‌شوند.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین خاد‌میان نوشآبادی، مدرس حوزه و دانشگاه، همزمان با سالروز ولادت امام حسن عسکری(ع) در یادداشتی با به بخشهایی از زندگی و سیره حضرت اشاره کرد که در ادامه می‌خوانید.
حضرت عسکری(ع)، به مدت ۶سال (از۲۵۴ تا ۲۶۰) امامت فرمودند. القاب مبارک آن حضرت «ابن الرضا»، هادی، نقی، زکی، رفیق و صامت ذکر شده است. به ایشان عسکری گفته‌اند زیرا در شهر سامرا که به عسکر(اردوگاه یا شهر نظامی) نیز مشهور بوده، اقامت اجباری داشته است.
در دوران زندگی حضرت، با محدودیت‌های شدید حاکم وقت همراه بود و همین محدودیتها بر زندگی امام سبب شد تا آن حضرت برای ارتباط با شیعیان، نمایندگانی برگزیند. جناب عثمان بن سعید، از نمایندگان خاص حضرت بود که پس از شهادت امام و آغاز عصر غیبت صغری، به‌عنوان نخستین وکیل و نایب خاص امام زمان(عج) نیز ایفای نقش کرد. یگانه همسر ایشان (نرجس) نام دارد و بر اساس غالب منابع شیعه و سنی، تنها فرزند آن حضرت، امام زمان(عج) است. اما طبق اقوال دیگر، برخی او را دارای ۳ پسر و ۳ دختر شمرده‌اند.
آن حضرت تنها یک برادر به نام جعفر داشت که نزد شیعیان به جعفر کذاب یا تواب معروف است، او پس از درگذشت امام عسکری(ع)، ادعای امامت کرد و با انکار تولد فرزندی برای ایشان، به عنوان تنها وارث، مدعی میراث آن حضرت شد و البته برخی گویند توبه نمود. امام حسن عسکری(ع) تنها امامی است که به حج نرفت؛ حاکمان ظالم و غاصب دوران حیات حضرت معتز، مهتدی و معتمد عباسی لعنهم الله بودند.
شیخ مفید(رض) مینویسد: امام حسن عسکری(ع) توسط حکومت بنی عباس در حبس بود، علی بن اوتاش که سابقه عداوت و دشمنی با اهل البیت(ع) را داشت زندان‌بان حضرت بود. او فردی بیرحم و مردی زشت‌خو و بد سیرت بود و از دشمنان سرسخت آل محمّد(ص) محسوب میشد و با خشونت بسیار نسبت به خاندان و فرزندان امام علی(ع) رفتار میکرد. از سوی دیگر خلفای عباسی نیز به او دستور داده بودند که تا هرچه میتواند به امام سختگیری کرده و به ایشان آزار رساند. اما بیش از یک روز نگذشت که آن مرد با مشاهده حالات معنوی امام در برابر عظمت حضرت امام حسن عسکری(ع) زانوی عجز و تواضع به زمین نهاد و در مقابل امام به خاک افتاد.
علی بن اوتاش هنگامی که از حضور امام بیرون آمد از بهترین یاران با اعتقاد امام شد و چنان متحول گشت که از راهش برگشت و دارای بصیرتی کامل نسبت به شناخت امام شد. محمد بن حسن می‌گوید: نامه‌ای به امام حسن عسکری(ع) نوشتم و از فقر و تنگدستی شکوه کردم، ولی بعدا پیش خود گفتم مگر امام صادق(ع) نفرموده که فقر با ما بهتر از توانگری با دیگران، و کشته شدن با ما بهتر از زنده ماندن با دشمنان ما است؟!
امام عسکری(ع) در پاسخ نوشت :«إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَخُصُّ أوْلِيَاءَنَا إذَا تَكَاثَفَتْ ذُنُوبُهُمْ بِالْفَقْرِ وَقَدْ يَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ مِنْهُمْ. وَهُوَ كَمَا حَدَّثَتْكَ نَفْسُكَ؛ الْفَقْرُ مَعَنَا خَيْرٌ مِنَ الْغِنَى مَعَ عَدُوِّنَا. وَنَحْنُ كَهْفُ مَنِ الْتَجَأ إلَيْنَا وَنُورٌ لِمَنِ اسْتَضَاءَ بِنَا وَعِصْمَةٌ لِمَنِ اعْتَصَمَ بِنَا. مَنْ أحَبَّنَا كَانَ مَعَنَا فِي السَّنَامِ الْأعْلَى وَمَنِ انْحَرَفَ عَنَّا مَالَ إلَى النَّار»؛ یعنی: هرگاه گناهان دوستان ما زیاد شود، خداوند آنها را به فقر گرفتار می‌کند و گاهی از بسیاری از گناهان آنان درمی‌گذرد. همچنان‌که پیش خود گفته‌ای، فقر با ما بهتر از توانگری با دشمنان ماست. ما برای کسانی که به ما پناهنده شوند، پناهگاهیم و برای کسانی که از ما هدایت بجویند، نوریم. ما نگهدار کسانی هستیم که (برای نجات از گمراهی) به ما متوسل می‌شوند. هرکس ما را دوست بدارد، در رتبه بلند (تقرب به خدا) با ماست و کسی که پیرو راه ما نباشد، به‌سوی آتش خواهد رفت.
حضرت عسکری(ع) در کنار تربیت شاگردان از تشویق نویسندگان غافل نبود؛ ازجمله داود بن قاسم جعفری می‌گوید: کتاب «یوم و لیله» از یونس آل یقطین را به حضرت عسکری علیه السلام عرضه داشتم. امام فرمود: «َصْنیفُ مَنْ هذا؟» نوشته چه کسی است؟ گفتم: نوشته یونس است. آن گاه فرمود: «اَعْطاهُ اللّهُ بِکُلِّ حَرْفٍ نُورا یَوْمَ الْقِیامَه»؛ خداوند در مقابل هر حرف، نوری به او در روز قیامت عطا فرماید. بر اثر همین تشویقها بود که شانزده تن از شاگردان حضرت، دست به تألیف زدند و ۱۱۸ عنوان کتاب، ثمره آن شد.
از میان آنها علی بن حسن فضّال ۳۶ کتاب، محمد بن حسن صفار ۳۵ کتاب، عبدالله بن جعفر حمیری ۱۹ کتاب، احمد بن ابراهیم ۷ کتاب و هارون بن مسلم ۶ کتاب دارد؛ و همین طور تعداد راویانی که از آن حضرت حدیث نقل نمودهاند، به ۱۰۶ نفر میرسد.
چند تعلیم و توصیه از امام عسکری(ع):«أُوصيكُمْ بِتَقْوَى اللّهِ وَ الْوَرَعِ فى دينِكُمْ وَالاِجْتَهادِ لِلّهِ وَ صِدْقِ الْحَديثِ وَ أَداءِ الأَمانَةِ إِلى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ مِنْ بَرٍّ أَوْ فاجِر وَ طُولُ السُّجُودِ وَ حُسْنِ الْجَوارِ. فَبِهذا جاءَ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله صَلُّوا فى عَشائِرِهِمْ وَ اشْهَدُوا جَنائِزَهُمْ وَ عُودُوا مَرْضاهُمْ وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ، فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ إِذا وَرَعَ فى دينِهِ وَ صَدَقَ فى حَديثِهِ وَ أَدَّى الاَمانَةَ وَ حَسَّنَ خُلْقَهُ مَعَ النّاسِ قيلَ: هذا شيعِىٌ فَيَسُرُّنى ذلِكَ. ....أَكْثِرُوا ذِكْرَ اللّهِ وَ ذِكْرَ الْمَوْتِ وَ تِلاوَةَ الْقُرانِ وَ الصَّلاةَ عَلَى النَّبِىِّ صلی الله علیه و آله فَإِنَّ الصَّلاةَ عَلى رَسُولِ اللّهِ عَشْرُ حَسَنات، إِحْفَظُوا ما وَصَّيْتُكُمْ بِهِ وَ أَسْتَوْدِعُكُمُ اللّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَيْكُمْ السَّلامَ» یعنی: «شما را به تقواى الهى و پارسايى در دينتان و تلاش براى خدا و راستگويى و امانتدارى درباره كسى كه شما را امين دانسته ـ نيكوكار باشد يا بدكار ـ و طول سجود و حُسنِ همسايگى سفارش می كنم. محمّد صلی الله علیه و آله براى همين آمده است در ميان جماعت هاى آنان نماز بخوانيد و بر سر جنازه آنها حاضر شويد و مريضانشان را عيادت كنيد. و حقوقشان را ادا نماييد، زيرا هر يك از شما چون در دينش پارسا و در سخنش راستگو و امانتدار و خوش اخلاق با مردم باشد، گفته می شود: اين يك شيعه است، و اين كارهاست كه مرا خوشحال می سازد زياد به ياد خدا باشيد و زياد ياد مرگ كنيد و زياد قرآن را تلاوت نماييد».
زياد بر پيغمبر(ص) تحيّت بفرستيد. زيرا صلوات بر پيامبر خدا(ص) ده حسنه دارد. آنچه را به شما گفتم حفظ كنيد و شما را به خدا می سپارم، و سلام بر شما. و در تعلیمی دیگر فرمودند:« إِنَّکُمْ فِی آجَالٍ مَنْقُوصَةٍ وَ أَیَّامٍ مَعْدُودَةٍ وَ اَلْمَوْتُ یَأْتِی بَغْتَةً، مَنْ یَزْرَعْ خَیْراً یَحْصُدْ غِبْطَةً وَ مَنْ یَزْرَعْ شَرّاً یَحْصُدْ نَدَامَةً... بى‌شک شما را عمرى کوتاه و روزهائى محدود است، و مرگ، ناگاه و بى‌خبر سر میرسد. هرکس خوبى و خیرى بیفشاند، خوشى و سعادت درو کند، و هر کس بدى و شرّى افشاند، ندامت و پشیمانى درو کند».
انتهای پیام
