به گزارش
ایکنا؛ بزرگترین نهاد امدادی کشور که فلسفه ذاتی آن فعالیتهای بشر دوستانه و داوطلبانه برای کاهش آلام بشری است، مدت زمانی است که خود نیاز به امداد و نجات دارد.
جمعیت هلال احمر طی دو سال گذشته درگیر حواشی گوناگون در لایههای بالای مدیریتی بود؛ به طوری که به جز سازمان امداد و نجات، تمامی مدیران سازمانهای دیگر آن یک به یک تغییر کردند. دبیرکل پیشین جمعیت به دلیل نبود آنچه که خود شفافیت اقتصادی مدیران خوانده بود استعفا داد، با رفتن وی چند معاون و مدیرکل این سازمان نیز جملگی رفتن را بر ماندن ترجیح دادند.
حواشی این سازمان تنها به این موارد خلاصه نشد، رئیس سازمان تدارکات پزشکی که مهمترین بازوی نظام سلامت در زمان تحریم است به اتهامات مالی بازداشت شد، تا یک ماه پیش، این بازداشت مهمترین حاشیه جمعیت هلال احمر بود.
اما زمانی که خبر بازداشت علیاصغر پیوندی، رئیس هلال احمر، به دلیل یک پرونده در زمان ریاستش بر دانشگاه علوم پزشکی منتشر شد، مهمترین حاشیه برای این سازمان و عمیقترین خدشه به اعتماد عمومی که بزرگترین سرمایه این جمعیت است به وجود آمد. پیوندی به قید وثیقه سه میلیاردی آزاد شد، پس از مدتی سر پست خود بازگشت، استعفا داد و در زمان عزیمت به ژنو در فرودگاه امام خمینی(ره) بازداشت شد.
اگرچه در موارد اتهامی جدیدی که منجر به بازداشت دوباره پیوندی شد، هنوز هیچ اظهار نظری نشده است، اما بازتاب این موضوع در افکار عمومی حدس و گمانهایی را به وجود میآورد که چندان برای این جمعیت که خط مقدم رفع هر بحران و حادثهای در کشور است، خوشایند نیست.
انتقادات از هلال احمر در این سه سال همواره وجود داشته است، از زمان زلزله کرمانشاه و سیل گلستان گرفته تا این اواخر در زلزله آذربایجان؛ اما این انتقادات چیزی از اعتماد عمومی نسبت به آن نکاسته بود، به طوری که عید امسال، مردم همزمان با سیل ویرانگر در چندین استان کشور بیش از ۲۴۰ میلیارد تومان کمکهای خود به سیلزدگان را در اختیار این جمعیت گذاشتند.
شکی وجود ندارد که جمعیت هلال احمر را نه مدیران، بلکه اعضا، امدادگران و داوطلبان از بدو تشکیل تا کنون نگاه داشته و در کوران حوادث مختلف، مرهمی بر زخمها و تسکینی بر آلام مردم بودهاند؛ لذا هرگز اعتماد مردم به این اعضا و داوطلبان خدشهدار نمیشود، اما باید پذیرفت که مدیران هر سازمان و نهاد، نماد آن سازمان بوده و هرگونه خطایی از سوی آنان، در ذهن مردم به پای آن مجموعه نوشته میشود؛ آن هم مجموعهای که تمامی اعتبارش را از همین مردم به دست آورده است.
شاید وجود همین نگرانی بود که حجتالاسلام معزی، نماینده ولیفقیه و عضو شورای عالی هلال احمر را بر آن داشت که با صدور بیانیهای ضمن مبرا دانستن اعضا و داوطلبان بر استمرار خدمات و حفظ سرمایه عمومی تأکید کند.
موضوع دیگر هلال احمر ایران، اعتبار بینالمللی آن است چرا که یکی از مهمترین و قدیمیترین اعضای صلیب سرخ جهانی و هلال احمر است، این جمعیت در ایران سابقهای ۹۷ ساله دارد و تقریبا در تمامی بحرانهای فرامرزی منطقهای به عنوان پیشگام ارائه خدمات امدادی و بشر دوستانه حاضر بوده و مطمئناً هر نوع خراشی بر آن خدشهای بر این اعتبار بینالمللی خواهد بود.
اعتبار ۹۷ ساله گرچه با فساد یک یا چند مدیر به آسانی از بین نمیرود، اما با توجه به ماهیت فعالیتهای این جمعیت، اولین گام برای هر مدیر جدیدی بازسازی این اعتبار و تقویت اعتماد عمومی است که مهمترین نکته برای امر نیز انتخاب مدیرانی خوشسابقه، توانمند و متخصص است نه مدیرانی که به محض وجود یک بحران غافلگیر شده و در زمانی که مردم درگیر نجات زندگی خود هستند، تصویر آنها از حضور مکانهای مجلل منتشر شود.
اگر رئیسی از سوی شورای عالی هلال احمر برای این جمعیت انتخاب شد، اعضای شورای عالی هلال احمر باید تمامی اتفاقات و حواشی به وجود آمده برای هلال احمر طی یک سال گذشته را در پیشگاه مردم صادقانه توضیح داده و افکار عمومی را قانع کنند، چرا که این جمعیت مردمی بوده و برای خود مردم است؛ اگر آنها ندانند چه بر سر آن آمده بیشک نمیدانند و نمیتوانند همچون سابق به این جمعیت با مدیری که منتخب این شورا است اعتماد کنند؛ لذا اقناع افکار عمومی و تلاش برای بازسازی چهره جمعیت هلال احمر در بین مردم، بزرگترین امداد و نجات برای این جمعیت است تا بتوان آن را از دام حواشی رها ساخت.