به گزارش کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ؛ کنفرانس صلح لیبی با حضور رهبران و وزرای خارجه 12 کشور و رؤسا و نمایندگان پنج سازمان یکشنبه، 29 دی در برلین برگزار شد. فائز السراج، نخستوزیر دولت مستقر در طرابلس و خلیفه حفتر، فرمانده نیروهای موسوم به ارتش ملی به عنوان دو طرف درگیر در جنگ داخلی، هر دو به برلین دعوت شده بودند تا با حضور مقامات بلند پایهای از کشورهای آمریکا، بریتانیا، روسیه، فرانسه، چین، ایتالیا، ترکیه، مصر، امارات عربی متحده، الجزایر و کنگو در جریان این کنفرانس بینالمللی اختلافات موجود را حل و فصل کنند. طرفهای حاضر در این اجلاس نیز بر حمایت خود از آتشبس و طرح ممنوعیت تسلیحاتی سازمان ملل در لیبی تأکید کردند.
با این حال نباید از نظر دور داشت که برخی از همین کشورها به لیبی با عنوان دفاع از حقوق بشر و دموکراسی، حمله نظامی کرده و حکومت دیکتاتوریاش را ساقط کردند اما چون این کشور نفت دارد و نفت به علاوه موقعیت ژئوپولوتیک آن مهم است، پس از ساقط کردن حکومت قذافی برای به چنگ آوردن منابع و ثروتهای این کشور نزاع بین طرفهای خارجی ذینفع چون کرکسهای گرسنه آغاز شد و اکنون بعد از چند سال از آن روزها جز جنگ، درگیری، تروریسم، خشونت و خرابی، ارمغانی برای مردم لیبی به همراه نداشته است. حال رؤسای کشورهای ذیمدخل با حضور دبیرکل سازمان ملل، برای جلوگیری از وخامت اوضاع لیبی اجلاس رؤسا گرفتهاند!
دیکتاتورها با عملکرد خلاف خود در سطح ملی زمینه مداخله خارجی با ادعای دفاع از مردم را فراهم میسازند و به طبع آن مداخلهگران نیز جز به منافع خود نمیاندیشند و عملاً روند دستیابی به مردمسالاری برخاسته از ظرفیتها و تلاشهای داخلی سالها به تعویق میافتد.
اگر مردان صادق ضد تروریسم در سوریه و عراق با شجاعت و از خود گذشتگی بسیار تروریستها و حامیان چپاولگر آنها را شکست نمیدادند، امروز وضع سوریه و عراق نیز بهتر از لیبی نبود.
جواد صفری
انتهای پیام