مسابقات قرآن آسیب‌شناسی شود/ لزوم آسان‌سازی آموزش کلام وحی
یک فعال قرآنی در خراسان‌جنوبی گفت: متاسفانه هرساله شاهد بی‌رونقی و حضور کمتر حافظان و قاریان در مسابقات هستیم و متاسفانه بعد از مسابقات هم علل و موانع پیش رو آسیب‌شناسی نمی‌شود.
کلثوم شجاعی نسب، یک فعال قرآنی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: دوره‌های علوم قرآنی اعم از روخوانی، روانخوانی، تجوید، مفاهیم و حفظ کل قرآن کریم را در طی چند سال متوالی در مرکز تربیت مدرس قرآن کریم شهرستان قاین گذراندم.
وی افزود: در حال حاضر مربی جامعه القرآن در شعبه روستای روم هستم و در کنار خانه داری و انجام کارهای صنایع دستی، قرآن‌آموزانی در زمینه حفظ، روخوانی و تجوید قرآن کریم تربیت کرده‌ام که این فعالیت ها در تابستان چشمگیرتر بوده است.
این فعال قرآنی با بیان اینکه اکنون مربی حفظ مجازی قرآن در قاین و زیرکوه هستم، تصریح کرد: متاسفانه اکثر حافظان و قاریان هدف از شرکت در مسابقات قرآن را درک نکرده‌اند؛ چراکه اگر حافظ و قاری هدف از شرکت در مسابقات و آزمون‌ها را وسیله‌ای برای دوره و ارتقای سطح محفوظات خود و همچنین یک رقابت دوستانه و استفاده از تجارب دوستان قرآنی موفق بداند و اهداف غیرالهی مانند تفاخر، تبعیض و یا احساس ضعف و عوامل دیگر که در نتیجه موفقیت یا عدم موفقیت پیش می‌آید را از خود دور کند، شرکت در مسابقات مطلوب خواهد بود.
شجاعی نسب، بیان کرد: متاسفانه هرساله شاهد بی‌رونقی و حضور کمتر حافظان و قاریان در مسابقات هستیم و متاسفانه بعد از مسابقات هم علل و موانع پیش رو آسیب‌شناسی نمی‌شود.
وی افزود: جلسات خانگی در ظهور فرهنگ قرآنی در جامعه قطعا نقش بسزایی دارد؛ خصوصا جلسات خانگی بانوان به دلیل حضور بیشتر مادر در خانه می‌تواند هم در تربیت فرزندان و هم در سبک زندگی خانواده موثر باشد.
این فعال قرآنی اظهار کرد: اولین جلسه خانگی قرآن پس از نزول قرآن بر قلب پیامبر(ص) در غار حرا و حضور یافتن ایشان در منزل و کنار حضرت خدیجه(س) شکل گرفت و چه زیبا این نور در سلاله پاک رسول خدا(ص) تجلی پیدا کرد.
شجاعی نسب ادامه داد: امروزه زمانی افراد از این جلسات تاثیر می‌گیرند که از لفظ قرآن به بطن قرآن توجه کنیم که متاسفانه در کمتر جلسه خانگی قرآن از آیات خوانده شده آیاتی ترجمه و تفسیر می‌شود.
وی با تاکید بر ترجمه و تفسیر روان و راحت با بیانی دلنشین و قابل فهم برای همه سنین شرکت کننده در جلسه، افزود: امیدواریم که فعالان قرآنی اداره چنین جلساتی را به دست گیرند و به دور از تشریفات و قرائت ظاهری قرآن به بطن قرآن از منظر روایات و احادیث توجه کنند تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
این فعال قرآنی اظهار کرد: فعالان قرآنی باید در زمینه نشر و ترویج معارف قرآنی بیش از پیش تلاش کنند و سوال اینجاست آیا صرف روخوانی، حفظ و صوت و لحن فرهنگ قرآنی را توسعه داده‌ایم و آنچه تاکنون صورت گرفته اعم از اشاعه آموزش‌های عمومی قرآن حفظ، قرائت و تواشیح مقدمه‌ای بر اشاعه فرهنگ قرآنی بوده است.
شجاعی نسب ادامه داد: توجه به نخبگان در رشته‌های مختلف حفظ، تلاوت و تواشیح در سال‌های گذشته نشان می‌دهد که آنان در دوره‌ای خوش درخشیده‌اند، اما این امر تداوم نداشته است.
وی افزود: توجه به ظواهر و پرداختن به آن ممکن است برای مدتی جذابیت داشته باشد، اما پس از مدتی جذابیت خود را از دست می‌دهد و بارزترین نمونه این ادعا قرآن کریم است و آنچه موجب شده پس از ۱۴۰۰ سال همچنان طراوت و تازگی خود را حفظ کند اتکای الفاظ بر معانی است.
این فعال قرآنی بیان کرد: توجه به ظواهر قرآن مانند تجوید، صوت و لحن و حسن حفظ اصول مهمی هستند، اما به دلیل اینکه مقطعی است شیوه آرمانی در ترویج قرآن نیست و حافظ قرآن نباید تصور کند با حفظ قرآن کار به اتمام رسیده است.
شجاعی نسب ادامه داد: حفظ قرآن آغاز راه است و اگر از مرحله حفظ قرآن به عمل به قرآن برسیم و در زندگی آیات را کاربردی کنیم و بتوانیم با بیان کردن مفاهیم گزیده‌ای از آیات در محافل مختلف در فهم آیات موثر باشیم قطعا در تبلیغ و نشر قرآن گامی برداشته‌ایم.
وی افزود: اگر از منظر سیره نبوی بخواهیم به مقوله نشر و معارف قرآن بپردازیم، خوب است بدانیم سهولت و آسان گیری پیامبر اکرم(ص) در امر آموزش قرآن روشی بود که بر روی همگان انجام می‌گرفت و این روش مانع از آن شد که قرائت قرآن در مسیر و فضایی آموزش داده شود که به عنوان هنری خاص تلقی شود که فقط عده‌ای خاص از انسان‌ها با خصائص ویژه که از لحاظ حنجره و صدا و لهجه و زبان دارند قادر بر آن باشند.
وی ادامه داد: ایشان در عین آسان‌گیری در مواضعی که قرائت قرآن حالت ابلاغ و ترویج همگانی داشت، مانند نماز جماعت تآکید می‌کردند تا همگان به آسانی بتوانند با روش اقرا و قرائت پیوسته ایشان اشکالات خود را دریافته و آن را اصلاح کنند.
این فعال قرآنی بیان کرد: پیامبر(ص) در زمان تعلیم قرآن هرطور که آیات بر زبان افراد جاری می‌شد او را تحسین می‌کردند و در حضور دیگران تحقیرش نمی‌کردند تا هیچ قرآن‌آموزی احساس نکند که نسبت به میزان تواناییش در روند یادگیری بی توجهی می‌شود و در نهایت نتیجه بگیرد که بهتر است قرآن نخواند و آن را رها کند.
شجاعی نسب بیان کرد: از این رو به معلمان قرآن همواره توصیه می‌کردند که بر مبنای مساله آسان گیری و آسان سازی عمل کنند و در عین حال با قرائت مستمر و پیوسته آیات، امر صحیح خوانی را رهبری کنند؛ این تدبیر حکیمانه پیامبر(ص) سبب شد که نه تنها قرآن در قید و بند لهجه‌ها و زبان‌ها و اختلاف فرهنگ‌ها نماند بلکه هریک از این عارضه‌ها به خوبی درک شد و مورد احترام قرار گرفت و از آن به بهترین وجه در ترویج و نشر قرآن استفاده شد و از به وجود آمدن زمینه‌های تبعیض و تفاخر پیشگیری کرد.
وی با بیان اینکه امید که بتوانیم از سیره نبوی در نشر و ترویج قرآن کریم توشه برداریم، تصریح کرد: در ترویج و گسترش سبک زندگی اسلامی و قرآنی همه ما انسان‌ها مسئول هستیم؛ همانگونه که در تامین نیازهای مادی همچون خوراک و پوشاک و مسکن نیازمند همکاری یکدیگر هستیم در امور معنوی زندگی که قطعا امور مادی را نیز پوشش می‌دهد مسئولیم.
وی با بیان اینکه متاسفانه بعضا مشاهده می‌شود که قرآن در جامعه امروزی ما در مراسم ختم اموات و ختم آن در ماه مبارک خلاصه شده است، افزود: تدبر در قرآن نیاز همه مردم است و امروزه همه نهادها و ارگان‌ها و موسسات قرآنی، با همدلی و همکاری و در راستای فرمایشات رهبری در گسترش سبک زندگی اسلامی قرآنی باید بیش از پیش تلاش کنند.
این فعال قرآنی بیان کرد: آنچه سبب شد در عصر پیامبر اکرم(ص) قرآن در زندگی مردم به عنوان اساسنامه اخلاقی مطرح شود، بسط روحیه تعاون و همبستگی در راستای افزایش سطح ارتباطات قرآن‌آموزان با معلمان و با یکدیگر و افزایش میزان مشارکت آنان در راستای ترویج قرآن به شکل گروهی و به دور از ریا و تزویر و تفاخر بود که سبب شد چنان فضا و محیط قرآنی فراهم آید که آوای قرآن از سوی هر مسلمانی در منازل و مساجد، نافله‌ها و خطبه‌ها، در سفر، مناجات شبانه، میدان جنگ، گفتگوهای روزمره و جلسات و در مدارس به گوش رسد و اینچنین ماهرانه پیام آور مهر و مهرورزی قرآن را به صحنه زندگی انسان‌ها وارد کرد.
شجاعی نسب یادآور شد: امید که بتوانیم با الگوگیری از سیره نبوی گامی موثر در سبک زندگی قرآنی برداریم.
انتهای پیام
