سینما درباره ناشنوایان کم‌‌کار بوده است

به گزارش ایکنا، نشست خبری فیلم سینمایی «بی‌صدا حلزون» با حضور بهرنگ دزفولی‌زاده، کارگردان، هانیه توسلی، مجتبی شکری، علیرضا جلالی‌تبار، بازیگران، مرتضی شایسته، تهیه‌کننده، محمد‌رضا رهگذر، نویسنده، رضا شبیری، آهنگساز عصر امروز 13 بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. اجرای این برنامه بر عهده منصور ضابطیان و منتقد جلسه نیز سحر عصرآزاد بود.

در ابتدای این جلسه، سحر عصرآزاد در سخنانی اظهار کرد: خیلی خوشحالم با این فیلم در جلسه نقد و بررسی جشنواره فیلم فجر حضور دارم. فیلم بی‌صدا حلزون را دوست دارم، چون سراغ قشری رفته است که تا به حال درباره آن‌ها کمتر حرف زده شده است، پس وقتی اثری در این حوزه تولید می‌شود، من از ساخت آن خوشحال می‌شوم.

وی افزود: فیلم یک‌دست و ساده است و می‌توان از آن به عنوان یکی از اتفاقات خوب در سینمای ایران نام برد، چون سینمایی که عادت کرده در یک گونه خاص کار کند، به واسطه چنین فیلم‌هایی، از یک‌رنگی رها شده و رنگ‌های متفاوت به خود می‌گیرد؛ اصلی که برای سینما ضروری است.

دزفولی‌زاده، کارگردان فیلم بی‌صدا حلزون در پاسخ به اولین سوال جلسه اظهار کرد: به نظرم فیلم کند نیست، چون فضای قصه طلب می‌کرد چنین ریتمی بر کار حاکم باشد. در ضمن اگر می‌خواستم شکلی تندتر به قصه بدهم، فکر می‌کنم آن تأثیری که می‌خواستیم، به تماشاگر منتقل نمی‌شد.

دزفولی زاده درباره انتخاب بازیگر ناشنوای فیلم گفت: برای اینکه فیلم دیده شود و به نوعی حرف‌های ناشنوایان در جامعه بازگو شود، از بازیگر ناشنوا استفاده کردم، اما مجتبی شاکری، بازیگر خردسال فیلم با بهترین کیفیت، کارش را ارائه داد. لازم به ذکر است، انتخاب بازیگران این فیلم سینمایی بسیار طول کشید، همچنین باید بگویم هانیه توسلی انرژی فراوانی برای کار از خود عرضه کرد، چون یادگیری زبان اشاره امری ساده نبود.

این کارگردان ادامه داد: برای اینکه فیلم بتواند حرف ناشنوایان را به درستی بیان کند، من بارها به انجمن ناشنوایان رفتم و با آنها گفتگوهای بسیاری داشتم تا بتوانم هر آنچه در نظر است، به بهترین نحو بیان کنم، زیرا برخی مواقع بی‌تجربگی در این حوزه ممکن است آسیب‌های جدی به همراه داشته باشد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا با زبان اشاره آشنا است، گفت: تا حدی این زبان را می‌شناسم، به ویژه بعد از این فیلم آگاهی عمومی من نسبت به این زبان بیشتر شد، چون می‌خواستم ارتباطی که با ناشنوایان برقرار می‌کنم، بسیار ظریف و دقیق باشد.

هانیه توسلی بازیگر فیلم نیز بیان کرد: حضور در چنین کارهایی با ترس همراه است، چون ممکن است نقش آن‌گونه که انتظار می‌رود، از کار در نیاید، اما درباره یادگیری زبان اشاره نیز باید بگویم تمرین‌های فراوانی شد که به روی آن وقت کافی هم گذاشته شد. این اتفاق برای این رخ داد که باور داشتم معنا و مفهومی که فیلم در پی بازگویی آن است، بسیار عزیز و ارجمند است.

وی افزود: در این فیلم، تجربه انسانی را هم پشت سر گذاشتم، چون عده‌ای ناشنوا در کار حضور داشتند که از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کردند. برای مثال مجتبی شاکری، بازیگر خردسال که در نقش پسر من بازی می‌کرد، در بسیاری از مقاطع به من کمک می‌کرد. این اتفاق برایم بسیار عزیز است که آن را فراموش نخواهم کرد.

مرتضی شایسته، تهیه‌کننده فیلم در پاسخ به این سوال که چرا در سال‌های اخیر کم‌کار بوده است، گفت: قبول دارم تا چند سال پیش از میزان تولیداتمان کاسته شده، اما طی یک یا دو سال اخیر تلاش کرده‌ایم که با تولید برخی آثار، بازگشتی مناسب به سینما داشته باشیم.

در انتهای این جلسه ضابطیان، مجری برنامه از بازیگر ناشنوا و نوجوان فیلم، مجتبی شاکری بابت حضور تشکر کرد و جمعیت حاضر در نشست نیز به شدت او را تشویق کردند.