ضعف مدیریت در برنامه‌سازی / با کرونای فرهنگی چه کنیم؟
امروز سیاست‌های فرهنگی و نحوه مدیریت در این عرصه به کرونا مبتلا شده و برخلاف نوع جسمی، برای مقابله با این کرونای فرهنگی همه امکانات بسیج نشده است.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ این روزها نام بیماری ناشی از ویروس کرونا به‌خوبی در جامعه شناخته شده و همه امکانات و افراد برای غلبه بر آن بسیج شده‌اند. در این شرایط که جسم انسان در خطر است، دولت و مردم هر دو هوشیار می‌شوند و به‌دنبال راهکاری برای پیشگیری یا حفاظت می‌گردند، اما آیا برای فرهنگ و اعتقادات هم چنین هوشیاری وجود دارد؟
در رادیو رسمی جمهوری اسلامی ایران در برنامه عصرگاهی تئاتری تبلیغ می‌شود که به تاریخچه ترانه و رقص (بابا کرم) می‌پردازد و آن را کاری بسیار فرهنگی می‌نامند. این تئاتر و نظایر موزیکال آن، که با رقص همراه هستند آیا با فرهنگ اسلامی ما همخوانی دارند؟
در شبکه اجتماعی آپارات با مجوز داخلی، مجموعه برنامه‌هایی ساخته و پخش می‌شود که به صراحت ازدواج سفید را تبلیغ می‌کنند. رابطه‌ای نامشروع که نه مانند ازدواج مقدس است و نه پاک و سفید، بلکه سیاه‌ترین نوع ارتباط با نامحرم است.
در شبکه نمایش خانگی، سریال‌های ترکیه‌ای ماهواره را با دوبله و بدون حذف بسیاری از صحنه‌های نامناسب نمایش می‌دهند و این کار با مجوز رسمی انجام می‌شود!
اینها فقط چند مثال دم‌دستی و ساده بود. به نظر می‌رسد امروز سیاست‌های فرهنگی و نحوه مدیریت در این عرصه به کرونا مبتلا شده و برخلاف نوع جسمی، برای مقابله با این کرونای فرهنگی همه امکانات بسیج نشده است. چه بسا باشند مسئولانی که هنوز قدرت تشخیص این کرونای فرهنگی را هم نداشته یا به‌دلیل حرکت خزنده این ویروس در خط فرهنگ جامعه، تصور می‌کنند فرهنگ و اعتقادات در کشور ما حداکثر دچار یک سرماخوردگی ساده شده و خود به خود هم بهبود می‌یابد! کاش به خود بیاییم.
به قلم محمد لطفی‌زاده، مبلغ و پژوهشگر حوزوی
