توفیق چهره به چهره شدن با خودمان را در شب قدر طلب کنیم
مدیر انستیتو علوم انسانی و علوم اسلامی آلمان در مطلبی نوشت: از خدا بخواهیم که توفیق چهره به چهره شدن با خود واقعی‌مان را همین روزها و شب‌های پیش رو نصیبمان کند؛ اتفاقی که اگر نصیب کسی شود، خوشا به حالش و در سایه معرفتی از جنس و عیار «قدر» ارزش خود را می‌داند، با معرفت زندگی می‌کند، با معرفت می‌میرد و با معرفت محشور می‌شود.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام محمد رضوی‌راد، مدیر انستیتو علوم انسانی و علوم اسلامی آلمان، یادداشتی را به مناسبت شب قدر نوشته و برای انتشار در اختیار ایکنا قرار داده است که متن آن را در زیر می‌خوانید؛
مطالعه واژه‌شناسی عصر نزول قرآن از یک سو و ملاحظه مفهوم‌شناسی منطقی و منطوقی (از اقسام دلالت لفظی و مقابل دلالت مفهومی بوده و عبارت است از دلالت لفظ و کلام بر مدلول مستقیم خود) کل این کتاب آسمانی به عنوان یک مجموعه و نظام فکری مدون، برهانی و عقلانی دارای ابتدا و انتها نشان می‌دهد که نباید بر مفهوم اولیه، متعارف و ظاهری «لیله» تصلب داشت، چه اینکه؛
۱ - هیچ مزیت و امتیاز ذاتی میان شب و روز وجود ندارد و زمان، زمان است و زمان و مکان را انسان، ارزش و بهای خاص می‌بخشد. به بیان دیگر نه فقط «شرف المکان بالمکین»، بلکه شرف زمان هم به کیفیت وجودی انسانی است که در امتداد زمان قرار می‌گیرد.
۲ - خداوند به خوبی می‌داند که بخشی از انسان‌ها و مسلمانانی که روی کره زمین یا کسی چه می‌داند فرداها در کرات دیگر زندگی می‌کنند، شب ندارند تا لیله نامیده شود و نباید به این جرم از درک لیلةالقدر محروم شوند و یا برای درک آن به ترک و جلای وطن مجبور باشند.
۳ - با این روندی که استهلال و تعقیب و گریز ماهِ اول و آخرِ ماه قمری در میان مسلمانان جاری است، شانس چهره به چهره شدن با شب واقعی قدر هم توفیق می‌خواهد.
۴ - حقیقت آن است که قدر، نه پیوند ذاتی با شب و تاریکی دارد و نه تاریکی تنها خاستگاه قدر است. اتفاقاً چو نیک بنگری، قدر با روشنایی، تجلی و ظهور همراه و هم‌زبان است، نه با تاریکی.
بنابراین لیلةالقدر یعنی لحظه و زمانی که من و شما قدر، منزلت، جایگاه و فلسفه وجودی خودمان را درک و فهم می‌کنیم و با هویت الهی خود پیوند می‌خوریم؛ لحظه‌ای که می‌فهمیم چه کسی هستیم، اهل کجا هستیم، در کجا قرار داریم و کجا می‌رویم؟
لحظه‌ای که خودمان را پیدا می‌کنیم، لحظه‌ای که راز و معمای بودن و شدن ما بر ما آشکار می‌شود. همه این اتفاقات خوب می‌تواند در شب یا روز، در رمضان یا غیر رمضان و در زمین یا غیر زمین، جامه تحقق به تن کند.
الهی که این اتفاق شیرین و سرنوشت‌ساز در همین روزها و شب‌های پیش رو بیفتد و خداوند ما را با خود واقعی‌مان آشنا و چهره به چهره کند. اتفاقی که اگر نصیب کسی شود خوشا بحالش و در سایه معرفتی از جنس و عیار «قدر» ارزش خود را می‌داند؛ دست از بی‌معرفتی‌ها برمی‌دارد، به فرداهای بهتر خیره می‌شود، با معرفت زندگی می‌کند، با معرفت می‌میرد و با معرفت محشور می‌شود.
مانند انسان‌های با مرام و معرفتی چون امام علی(ع) که قدر و منزلت الهی خود را شناختند و به انسانیت عیار و ارزش دادند. سلام و صلوات خدا بر او باد.
انتهای پیام
