روضه‌خوانی محرم به انسان جهت می‌دهد

عماد افروغ، جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با ایکنا، درباره احساس خود نسبت به سه واژه «محرم، روضه و امام حسین(ع)» گفت: وقتی این سه واژه را می‌شنوم، نوعی حس آمادگی برای ورود به غم و حزنی بزرگ و جهت‌دار به من دست می‌دهد و این جهت‌دار بودن نوعی آمادگی برای پاسداشت عزت، فتوت، مردانگی و نیز فهم و تبیین حماسه‌ای بزرگ، جاودان، منحصر به‌فرد، زایا و ناتمام با همه ویژگی‌های مرتبط با شور و همبستگی محلی و اجتماعی و فعالیتی جمعی و مدنی است.

افروغ همچنین درباره پیوندی که با روضه‌های خانگی داشته است سخن گفت و اظهار کرد: متأسفانه بنا به دلایلی روضه‌خوانی و سخنرانی در مجالس تحت‌الشعاع مداحی‌ها قرار می‌گیرد، این در حالی است که همه ما علاقه‌مند هستیم در مجلس عزاداری مخاطب وعظ و سخنرانی باشیم و مطالب خوبی بشنویم و دقایقی بر سر و سینه بزنیم. امسال نیز با توجه به شرایط موجود، پیش‌بینی می‌شود بار دیگر مجالس روضه‌خوانی احیا شود، چراکه از فضا‌های متراکم سینه‌زنی و زنجیرزنی خبری نیست و این فرصت خوبی برای تبیین قیام حضرت سیدالشهدا(ع) در قالب مجالس روضه‌خوانی است.

وی ادامه داد: به یاد دارم که در دوران نوجوانی و جوانی در روضه‌های خانگی شرکت می‌کردم و در منزل یکی از اهالی محل مجلس عزاداری برپا بود و سخنرانی و روضه‌خوانی و مداحی داشتند. به خاطر دارم که دسته‌های سینه‌زنی و عزاداری به حیاط خانه‌هایی که مجلس روضه داشتند وارد می‌شدند و دور حیاط می‌ایستادند و دقایقی عزاداری می‌کردند. در آن سال‌ها این توفیق نصیبم شد که به همراه پدر مرحومم در این مجالس شرکت کنم.

افروغ به ذکر خاطره‌ای از عزاداری در ایام محرم پرداخت و افزود: در نوجوانی سینه‌زنی‌های پرشوری داشتیم و معمولاً اگر نوجوانی موفق می‌شد آن‌گونه به سینه بزند که در پایان سینه او سرخ شده باشد، معنایش این بود که خوب عزاداری کرده و یا اینکه اگر نوجوانی می‌توانست با صدای بلندتری سینه‌زنی کند، نشان‌دهنده موفقیت او بود و البته شاید هم‌چنان این موضوع مشاهده شود که نوجوانان پرشورتر سینه‌زنی می‌کنند. یک‌بار هم خاطرم هست در یکی از مجالس ظهر عاشورا عده‌ای جوان آمدند و بساط قمه‌زنی به راه انداختند و اولین‌بار بود که من از نزدیک شاهد این اقدام بودم که الحمدلله بعد‌ها این کار منسوخ شد و امروز کمتر شاهد بروز و ظهور چنین اقدامی هستیم.