استعدادهای قرآنی که قد نمی‌کشند / معضل نبود سازمان قرآنی یکپارچه و هزینه‌های کم‌اثر
خسرو امینی، قاری و مدیر دارالقرآن رفعت است که در همان نخستین ماه حضور در جبهه دچار موج انفجار و مشکلات متعددی شد. با این حال فعالیت‌های قرآنی را در ادامه رها نکرد. او در گفت‌وگو با ایکنا ضمن گلایه از نبود برنامه‌ریزی جامع قرآنی در کشور، از فقدان سازمان قرآنی یکپارچه برای جلوگیری از هدررفت بودجه انتقاد کرد.
خسرو امینی يكی از قاريان پيشكسوت کشور است که آموزش قرآن را از سال 1360 از جلسات سنتی قرآن آغاز کرد. در ادامه در سال 1363 به دلیل حضور در جبهه از تحصیل در مدرسه باز می‌ماند، ولی در همان اوان حضور در جبهه دچار موج انفجار و همین امر باعث شد تا دچار افسردگی شود. کسی سراغش را نمی‌گرفت ولی در تمام این ایام تنها تفریحش قرآن‌خوانی بود.
امینی در حدود 20 سال سابقه شاگردی استاد خدام حسینی را دارد و در کنار آن از جلسات اساتید دیگری چون مرحوم محمد غفاری، محمدرضا ابوالقاسمی و سیدمحسن موسوی‌بلده بهره‌مند شده است، به گونه‌ای که در 13 سالگی کوچک‌ترین مربی قرآنی بود که مدرک مربیگری را از سازمان تبلیغات اسلامی دریافت کرد. خبرگزاری ایکنا با او درباره خاطرات آموزش قرآن کریم و تجربیاتش در زمینه فعالیت‌های قرآنی و فرهنگی گفت‌وگویی داشته است که در ادامه از نظر می‌گذرد؛
خسرو امینی در ابتدای گفت‌وگو به خاطرات جلسات قرآن در کودکی اشاره کرد و گفت: به دلیل صدای خوب و تشویق‌های همیشگی، در عرصه تلاوت و قرائت قرآن باقی ماندم. به استاد عبدالباسط علاقه داشتم و همیشه تلاوت‌های مجلسی ایشان را با خود زمزمه و تقلید می‌کردم. برادر بزرگم پیشنهاد داد که اگر به صورت حرفه‌ای عرصه قرائت را دنبال کنم، موفق می‌شوم. این کار را کردم، اما متأسفانه آن موقع در جلسات خوب قرآنی، جوانان جذب نمی‌شدند.
وی افزود: خاطرم هست به جلسه استاد سیدمحسن خدام حسینی معرفی شدم. در اولین جلسه آیاتی را تلاوت کردم، اما قرائتم ایراد داشت، در حالی که صدای خوبی داشتم. سعی کردم تا طی شش ماه، تمرین، قرائتم را ارتقا دهم. سپس به جلسه قرآن استاد خدام حسینی بازگشتم. هنگامی که نوبتم شد، آیاتی از قرآن را تلاوت کردم. استاد تلاوتم را پذیرفتند و گفتند که از هفته دیگر در این جلسه شرکت کنم.
20 سال شاگردی استاد خدام‌حسینی
امینی درباره حضورش در جبهه گفت: در سال 63 مدرسه را به دلیل حضور در جبهه ترک کردم و در همان نخستین ماه ورود به جبهه دچار موج انفجار شدم و پس از بازگشت نیز از ادامه تحصیل بازماندم. به همین خاطر دچار افسردگی شدم. کسی سراغم را نمی‌گرفت. با وجود اینکه تقریباً کل قرآن را حفظ کرده بودم، محفوظات قرآنی‌ام را از یاد بردم و شنوایی یک گوشم را بر اثر موج انفجار از دست دادم و تنها تفریحم قرآن‌خوانی بود و به برکت قرآن، بهبودی حاصل شد. سال 65 چون ادامه تحصیل ندادم، باید به خدمت سربازی می‌رفتم و در سال 67 خدمت سربازی‌ام به اتمام رسید و پس از بازگشت از سربازی، زمینه ادامه تحصیل برایم فراهم شد.
هزینه عطایای جانبازی در راه قرآن
او سابقه 33 سال خدمت را در شرکت نفت فلات قاره ایران دارد؛ حرفه‌ای که بخشی از آن جزو شغل‌های اقماری با سختی کار محسوب می‌شود و 14 روز در جزیره نفتی مشغول به کار و 14 روز در تهران مشغول هستند.
امینی درباره فعالیت‌های قرآنی در این جزیره‌ها اظهار کرد: جلسه تخصصی آموزش قرآنم در تهران تعطیل شد، اما در این جزیره‌های نفتی جلسات آموزش قرآن برپا می‌کردم و به آموزش فنون قرائت، نکات تجویدی و آموزش صحت قرائت نماز می‌پردازم.
این قاری و مدرس قرآن کشورمان مدال جانبازی بر گردن دارد، گفت: هیچ گاه از وجوهاتی که در قبال جانبازی‌ام اعطا می‌شد، استفاده نمی‌کردم تا اینکه این مبلغ جمع‌آوری شد و به پیشنهاد یکی از دوستان این وجوهات را صرف قرآن کردم، به طوری که طی همان سال‌ها طرح جامعی با عنوان «نورالمبین» را راه‌اندازی کردم. هرچند اجرای آن به دلیل عدم حمایت‌های لازم نیمه‌تمام باقی ماند، اما تاکنون مبلغ حق جانبازی‌ام را صرف فعالیت‌های قرآنی کرده‌ام.
راه‌اندازی طرح «جامعه خیرین قرآنی کشور»
امینی همچنین مؤسسه‌ای را با عنوان «دارالقرآن رفعت» راه‌اندازی کرده است و بخشی از حقوقش را برای این کار صرف می‌کند و تصمیم می‌گیرد که تمام دوره‌های این مؤسسه را رایگان و بدون دریافت شهریه برگزار کند، موضوعی که تا این لحظه ادامه دارد. البته نباید از نقش خانواده این قاری برجسته کشور در به دست آوردن موفقیت‌هایش در عرصه قرآنی چشم‌پوشی کرد، چراکه همسر و دختر وی در امر آموزش قرآن نیز فعال‌اند و همراه با ایشان به تدریس علوم قرآنی و فعالیت‌های هنری به بانوان و دختران مشغول هستند.
این فعال قرآنی حتی در زمینه فعالیت‌های خیریه نیز نقش مؤثری داشته است، به گونه‌ای که سه سال پیش طرحی را با عنوان «جامعه خیرین قرآنی کشور» و با هدف کمک به جوانان قرآنی (در عرصه‌های مختلف ازدواج، تهیه سرمایه برای اشتغال، اعطای وام‌های قرض‌الحسنه و ...) اجرا کرد.
امینی در این باره بیان کرد: این طرح در ابتدا با کمک‌های تعدادی از قرآنیان انجام راه‌اندازی شد، اما در حال حاضر استقبال خیرین قرآنی از این طرح کمرنگ شده است و همان طور که می‌دانید در این آشفته‌بازار اقتصادی با کمک‌های اندک نمی‌توان راه به جایی برد.
وی همچنین کرسی‌های تلاوت قرآنی را در شش ماه دوم هر سال در مسجد قائم خیابان سعدی تهران پایه‌ریزی کرده است. این کرسی‌های تلاوت با دعوت از قاریان نوجوان و جوان مطرح کشور دوشنبه‌های هر هفته پس از اقامه نماز مغرب و عشا برگزار می‌شود که سه سال از اجرای آن می‌گذرد. البته این جلسات با توجه به شیوع کرونا در پاییز امسال، قطعاً با رعایت شیوه‌نامه‌ها و پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی برگزار خواهد شد.
مدیر دارالقرآن رفعت با گلایه از اینکه به جوانان قرآنی کشور بها داده نمی‌شود، اظهار کرد: متأسفانه جوانان بااستعداد قرآنی هرز می‌روند و نمی‌توان کاری کرد و گاه استعداد آنها بالقوه باقی می‌ماند یا جوانانی هستند که به دلیل کم‌اهمیت دانستن فعالیتشان در عرصه قرآنی، به سایر عرصه‌ها چون مداحی متمایل شده و از این عرصه فاصله گرفته‌اند. مسئولان به معنای کلمه مسئول هستند و باید پاسخگو باشند.
القاب قرآنی افراد حذف شود
وی ادامه داد: یکی از معضلات جامعه قرآنی این است که همه برای خود لقب می‌گذارند، به طور مثال برگزاری محفل انس با قرآن با حضور قاری جهان اسلام یا خادم‌القرآن. این فرهنگ باید حذف شود. مسئولان نیز به این موضوع دامن زده‌اند. افرادی که داعیه کار قرآنی دارند، به چه جرئتی اسم خودشان را خادم قرآن می‌گذارند. افرادی چون اهل‌بیت(ع)، خادم قرآن بودند، ما جیره خوار قرآن هستیم.
امینی با اشاره به سنت تشویق نوآموزان و خردسالان با اهدای هدایا، بیان کرد: طبق ایده‌ای شخصی، همواره پول نو همراه دارم، زیرا در هر برنامه که حضور می‌‌یابم، سؤال قرآنی مطرح می‌کنم و به خردسالان جایزه می‌دهم. باید عشق و علاقه به قرآن را در مردم ایجاد کنیم تا به سمت قرآن بیایند و حال آنکه در زمان حاضر اکثراً از کلام وحی فراری شده‌اند و از آموزه‌های قرآنی فاصله گرفته‌اند، به طوری که در نزدیکی مکان مؤسسه کلاس رقص برای دختران و پسران زیر 14 ساله برگزار می‌شود. این نتیجه کوتاهی مسئولان و جامعه قرآنی است. ما قرآنی نیستیم چرا که نمی‌دانیم چطور می‌توان این افراد را بیدار کرد و در آنها انگیزه ایجاد کرد و فقط فرصت‌ها را از دست می‌دهیم.
هزینه سنگین مسابقات قرآن
وی که دارنده مدرک درجه سه تلاوت از شورای عالی قرآن است، گفت: عمرم را پای قرآن گذاشتم و تا این لحظه احساس می‌کنم که ذره‌ای بسیار اندک از دِینم را به قرآن ادا کرده‌ام، اما متأسفانه طی این سال‌ها شاهد بودم که برنامه‌ریزی قرآنی نداریم؛ چراکه سازمان قرآنی یکپارچه‌ای در کشور وجود ندارد و نمی‌دانیم در این عرصه چگونه باید برنامه‌ریزی کرد تا بودجه‌های قرآنی نیز به هدر می‌رود.
امینی با تأکید بر هزینه‌های سنگین مسابقات قرآن از مرحله منطقه‌ای و مقدماتی تا کشوری و بین‌المللی و حق‌الزحمه داوران و دعوت از میهمانان خارجی، اظهار کرد: در عرصه حفظ نیز شاهد تربیت حافظان قرآن هستیم، اما به چه منظور؟! هنگامی که زمینه‌ای برای فعالیت قرآنی آنها نیست. اگر بنا به پز دادن بود که در کشورهای عربی از خردسال پنج‌ساله تا راننده 60 ساله حافظ قرآن هستند، اما چه فایده هنگامی که عامل به قرآن نداریم.
انتهای پیام
