پیکر استاد شجریان با نوای ربنا در خانه ابدی‌ آرام گرفت

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، مراسم تشییع استاد محمدرضا شجریان صبح امروز، 19 مهرماه، همراه با پخش نوای ربنای عرفانی استاد آواز ایران در محوطه آرامگاه فردوسی با حضور هنرمندان، جمعی از مسئولان و دوستداران ایشان برگزار شد.

در این مراسم که با حضور خانواده استاد شجریان، جمعی از مردم و تعدادی از مسئولان برگزار شد، پیکر این هنرمند برجسته موسیقی و آواز ایران در کنار موزه آرامگاه فردوسی مشهد آرام گرفت. خانواده آن مرحوم و فرزندانش در آرامگاه فردوسی حضور داشتند و در حین مراسم خاکسپاری همایون شجریان تصنیف «مرغ سحر» را در کنار مزار پدر خواند. جمعی از اهالی فرهنگ و هنرمندان کشور از جمله سالار عقیلی با حضور بر مزار استاد شجریان به مقام ایشان ادای احترام کردند.

آرامش و اعتبار خود را از شما مردم می‌گیریم

در این مراسم همایون شجریان، فرزند استاد شجریان، گفت: حرفی که در اینجا قصد دارم بگویم این است که هزاردستان موسیقی ایران را به خاک سپردیم «به نام خداوند جان و خرد»، همان‌طور که خرد، خدایی است، جان هم، خدایی است. ما آرامش و اعتبار خود را از شما مردم می‌گیریم، شما مایه صبر و شکیبایی ما هستید و از همه تشکر می‌کنم که با همه سختی‌های موجود در مراسم تشییع و تدفین استاد شجریان شرکت کردید.

شجریان اظهار کرد: اگر این امکان وجود داشت، میلیون‌ها نفر از شما عزیزان می‌توانستند در این مراسم شرکت کنند و من به دستان شما بوسه می‌زنم. از حضور همه در این مراسم و از سخنانی که گفته شد، سپاسگزاری می‌کنم و آرزو دارم که همیشه سلامت، برقرار و پر از عشق ـ چیزی که پدرم از همگان می‌خواستند ـ باشید.

شجریان فراتر از آواز و هنر ایران بود

در ادامه امیررضا نوربخش، مدیر عامل خانه موسیقی، گفت: شجریان فراتر از آواز و هنر ایران بود و بر تارک تاریخ خواهد ایستاد. فکر نمی‌کردم به این زودی‌ها بزرگ‌مرد تاریخ هنر و موسیقی ایران در این مکان نادره آرام گیرد. در خصوص شجریان چه می‌توان گفت؛ چراکه همه او را به‌ خوبی می‌شناسند. کمتر هنرمند و شخصیتی را در تاریخ می‌توان در کنار استاد شجریان نهاد که این‌گونه یک ملت را با خود همراه کند.

مدیرعامل خانه موسیقی بیان کرد: وظیفه داریم فقدان استاد شجریان را به یکدیگر تسلیت بگوییم. استاد برکات فراوانی داشت. با رفتن شجریان یک ملت همدل شدند. شجریان از ایران هم فراتر بود و به تمام فارسی‌زبانان تعلق داشت. پیشنهاد می‌کنم که روز اول مهرماه، که روز تولد استاد شجریان است، به نام ایشان نامگذاری شود. 

در ادامه داریوش پیرنیاکان، نوازنده تار، سه تار و ردیف‌دان مرحوم استاد محمدرضا شجریان، اظهار کرد: در آرامگاه مرد بزرگی حضور داریم که هزار سال پیش گفت: «بناهای آباد گردد خراب ز باران و از گردش آفتاب/ پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند/ نمیرم از این پس که من زنده‌‌ام که تخم سخن را پراکنده‌ام». دیروز در فضای مجازی دیدم که یکی از علاقه‌مندان به شجریان بزرگ گفته بود: «استاد تخم هنر را پراکنده بود»؛ من از اینجا از سخن فردوسی که تأکید زیادی بر خرد و خردورزی دارد وام می‌گیرم و می‌گویم ابعاد موسیقایی شجریان مانند آفتاب است.

پیرنیاکان ادامه داد: این آفتاب می‌تابد و همه جا را روشن می‌کند، موسیقی استاد شجریان نیز همین‌گونه است و جای گفت‌وگو ندارد؛ من با آن بزرگ شده‌ام و در چندین سال، ماه‌های زیادی را با او زندگی‌ کرده‌ام و تمام ابعاد وجودی این مرد بزرگ را از نزدیک می‌شناسم.

این نوازنده تار گفت: دیروز همایون شجریان عزیز در تهران گفت هر کس که می‌آید یک پیامی دارد و باید مردم زمانه آن پیام را دریافت کنند. خرد در نزد ایرانیان با خردی که ناسیونالیست‌ها در دنیا مطرح کردند متفاوت است. ناسیونالیست‌ها خرد را با عقل یکی گرفته‌اند اما در فرهنگ باستانی ما خرد ترازوی نیک و بد و گوهری است در روان آدمی و با تربیت ایرانی بارورتر می‌شود.

وی اظهار کرد: زمانی که به زندگی شجریان از ابتدا تا انتها نگاهی می‌اندازیم، می‌بینیم که تمامی آثارش براساس خرد و خردورزی بود و این پیام استاد شجریان بود که همیشه می‌گفت: «موسیقی که من ارائه می‌کنم دارای اندیشه است». خرد یکی از موضوعات بارزی است که در فعالیت هنری شجریان از ابتدا تا زمانی که سر بر بالین خاک نهاد وجود داشت. استاد همیشه ترازوی خرد را با خود همراه داشت و هیچ‌گاه در موضع‌گیری‌ها و ارائه موسیقی‌اش دچار انحراف نشد. شجریان همه چیزش با خرد همراه بود، با خردش حرکت کرد و پیامش به موسیقیدان‌های پس از خودش این بود که خردتان را توانا و براساس آن حرکت کنید، آنجاست که نخواهید لرزید.

این ردیف‌دان با بیان دو پیشنهاد و یک گلایه، گفت: جامعه هنری و مردم باید مصرانه به‌ دنبال این باشند که روز اول مهر به نام «روز شجریان» نام‌گذاری شود. همچنین، باید در شورای عالی خانه موسیقی این موضوع را تصویب کنیم که پس از این در بزرگداشت‌ هنرمندان تندیس شجریان را هدیه کنیم. باید تندیس بسیار زیبایی ساخته و جایگزین دیگر موارد شود، مانند جشنواره‌های سینمایی که تندیس بلورین دارند ما نیز باید تندیس شجریان داشته باشیم؛ چراکه این نام را تمام ایرانیان و تمام موسیقی‌دانان قبول دارند و هیچ کس ایرادی بر این کار نخواهد گرفت.

پیرنیاکان اظهار کرد: گلایه‌ام این است که زمانی که در کشورهای بزرگ خواننده‌ای به این عظمت از دنیا می‌رود عزای عمومی اعلام می‌کنند، چرا برای فوت شجریان عزای عمومی اعلام نکردند؟ باید برای شجریان عزای عمومی اعلام می‌شد؛ چراکه ایشان متعلق به تمام مردم ایران و دنیاست؛ امیدوارم در سالگرد شجریان این اتفاق رخ دهد.