
به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا، امانوئل مکرون که با مواضع اسلامستیزانه و بیخردانه خود باعث شد احساسات مسلمانان و موحدین جهان جریحهدار و حتی یک معلم فرانسوی قربانی شود، اخیرا ضمن بازی با الفاظ بر اشتباهات پیشین خود پافشاری کرده و در حمایت از بازانتشار کاریکاتوری موهن در نشریه فرانسوی در توئیتی نوشت «هیچ چیزی هرگز باعث نمیشود که عقب بنشینیم. ما به تمامی اختلافات با روحیه صلح احترام میگذاریم. هرگز سخنان تنفرآمیز را قبول نکرده و از بحث منطقی دفاع میکنیم. همواره در کنار کرامت انسانی و ارزشهای جهانی خواهیم ایستاد»؛ این موضوع با واکنشهای بینالمللی خوبی از سوی کشورهای مسلمان مواجه شد که از جمله آنها پیامهای ترکیه، پاکستان و ایران بود.
اما آیا به راستی مکرون عقبنشینی نمیکند؟ او میتواند پاسخ سؤال خود را در گذشته همین کشورها پیدا کند.
در کشور ترکیه، تا زمان روی کار آمدن رجب طیب اردوغان، پوشیدن حجاب اسلامی ممنوعیت داشت اما امروز میبینیم آن سیاستهای منحط و پوشالی به زبالهدان تاریخ انداخته شده و بانوان تُرک میتوانند آزادانه از پوشش اسلامی استفاده کنند.
همچنین فرماندار ایالت پنجاب پاکستان، فردی سکولار و دینستیز با نام سلمان تاثیر بود از اهانت به مقدسات اسلامی حمایت میکرد کار را تا جایی پیش برد که محافظش، ملک ممتاز قادری، وی را کشت. ملک ممتاز نیز دستگیر و اعدام شد. اما تصویری که از تشییع این دو نفر در تاریخ پاکستان ماندگار شد، شرکت حجم عظیمی از مردم در تشییع ملک ممتاز قادری و حضور گسترده پلیس امنیتی در تشییع سلمان تاثیر بود.
و اما در ایران، شاهی به حکومت رسیده بود که با شکنجه و ضرب و شتم، حجاب از سر بانوان مسلمان برداشت و رود خون از رگ روحانیون، علمای اسلام و عزاداران حسینی(ع) به راه انداخت. اما عاقبت کار او و پسرش، به گواهی تاریخ، مرگ در انزوا و تبعید بود.
حال که مکرون بر طبل عقبماندگی تاریخی و جهالت خود میکوبد، باید بداند چیزی که برای وی آرزو شده برای همین کشورهایی که هشدار میدهند خاطره است. خاطرهای که برای اسلامستیزان عاقبتی سرشار از افول و سرشکستگی در پی خواهد داشت.
آیا مکرون خود را در حد فرعون مصر بزرگ میبیند که در این صورت پاسخ رفتارش در آیه ۴۰ سوره مبارکه قصص پیداست: «فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ؛ تا او و سپاهيانش را فرو گرفتيم و آنان را در دريا افكنديم بنگر كه فرجام كار ستمكاران چگونه بود»
به قلم حنانه سفرگر
انتهای پیام