«عبدالله یوسف علی» و ترجمه قرآنی که همچنان اعتبار دارد

به گزارش ایکنا به نقل از العربی الجدید، عبدالله یوسف علی، مترجم و حافظ کل قرآن هندی‌تبار مقیم بریتانیا، در 14 آوریل 1872 در بمبئی هند متولد شد. پدرش در زمان استعمار بریتانیا بازرس پلیس هند بود. وی تحت آموزش دینی قرار گرفت و قرآن را حفظ کرد و با تفاسیر و تاریخ اسلامی آشنا شد.

او در مدرسه «ویلسون» بمبئی تحصیل کرد و زبان عربی و انگلیسی را فراگرفت. سپس به دانشگاه رفت و مدرک کارشناسی ادبیات انگلیسی را اخذ کرد و بعد از آن در دانشکده «سنت جان» در کمبریج بورس گرفت و در این دانشکده تحصیلاتش را ادامه داد.

این مترجم قرآن هندی در بریتانیا حقوق خواند و در مقطع کارشناسی ارشد این رشته فارغ‌التحصیل شد. در سال 1895 به هند بازگشت و به مناصب بالایی در وطنش دست یافت اما در سال 1914 استعفا داد و به لندن بازگشت و مقیم این شهر شد.

او در لندن متولی مسجد مشهور «شاه جهان» در منطقه ووکینگ(Woking) شد و پس از سه سال در مدرسه مطالعات شرقی لندن به عنوان سخنران مشغول فعالیت شد.

عبدالله یوسف علی بار دیگر به هند بازگشت تا با اقبال لاهوری، شاعر و فیلسوف مشهور کشورش، دیدار کند. این شاعر بزرگ در انتصاب عبدالله یوسف علی به عنوان مدیر دانشکده اسلامی شهر لاهور در سال 1925 سهیم بود.

وی همچنین در دانشگاه پنجاب مشغول فعالیت شد و در آن زمان تعدادی از آثارش را از جمله «الگوهای تربیتی اسلامی»، «اصول اسلام»، «تربیت اخلاقی؛ اهداف و شیوه‌ها»، «شخصیت انسان در اسلام» و «رسالت اسلام» منتشر ‌کرد اما مهم‌ترین اثر ترجمه قرآنش به انگلیسی بود که با شرح و تفسیرهایی همراه است.

چاپ اول این ترجمه در سال 1934 انجام و تا سال ۱۹۳۸ سه ترجمه دیگر با ویرایش جدید منتشر شد و این ترجمه تا به امروز همچنان یکی از ترجمه‌هایی است که بیشترین رواج را داشته و مورد توجه بوده است. گفته می‌شود هشت سال طول کشید تا کار ترجمه پایان یافت. ترجمه قرآن او همراه با ترجمه محمد مارمادوک پیکتال از مشهورترین ترجمه‌های قرآن محسوب می‌شوند.

عبدالله یوسف علی در مقدمه ترجمه به ترجمه‌های محمد عبدالحکیم خان از قرآن به انگلیسی در سال 1905 و ترجمه مولوی محمدعلی در سال 1917 اشاره کرده و در ادامه به ترجمه «مارمادوک بیکتال» در سال 1930 می‌رسد و نظرش را درباره این ترجمه بیان می‌کند.

وی در مقدمه درباره انگیزه خود از ترجمه قرآن می‌گوید: «بر هر مسلمانی اعم از زن و مرد یا کودک واجب است که قرآن بخواند و براساس توانایی خود آن را درک کند و اگر یکی از ما با مطالعه و تحقیق و تأمل به معرفت و درک خاصی از قرآن رسید، باید بر حسب توانش، آن را به دیگران منتقل و آنان را در احساس لذت و آرامش حاصل از ارتباط معنوی با قرآن سهیم کند».

عبدالله یوسف علی در سال 1938 به کشورهای اسلامی و اروپایی و آمریکای شمالی سفر کرد تا ترجمه‌اش را در اختیار کارشناسان علوم شرعی قرار دهد و در سال 1947 به لندن بازگشت و گفته می‌شود بقیه روزهای عمرش را در فقر به سر برد و سرانجام در سال 1953 در اثر سکته قلبی در «فولهام» لندن چشم از جهان فروبست.