علی میرآبادی، استاد نگارگری ایرانی در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره جایگاه هنرهای قرآنی همچون نگارگری در کشورمان گفت: موفقیت یک امر نسبی است و اگر ملاک ما دورههای مختلف تاریخی باشد، اوج تاریخی و دوره طلایی هنر ایرانی اسلامی از جمله نگارگری، معماری و ... مربوط به صفویه است. اگر بخواهیم زمان کنونی را با آن دوره مقایسه کنیم، پسرفت داشتهایم.
وی افزود: با توجه به اینکه امروز، تکنولوژی و ابزارهای بسیاری به کمک آمده است تا بتوانیم عقبماندگیها را جبران کنیم و بهروزتر شویم. در این راستا سازمانها و نهادهای گوناگونی دخیل هستند و باید بین گروههای مختلف هماهنگی به وجود آید تا به جایگاه واقعی هنر برسیم. زیرا این ظرفیت در کشورمان وجود دارد. اما متأسفانه عمده مشکلات بر سر مسائل مالی است.
وی تصریح کرد: هنر ما هنر جغرافیاست. هنر ایرانی با هنر امریکایی قابل قیاس نیست و باید با طراز خود یعنی کشورهای همسایه که فرهنگشان به فرهنگ ایرانی نزدیکتر است و اشتراکات زبانی، هنری و ... داریم، مقایسه شویم. همچنین توجه داشته باشیم در سالهای اخیر هنر ایرانی در حال ربوده شدن است و این زنگ خطر بزرگی برای مسئولان امور فرهنگی کشور به شمار میرود.
میرآبادی ادامه داد: جامعهشناسان معتقدند اگر پیشینه یک ملت را بگیرید، فاقد هویت خواهند شد و هویت همان داشتههایی فرهنگی و هنری است که در دزارمدت باعث بیهویتی خواهد شد. حیف است قدر این هنر را ندانیم. رقبای ما در کشورهای دیگر، هنر را بسیار جدی گرفتهاند و برای آن هزینههای بسیاری میپردازند.
این کارشناس هنرهای معاصر گفت: جشنوارههای فرهنگی و هنری بسیاری در کشورهای مختلف برگزار میشود، جوایزی که برای این جشنوارهها در نظر گرفته میشود به هیچ وجه با کشورمان قابل قیاس نیست. مسئولان فرهنگی کشورهای همسایه، فرهنگ و هنر را جدی گرفتهاند، در حالی که در ایران اوضاع به اینگونه رقم نمیخورد. در دهه گذشته از اساتید طراز اول تا شاگردان سطوح پایینتر با شوق و شعف فراوان در این مسابقات شرکت میکردند. با وجود اینکه علم منتخبان بسیار اندک را داشتند، اما میزان جایزه و دیده شدن انگیزه هنرمند را افزایش میدهد.
وی با اشاره به حمایت از هنرهای قرآنی در راستای شکوفا شدن و رسیدن به جایگاه واقعی بیان کرد: اغلب کشورها مراکز تصمیمگیرنده فرهنگی برای ارتباط با کشورهای دیگر دارند و در کشور ما رایزنهای فرهنگی پل ارتباطی کشورمان با کشورهای دیگر هستند. به نظر میرسد در این زمینه ضعیف عمل کردهایم. زیرا رایزن فرهنگی کشورمان در حد یک اتاق در داخل یک سفارت است، در حالی که رایزنی فرهنگی فرانسه خود یک ساختمان مستقل با معماری جذابی است و پل ارتباطی واقعی با کشورهای دیگر است. امروز عصر فرهنگ و ارتباطات فرهنگی است و کشورها برای نفود از فرهنگ کمک میگیرند.
این استاد نگارگری در ادامه به تأثیر حراجیهای آثار هنری در تقویت انگیزه هنرمندان گفت: هر اقدامی که باعث شود هنرمندان بتوانند آثار خود را ارائه دهند، به هنر و هنرمند کمک میکند. مشابه فرهنگسراهای ما در کشور ترکیه هم وجود دارد که ترکیه از زمان اصلاحات آتاتورک، نسل امروزشان نمیتوانند حتی سنگ قبر پدران خود را بخوانند و این شکاف میان نسل امروز و گذشته آنها ایجاد شده است. مدیریت فرهنگی این کشور در یکی دو دهه اخیر به اندازهای به این امر بها داده و سرمایهگذاری میکند که حمایتهای مختلفی را از هنرمندان میکند. از جمله اینکه آثار هنرمندان معاف از مالیات است و این مشوق خوبی برای هنرمندان است و یا مکانهایی را با اقساط بلندمدت در اختیار هنرمندان قرار میدهد که بتوانند آثار خود را به نمایش بگذارند.
انتهای پیام