حجتالاسلام حسن اسدبیگی، مدرس حوزه علمیه همدان در گفتوگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: گرچه کتاب مکتوبی از مکتب امام محمدباقر(ع) به دست ما نرسیده است، اما بهترین اثر حضرت تربیت شاگردانی درخور و شایسته است که بیانات ایشان را سینه به سینه و نسل به نسل انتقال دادهاند.
وی ادامه داد: ابن ابی یعفور، حمران ابن اعین، زراره ابن اعین، محمد بن مسلم و... از جمله اصحاب امام محمدباقر(ع) بودند که روایات و بیانات امام را جمعآوری و سینه به سینه منتقل کردند که هر یک کشتی نجاتی در دریای متلاطم هستند.
اسدبیگی یادآور شد: عبدالله بن ابی یعفور وکیل امام در کوفه بود که هزاران هزار روایت از امام محمدباقر(ع) نقل کرده است. امام صادق(ع) پس از رحلت او میفرمایند «ابن ابی یعفور شخصی بود که خدا، پیامبر و امام زمانش(امام صادق) از ایشان راضی بودند»، در حالی که او با این همه مقام میگوید «امیدوارم که از شیعیان باشم»، حال میتوان این سؤال را از خودمان داشته باشیم آیا امام زمان(عج) از ما با این مقام اندک معنوی راضی است؟
این مدرس حوزه علمیه همدان تصریح کرد: در آیات 19 تا 22 سوره مبارک الرحمن آمده است خداوند دو دریا را خلق کرده است در حالی که بینشان حد و مرزی است که هیچ یک در هم فرو نمیروند و از این دو دریا خداوند لؤلؤ و مرجان بیرون میآورد؛ در تفسیر نورالثقلین و بر اساس روایات مختلف، منظور از دو دریا حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) هستند و منظور از لؤلؤ که همان مروارید درشت است امام حسن مجتبی(ع) و منظور از مرجان که مروارید ریز است همان امام حسین(ع) است.
وی ادامه داد: امام محمدباقر(ع) از طرف پدر منسوب به سیدالشهدا(ع) هستند و مادر ایشان نیز فاطمه بنت حسن است که در روایات داریم دختری با حیاتر، زاهدتر و عالمتر از او در نسل امام حسن مجتبی(ع) نبوده است. بنابراین، امام محمدباقر(ع) نیز از طرف مادر منصوب به امام حسن مجتبی(ع) هستند پس امام محمدباقر(ع) حاصل لؤلؤ و مرجان هستند.
اسدبیگی ویژگی بارز امام محمدباقر(ع) را باقرالعلوم بودن ایشان دانست و گفت: نام و لقب ایشان را پیامبر(ص) انتخاب کردهاند، گرچه اهل بیت(ع) همگی نورالواحد بودند، اما امام باقر(ع) در صفت عالم بودن بارز و مشخص هستند.
وی با اشاره به اینکه علم امام محمدباقر(ع) بسیار بیشتر از آن است که ما درک کردهایم، افزود: در کتاب توحید صدوق آمده است گروهی از فلسطین خدمت امام محمدباقر(ع) رسیدند از ایشان درباره تفسیر سوره توحید پرسیدند امام در پاسخ گفت «اگر کسانی بودند که من علمم را به آنها بیاموزم، تمام توحید و تمام شریعت را از کلمه «الصمد» تشریح میکردم که خداوند علم آن را به من عطا کرده است»؛ این نشان از قدرت علمی امام محمدباقر(ع) است.
این مدرس حوزه علمیه گفت: یکی از دغدغههای امام محمدباقر(ع) که به فرزندشان سفارش میکنند این بوده که علم و شاگردان مرا گسترش دهید، امام صادق(ع) نیز میفرمایند در هر شهری یکی از شاگردان شما را میگذارم و همه چیز را به آنها میآموزم.
اسدبیگی با بیان اینکه امام محمدباقر(ع) و امام صادق(ع) بهترین نهضت علمی را در جهان اسلام راه انداختند، افزود: شیعه و سنی وامدار نهضت علمی امام محمدباقر(ع) هستند.
وی عبادت و تهجد امام محمدباقر(ع) را از دیگر ویژگیهای حضرت برشمرد و گفت: در روایاتی از امام صادق(ع) نقل است که امام محمدباقر(ع) بعد از نماز صبح تمام اعضای خانواده را جمع میکردند و از افرادی که سواد داشتند میخواستند قرآن بخوانند و از کودکان کم سن و سال نیز میخواستند ذکر خداوند را بگویند.
این مدرس حوزه علمیه با اشاره به اینکه امام محمدباقر(ع) در حین مسئولیت خود را جدای از جامعه نمیدید، افزود: این از اوصاف ائمه است که هیچگاه خود را جدای از مردم نمیدیدند، امام محمدباقر(ع) بر خود مقرر کرده بود که هر جمعه صدقه بدهد و از کار غافل نبود، روزی امام در حالی که هیکل تنومندی داشتند در حال کار کردن بودند که بهشدت عرق میکنند یکی از اصحاب که ایشان را در این حالت میبیند خطاب به امام میگویند دنیا به این نمیارزد که اینقدر کار کنید و عرق بریزید، اهل بیت باید از دنیا بریده شوند، امام محمدباقر(ع) به ایشان میفرمایند بدان که اگر من در همین حالت بمیرم در بهترین حالت خداوند را ملاقات کردهام چراکه در حال کسب روزی حلال هستم.
وی استکبارستیزی را از دیگر ویژگیهای امام برشمرد و اضافه کرد: امام محمدباقر(ع) از شاهدان کربلا و از افراد صغیر در مصیبت کربلا بودند که پس از آن در هر جایی که میرسید از خاندان بنی امیه و قاتلان کربلا احساس انزجار میکردند.
انتهای پیام