ناصر شفق، تهیهکننده سینما در گفتوگو با ایکنا پیرامون آسیبهای رایج در برنامهسازی ماه رمضان سیما استفاده کرد: من مشکلات که پیرامون تولیدات این ایام تلویزیون وجود دارد را تنها به این ماه مختص نمیکنم، بلکه دایره آن را بسیاری وسیعتر از آن چیز که نشان میدهد، میدانم، اما به هر حال اگر بخواهیم متمرکز روی تولیدات مناسبتی بحث کنیم، باید بگویم موضوعاتی که در تولیدات رمضانی مد نظر قرار میگیرد متاسفانه چندان عمیق نیست و تنها نگاهی سطحی و گذرا به موضوعات دارد.
وی افزود: نبود غنای مفهومی در کارهای مناسبتی سیما درحالیست که فرهنگ و ادبیات ما سرشار از غنای مفهومی است، تنها کافیست به شکل درستی از این معانی بهره برده شود. بگذارید با گنجینههایی چون، مثنوی، شاهنامه، بوستان، و... اشاره کنم، اما به دلیل نبود افراد آشنا به این حوزه و همچنین عدم درک صحیح مدیران مبنی بر ساخت تولیداتی در این رابطه کارهایی را در ایام مبارک روی آنتن میفرستیم که شاید به لحاظ مفهومی چندان معنایی را پوشش نداده باشند.
این سینماگر پیشنهاد کرد: مهمترین قدمی که برای ارتقای کیفیت تولیدات رمضانی میتوانم توصیه کنم به بحث فیلمنامه مختص میشود، پس تا زمانیکه این عرصه برای مدیران سیما کمترین ارج را داشته باشد، ظاهر هر اندازه فاخر باشد، کار معنای لازم را نخواهد داشت. برای رسیدن به فیلمنامه خوب نیز تنها با دستور یا سفارش نمیتوان به هدف نزدیک شد، بلکه باید سرمایه و وقت کافی در اختیار نویسندگان قرار داد، چون آنها (فیلمنامهنویسان) با صرف تحقیقات و مطالعات کافی اتفاقات خوبی را در این رابطه رقم زنند.
وی درباره تولیدات مناسبتی امسال نیز چنین توضیح داد: من همه کارها را تماشا نکردهام، اما درباره سریال «یاور» باید بگویم. این تیم سازنده سریال پرمخاطب «ستایش» نیز است. در این کار بازیگران خوبی بازی دارند که استاد داریوش ارجمند و اسماعیل محرابی از جمله این بزرگان هستند. قصه این مجموعه شاید در گام اول تکراری به نظر آید، اما به نظرم از جنس زندگی است، چون در زندگی نیز ما تکرارهای بسیاری داریم، ولی آنچه اهمیت دارد این است که بتوانیم قصه را به زبان جذابی بیان کنیم. این اتفاق به نظر در سریال «یاور» رخ داده است.
این تهیهکننده ادامه داد: به نظرم یک سریال رمضانی از قدم اول باید بتواند مخاطب را جذب خود کند، برای همین با این نظر که باید 10 قسمت از یک سریال پخش شود تا بتوان درباره آن اظهارنظر کرد، مخالف هستم. کار خوب از قدم نخستین هم باید بتواند مخاطب را جذب خود کند، هم اینکه کیفیت خوب خود را به همگان نشان دهد. در کارهای مناسبتی بودن یک ویژگی الزامی است آنهم توجه به اخلاقیات در معناست، چون اگر بخواهیم مستقیم به موضوعات دینی بپردازیم شاید در جذب مخاطب موفقیت لازم را نداشته باشیم، اما بهره بردن از از قصههای اخلاقی میتواند جریانسازی بهتر و بیشتری داشته باشد.
وی با تاکید روی این نکته که بهرهگیری از خلاقیات باید در خدمت نیازهای جامعه باشد، گفت: اینکه در تولیدات رمضانی باید از مذمتهای گناهان حرف زده شود امری کاملاً روشن است، اما نحوه انتخاب موضوعات باید به گونهای انتخاب شود که برای جامعه منفعت نیز در بر داشته باشد. برای مثال در شرایط فعلی که کشور با مشکلات عدیده اقتصادی روبهروست باید به مردم آموخته شود نباید این موقعیت برای مالاندوزی استفاده شود، بلکه در چنین شرایطی باید همدوش با مردم حرکت کرد، همانند دهه 60 که کشور با جنگ مواجه بود، ولی همراهی مردن با هم بسیاری از سختیها را هموار کرد.
شفق در پایان با بیان اینکه داشتن تخصص تنها به فیلمنامهنویس خلاصه نمیشود، بیان کرد: اینکه گفتم برای سریال مناسبتی حتماً باید متنی قوی وجود داشته باشد، تنها یک بخش ماجراست، بلکه نیمی دیگر به سازنده آن کار مربوط میشود. به نظرم فیلمساز چنین کارهایی هر اندازه که حرفهای باشد، اگر نسبت به موضوعات مطرح شده، دغدغه لازم را نداشته باشد، مطمئن باشید نتیجه مطلوب نخواهد شد، برای همین تخصص را در کنار تعهد، برای سازنده کار رمضانی ضروری میدانم.
انتهای پیام