خدایا در این روز درهای بهشت را بر رویم بگشا

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ وَوَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین»؛ خدایا بگشا برایم در این روز درهای بهشت و ببند برایم درهای آتش دوزخ را و توفیقم ده در آن برای تلاوت قرآن، ای نازل کننده آرامش در دل‌های مؤمنان.

 

مؤمن روزه دار در این روز از خدای مهربان می‌خواهد: 

 

 

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ» خدایا در این روز درهای بهشت را بر رویم بگشا؛ در ذیل آیه شریفه «وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا»(زمر/73). عبدالله بن مسعود تعداد درهای بهشت را هشت در عنوان می‌کند و در سوره حجر، تعداد درهای جهنم هفت در آمده است: «لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ»(حجر/44) و انسان روزه‌دار از خداوند متعال تقاضا می‌کند که در مقابل گشایش درهای بهشت، برای همیشه درهای جهنم بر روی او بسته شود« وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ».

 

به تحقیق درهای بهشت، فضایل اخلاقی و صفات خوب نفسانی است و درهای جهنم، رذایل اخلاقی و صفات زشت نفسانی ماست به عبارت دیگر، در بهشت و دوزخ، در درون نفس ما باز می‌شود. 

 

به قول عارف شبستری: بهشت و دوزخت در توست و باز توست / چرا بیرون زخود می‌جویی ای دوست 

 

در نتیجه روزه بهترین عبادت برای بستن درهای جهنم است؛ چنانکه رسول خدا(ص) فرمود: «الصوم جنة من النار»؛ روزه سپر آتش دوزخ است.

 

 

«وَ وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ» خدایا در این روز به من توفیق تلاوت قرآن کریم عطا فرما؛ یعنی روز بیستم ماه مبارک رمضان، نقطه عطف تلاوت قرآن کریم در زندگی من گردد. مولای متقیان علی(ع) در عظمت کتاب آسمانی قرآن فرمود: «انه احسن الحدیث و ابلغ الموعظه و تَفَقَّهُوا فيه فإنّهُ رَبيعُ القُلوبِ و استَشفُوا بنُورِهِ فإنّه شِفاءٌ لِما في الصُّدورِ و أحسِنُوا تِلاوَتَهُ فإنّهُ أحسَنُ القَصصِ» قرآن را فراگیرید که زیباترین سخن است و آن را دقیق بفهمید که بهار دلهاست و از نورش طلب شفا بخشی کنید که دوای سینه‌های بیمار است و نیکو تلاوت کنید که نیکوترین و سودمند‌ترین نکات حکمی و اخلاقی در قالب داستان است.

 

برای درک اسرار قرآن کریم باید با قلبی پاک و نفسی با طهارت و به دور از شائبه و غبار غفلت در محضر قرآن کریم حاضر شویم؛ به طوری که فرود: «لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ».(واقعه/ 79) 

 

به قول سنایی:  عروس حضرت قرآن نقاب آنگه براندازد / که دارالملک ایمان را مجرد بیند از غوغا 

 

 

«یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین.» ای نازل کننده آرامش و سکینه بر دل‌های اهل ایمان. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ» (انعام82 )کسانی که ایمان آوردند، هر گاه ایمان خویش را به ستم گناه آلوده نکنند، از آرامش و امنیت برخوردارند و هدایت واقعی از آن آنان است. به راستی مؤمنان واقعی چون دل به خدا می‌سپارند و از نفوذ اغیار به دل جلوگیری می‌کنند، خداوند متعال، دل آرام آنها می‌شود و در سایه ایمان از آرامش روح و روان و حتی امنیت اجتماعی و سیاسی برخوردار هستند.

 

به قول حافظ:   چنان پر شد فضای سینه از دوست / که فکر خویش گم شد از ضمیرم

چون حافظ گنج او در سینه دارم  / اگر چه مدعی بیند حقیرم