
به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، آیتالله محمدجواد فاضل لنکرانی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم طی سخنانی در مراسم جشن میلاد امام علی النقی(ع) که به همت مؤسسه پیام امام هادی(ع) برگزار شد، اظهارکرد: وجود این مؤسسه آن هم با سابقه ۳۰ ساله اقدام ارزشمندی بود که تا پیش از آن در کشور سابقه نداشته است و امروز جامعه علمی و حوزوی از آثار و برکات آن بهرهمند هستند.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) با اشاره به دوران حضرت امام هادی(ع) یادآوری کرد: دوران حضرت، دورانی است که خلفای ستمگر عباسی در مسند قدرت بودند و قیامهای مختلفی در مقام خلفا شکل گرفت، نحلهها، جریانات انحرافی و مذاهب و مکاتب دروغین شکل گرفتند و امام هادی(ع) نیز بخش زیادی از دوران ۳۳ ساله امامت خود را در زندان بودند. محققان گرچه برای ما با اشاراتی ذکر کردهاند که دوره هر امام با چه ویژگیهایی بوده است، اما ارزشمند است اگر کسی پس از پیامبر(ص) تا دوران غیبت کبری را به صورت پیوسته و جامع مورد بررسی قرار دهد.
آیتالله فاضل لنکرانی ادامه داد: بعد از پیامبر اکرم(ص)، اسلام به عنوان آخرین دین الهی مطرح بود و مدعیان دینداری و حکومت داری و افراد فاسق، ناصالح که بلکه غیر مسلمان به عنوان مسلمان در مسند بسیار مهم حکومتداری قرار بگیرند و حادثه عاشورا شکل بگیرد تا مردم امام و راهنمای خود را تشخیص دهند.
استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: در هر زمان و دورهای، دین و زمامداری آن در یک گذر و سیر تاریخی به دست فاسقین افتاد و ستمهایی بر ائمه هدی(ع) روا داشتند تا مردم رهبر و زمامدار واقعی را بشناسند و این دوران پر از نیازهای پژوهشی است که باید به صورت مجموعهای مدوّن گردآوری و ارائه شود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اظهارکرد: شاید این سوال مطرح شود که آیا خداوند نمیتوانست سنت و تقدیر را به گونهای رقم بزند تا این حوادث و وقایع به وجود نیاید؟ بله میتوانست، اما اگر این انحرافات به وجود نمیآمد، بدون تردید گوهر دین خودش و صاحبان خود را نشان نمیداد.
وی افزود: اگر این مسیر، جریان و حوادث نبود، فرقهها، نحلهها و جریانهای فکری منحرف مانند صوفیه، غُلات به وجود نمیآمد و قیامهای دوران حضرت شکل نمیگرفت، نه دین میتوانست حقیقت خود را نشان دهد و نه صاحبان اصلی دین معلوم میشدند. اساساً به نظر میرسد یکی از فلسفههای دوران غیبت کبری حضرت صاحب الزمان(عج) همین است که مردم بیشتر توجه کنند به صاحب اصلی دین، باید بفهمیم که غیر از امام معصوم هیچ موجودی قدرت بر فهم کامل دین، تفسیر، تبیین دقیق و اجرای صحیح دین را ندارد.
آیتالله فاضل لنکرانی تصریح کرد: اگر نتوانستیم درکی نسبت به این حوادث داشته باشیم، امروز نمیتوانیم نسبت به امام خود بصیر و آگاه باشیم همانند همان زمانی که غاصبان به نام اسلام، حقیقت دین و روح قرآن، امیرالمؤمنین(ع) را خانهنشین کردند و نفهمیدند که صاحب دین حضرت است. امروز و بعد از ۱۴۰۰ سال با نگاه به دین و جایگاه امیرالمؤمنین نسبت به دین و غاصبان دین را خواهیم دید.
وی تأکید کرد: اصل دین یعنی حفظ امامت و ولایت و غیر از امامت یعنی ضلالت و کفر که نمونههای متعددی در تاریخ ائمه هدی(ع) وجود دارد. همانند زمانی که دومی در مسند خلافت بود و وقتی انبوهی از سوالاتی علمی، فقهی و معرفتی به وی رجوع میکرد از پاسخ دادن به آنها عاجز و درمانده بود و مراجعین را به سمت امیرالمؤمنین امام علی(ع) راهنمایی و ارجاع میداد.
استاد حوزه علمیه قم در پایان سخنانش، اظهارکرد: به هر حال امام هادی(ع) در زمان غیبت کبری، وظیفه مردم را برای دریافت پاسخ سوالات خود مشخص کردهاند. ابتدا وکلایی را مشخص کردند و سپس فقها را به عنوان مرجع رسیدگی به امورات دینی مردم در دوران غیبت کبری معرفی کردند.
وی افزود: فقهایی مورد نظر امام هستند که همه اعمال و رفتار و گفتارشان در راستای رسیدن مردم به سوی امام است و نه خود، امام معصوم فقیهی را نماینده خود میداند که فقط افراد را به سوی معصوم دعوت کنند و دعوت به خویشتن نداشته باشند، همین رسم و شیوهای که مراجع معظم تقلید دوران ما دارند، همه رفتار، گفتار و عملشان در راستای دعوت عموم مردم به سوی امام معصوم است.
انتهای پیام