علامه فقید «خلیل المیس» منادی وحدت امت اسلام و مدافع آرمان فلسطین بود

به گزارش ایکنا به نقل از روسیا الیوم، مقامات لبنان، دانشگاه الازهر و شورای علمای فلسطین در لبنان با صدور پیام‌های جداگانه درگذشت مفتی منطقه زحله و بقاع را تسلیت گفتند.

علامه شیخ خلیل المیس، مفتی اهل تسنن زحله و بقاع لبنان پنجشنبه گذشته(هفتم مرداد ماه 1400) پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری درگذشت.

 حسان دیاب، نخست‌وزیر دولت پیشبرد امور لبنان، نجیب میقاتی، مأمور تشکیل کابینه و سعد الحریری، نخست‌وزیر سابق این کشور با صدور پیام‌های جداگانه فقدان خلیل المیس، مفتی لبنانی را تسلیت گفتند.

 در پیام دیاب آمده اسـت: لبنان مرد گفت‌وگو و عالم فقه را که در سکوت، نماد وحدت و همکاری  برای خدمت به دین و جامعه بود، از دست داد.

میقاتی نیز گفت: لبنان با رحلت مفتی خلیل المیس یک شخصیت بزرگ ملی را از دست داد که با  کلام خود لبنانی‌ها را متحد می‌کرد؛ کما اینکه امت اسلام عالم فقیه و دانشمند بزرگی را ازدست داد.

 الحریری هم در پیامی آورده است: پرچمی از پرچم‌های علم و معرفت امروز با رحلت علامه بزرگ شیخ خلیل المیس افتاده است؛ علامه المیس یک شخصیت کاملاً ملی و بنیانگذار مؤسسه شرق الازهر در بقاع بود و هربار که با او می‌نشستم چقدر آرامش و اطمینان خاطر به من می‌داد.

دانشگاه الازهر مصر نیز تسلیت و همدردی صادقانه خود را با دولت و مردم لبنان به مناسبت درگذشت دانشمند برجسته شیخ خلیل المیس  از علمای برجسته مسلمان در لبنان اعلام کرد.

در پیام الازهر آمده است: مرحوم علامه خلیل المیس از پیشگامان اندیشه اسلامی در لبنان و بهترین سفیر الازهر الشریف بود که از آنجا فارغ‌التحصیل شد و در سراسر زندگی خود رویکرد معتدل خود را با قوت و فداکاری گسترش می‌داد.

الازهر تأکید کرد که شیخ خلیل المیس با کتاب‌ها، تألیفات و سخنرانی‌هایش در بین شاگردان و طرفداران خود باقی خواهد ماند.

شورای علمای فلسطین در لبنان و خارج از کشور هم در سوگ مفتی نوشت:  ما عمیق‌ترین تسلیت خود را به علمای ملت، دارالفتوی، مردم ما در بقاع، و اقوام، خانواده و دوستداران وی تقدیم می‌کنیم و از درگاه خداوند متعال برای روح بزرگ او طلب بخشش و رحمت داریم.

این شورا در بیانیه‌ای تأکید کرد: مفتی شیخ خلیل المیس مردی دانشمند بود که از بصیرت، اندیشه روشن و عزم قوی برخوردار بود. وی چندین بنای علمی و خیریه تأسیس کرد و صدها شیخ از دست او فارغ‌التحصیل شد. او عاشق فلسطین و بیت‌المقدس و تا زمان مرگ مدافع مردم آن بود.

در ادامه بیانیه آمده است: ما مفتی شیخ خلیل المیس را عالمی بزرگ، آرام، منادی خدا و دوستدار همه و مردی قوی و صبور  می‌شناسیم. او بسیار اهل ذکر، دعا و تلاوت قرآن و تدریس و هدایت بود.

شورای علمای فلسطین در لبنان در پایان آورده است: در پایان خداوند شما شیخ خلیل را رحمت کند و در بهشت برین خود با انبیاء و صدیقین ، شهدا و صالحان محشور گرداند.

خلیل بن محی‌الدین المیس در سال ۱۹۴۱ در شهرک مکسه از توابع شهرستان زحله در استان بقاع الاوسط متولد شد. او از کودکی به تحصیل علوم شرعی پرداخت و پس از اخذ مدرک از دانشکده شریعت بیروت در سال ۱۹۶۳ میلادی به قاهره رفت و در آنجا در سال ۱۹۶۹ موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد فقه مقارن شد.

علامه المیس سال ۱۹۷۲ از قاهره به کشورش بازگشت و در سال ۱۹۷۵ به عضویت شورای شرعی عالی اسلامی لبنان پیوست.

او در تأسیس شعبه دانشگاه الازهر در لبنان نقش داشت و ریاست آنجا را هم برعهده گرفت. در سال ۱۹۸۵ به عنوان مفتی کل شهر زحله و استان البقاع منصوب شد.

شیخ المیس علاوه بر اینکه بنیانگذار شعبه الازهر در منطقه البقاع لبنان بود که بزرگ‌ترین مؤسسه علمی دینی در لبنان است و شامل دبستان، متوسطه و دانشگاه برای دختران و پسران می‌شود، نماینده لبنان در مجمع فقه اسلامی وابسته به سازمان کنفرانس اسلامی جده و استاد دانشکده شریعت اسلامی بیروت بود.

او همچنین در دانشکده مطالعات اسلامی وابسته به جمعیت مقاصد خیریه اسلامی لبنان هم تدریس می‌کرد و در این دو دانشگاه استاد راهنما و ناظر پایان نامه‌های ارشد در زمینه فقه مقارن بوده است.

مفتی زحله همچنین در بسیاری از کنفرانس‌های علمی تخصصی در کشورهای عربی و اسلامی شرکت می‌کرد و چندین کتاب مهم در زمینه فقه حنفی و پژوهش‌های علمی فقهی دیگر را به رشته تحریر درآورد.

میشل عون، رئیس جمهور لبنان هم ضایعه درگذشت مفتی خلیل المیس را تسلیت گفت و نشان افتخاری سرو (نماد ملی لبنان) را به منظور تقدیر از دستاوردهای معنوی، اجتماعی، تربیتی و انسانی مفتی المیس به او اعطا کرد.

شیخ عبداللیف دریان، مفتی کل لبنان هم روز پنجشنبه در بیانیه‌ای گفت: لبنان و مسلمانان و جهان امروز عالم برجسته و فقیه عالیقدر و یکی از علمای بزرگ مسلمان در لبنان را از دست داد.

در این بیانیه آمده است: آن مرحوم از علمای بزرگ دارالفتوی و از مهمترین آنها در فقه امام ابوحنیفه النعمان بود و عمر خود را صرف خدمت به علم، دین، علما و مردم کرد و شخصیتی متواضع، صبور بود و به کوچک و بزرگ احترام می‌گذاشت؛ همواره به دنبال خدمت به مردم بود و برای منافع مسلمانان و ارتقای شأن و منزلت آنها تعصب داشت.