تجلی قرآنی اتکای توحیدی امام حسین(ع) + فیلم

بسته تصویری «چراغ هدایت» از ابتدای ماه محرم الحرام ۱۴۴۳ هجری قمری، به مدت ۱۷ شب به مخاطبان خبرگزاری ایکنا ارائه می‌شود. این بسته شامل قرائت آیه‌ای از قرآن با صدای محمدرضا پورزرگری، قاری بین‌المللی است و در ادامه حمید مروجی‌طبسی، مؤلف کتاب «آیات قرآنی در کلام و نهضت حسینی» به بیان نکات تاریخی این آیه و زمان بهره‌برداری آن از سوی حسین بن علی(ع) در مسیر کربلا می‌پردازد و کاظم رجبعلی، پژوهشگر قرآنی نیز کوتاه، چند نکته کلیدی نهفته و کاربردی این آیه را بیان می‌کند.

از عنوان کتاب مذکور این نکته بر می‌آید که به آیاتی پرداخته می‌شود که سید‌الشهدا از زمان آغاز قیام، در کلام گهربارشان از آن استفاده کرده‌اند.

متن این بسته تصویری 7 دقیقه‌ای، به‌منظور بهره‌برداری بیشتر مخاطبان، در ذیل منتشر شده است.

نگاه تاریخی

در سومین قسمت چراغ هدایت، به آیه 51 سوره توبه «قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ؛ بگو جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمى‌‏رسد او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند» پرداخته می‌شود.

مولایمان حسین(ع) در چه منزگاهی به این آیه شریفه اشاره کرد؟ حمید مروجی طبسی، مؤلف کتاب آیات قرآنی در کلام و نهضت حسینی به آن پاسخ می‌دهد، با ما همراه شوید؛

در یکی از منازل میان مدینه و مکه، امام حسین(ع) با عبدالله بن مطيع که از مکه به مدینه آمده بود، روبه‌رو شد. عبدالله پرسید: قصد کجا داری؟ امام(ع) فرمود: اکنون به مکه می‌روم. عبدالله گفت: خداوند برای تو خیر پیش آورد، ولی دوست دارم رأی خود را به تو بگویم.

امام(ع) پرسید: عقیده و رأی تو چیست؟ عبدالله گفت: چون به مکه رسیدی، اگر خواستی از آن شهر به شهر دیگری بروی، از کوفه برحذر باش که شهری شوم و نافرخنده است، پدرت آنجا کشته شد و برادرت را یاری ندادند و او را غافلگیر کردند و ضربتی به او زدند که نزدیک بود از پای در‌آید. در حرم مکه بمان که مردم حجاز، هیچ کس را با تو برابر نمی‌دارند، سپس شیعیان خود را از همه جا آنجا دعوت کن که همگان پیش تو خواهند آمد.

امام حسین(ع) در پاسخ به او آیه ۵۱ سوره توبه را تلاوت فرمودند: «لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا».

البته برخی از مورخان، زمان وقوع این ملاقات را هنگام حرکت کاروان حسینی از مکه به سوی عراق می‌دانند و برخی نیز احتمال داده‌اند که دو ملاقات با دو نفر متفاوت بوده است؛ یکی هنگام رفتن به مکه با عبدالله بن مطيع و دیگری هنگام رفتن به عراق با عبدالله بن ابی مطيع.

نگاه تدبری

کاظم رجبعلی، استاد تدبر در قرآن کریم درباره آیه فوق به نکاتی اشاره کرده که در ادامه می‌آید:

• امام حسین(ع) حتی در قانع کردن آدم‌ها از قرآن استفاده می‌کرد، عبدالله ابن مطیع برای نصیحت امام آمد و گفت به کوفه نرو، امام فرمودند: «لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا» (توبه/51).
• سوره توبه، برای افرادی که از جهاد فرار می‌کردند و برای قیام برنخواستند نازل شده است.
• استفاده امام حسین(ع) از آیات توحیدی سوره توبه.
• اگر چیزی به ما اصابت کند خداوند آن را مقدر کرده و در کتاب خدا هست، چیزی خارج از قلمرو و کتاب خدا نیست.
• امام حسین(ع) با خداست و کل زندگی را در حیطه اختیار خدا می‌داند نه فقط یک نقطه خاص و خیالش به این اتکای توحیدی راحت است.
• طوری زندگی کنیم که اگر اتفاقی بر ما می‌رسد به خاطر گناهان‌مان نباشد، وقتی حسابمان صاف است و مصیبتی می‌رسد، از دوست رسیده و هر چه از دوست رسد نیکوست و این منطق امام حسین(ع) است که در آیه 51 سوره توبه تجلی پیدا می‌کند.

چراغ هدایت به همت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور در استودیو مبین تولید و منتشر شده است.