به گزارش ایکنا، اوایل مردادماه 1400 مجمع عمومی اتحادیه قرآنی مازندران به منظور انتخاب دومین دوره هیئت مدیره اتحادیه مؤسسات و تشکلهای قرآن و عترت این استان تشکیل شد.
هر چند زمان برپایی این مجمع با وجود اوجگیریهای پاندمی کرونا طی پیکهای متعدد به مانند سایر استانها با تأخیر برگزار شد. اما شنیدهها حکایت از بروز تخلفات در این مجمع دارد.
برگزاری هر مجمع تشریفات قانونی دارد و باید روند برگزاری آن بر طبق اساسنامه مؤسسات و تشکلهای فرهنگی و مردمی قرآن و عترت (که در سال 96 و در جریان ادغام اتحادیههای استانی در تمامی مجامع به ثبت رسید)، دنبال شود.
نخست، دعوت از اعضا برای حضور در مجمع است. بر این اساس هیئت مدیره اتحادیه، اختیار را به مدیرعامل تفویض میکند تا این کار را انجام دهد و طبق قانون، مدیرعامل نیز از یک ماه قبل از زمان برپایی مجمع باید تمهیدات این کار را انجام دهد.
بنابر ماده 23 اساسنامه «دعوت به مجمع عمومی با قید روز و زمان به صورت مکتوب یا درج در سایت اتحادیه به همراه پیامک و با استفاده از شبکه اتوماسیون اداری به آخرین اقامتگاه قانونی اعلام شده عضو، باید انجام گیرد.» قریب به اتفاق اتحادیهها دارای شبکه اتوماسیون اداری نیستند، باز تأکید میشود، این دعوتنامه باید در سایت اتحادیه بارگذاری و به همراه پیامک به مؤسسات عضو اتحادیه ارسال شود تا همگی از زمان مجمع عمومی مطلع شوند و مجمع بتواند با حضور حد نصاب(نصف به علاوه یک) رسمیت پیدا کند. موضوعی که در زمان مجمع عمومی اتحادیه مازندران به آن کمتوجهی شد و شنیده شده که از طریق کانال اتحادیه استان که دارای 185 عضو است (که تعدادی از آنها عضو مؤسسه نیستند یا بعضا از ناظران دستگاهها و جزو کارشناسان قرآنی استان هستند یا چندین نفر از یک مؤسسه عضو این کانال هستند) اقدام به دعوت اعضا کرده است.
مازندران جزو استانهایی است که بیشترین تعداد مؤسسات قرآنی را به خود اختصاص داده است به طوری که حدود 210 مؤسسه دارای پروانه فعالیت از سازمان تبلیغات اسلامی استان و حدود 55 مؤسسه نیز دارای مجوز فعالیت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند. بنابر این طبق روال عضویت مؤسسات در اتحادیهها، تمامی مؤسسات سطح استان، عضو اتحادیههای استانها محسوب میشوند، مگر اینکه مؤسسه نخواهد عضو باشد که آن هم نیازمند به ارسال نامه مکتوب از سوی مؤسسه مربوطه و تأیید هیئت مدیره و تصویب مجمع است.
حتی در عضویت مؤسسات در اتحادیهها، انقضای پروانه نیز ملاک نیست. این موضوعیست که به اذعان مدیران عامل اتحادیههای استانی «به جهت سهلانگاری مؤسسات و دستگاههای ذیربط، هنوز ان قلتی به آن وارد نشده و مؤسسه در صورت منقضی شدن پروانه فعالیت، هنوز عضو اتحادیه است.» بنابر این در مجمع عمومی اتحادیه مازندران باید نصف به علاوه یک اعضا حضور پیدا میکردند تا به رسمیت شناخته میشد. شنیدهها حاکی است که حتی تا پایان زمان رأیگیری انتخابات اعضای هیئت مدیره و بازرسی، مورد توجه واقع نشده است. حتی جلسه مجمع هنگامی که آغاز میشود باید به حد نصاب برسد تا رئیس مجمع انتخاب شود و فرایند رأیگیری انجام شود که این نیز درباره مجمع مازندران محقق نشد.
موضوع دوم که در مجمع عمومی مازندران به آن توجه نشد و از عدم رسمیت داشتن هیئت مدیره حکایت دارد، آرای نیابتی و وکالتی است که از برخی از مدیران مؤسسات اخذ شده است، موضوعی که خلاف آن را مهدی محمدی، دبیر هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی تأکید داشت «طبق آییننامه، این امر ممنوع است و در اساسنامه نیز بر آن تصریح شده است. در رأیگیری مجامع، بنا، بر عدم رأی وکالتی بوده است و اگر این موضوع برای اتحادیه مازندران صحت داشته باشد، قطعاً انتخابات باطل اعلام میشود.»
این موضوع در تبصره یک و دو ماده 19 اساسنامه اینگونه آمده است «تبصره 1: مجامع عمومی اتحادیه با حضور نمایندگان مؤسسات عضو تشکیل میشود و هر مؤسسه واجد شرایط ثبت شده در استان ـ در صورت عضویت در اتحادیه ـ با احتساب پایگاهها و شعب مربوطه یک عضو تلقی شده و فقط حق یک رأی خواهد داشت.
تبصره 2: نماینده هر مؤسسه جهت حضور در مجامع عمومی اتحادیه استان و شرکت در تصمیمگیریهای آن باید قبل از جلسه مجمع عمومی و لزوماً پس از انتخاب توسط هیئت مدیره به اتحادیه استان معرفی شود.»
متأسفانه مشارکت بسیاری از نمایندگان به صورت وکالتی و از طریق معرفینامه و نه نماینده قانونی مؤسسات (شامل اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل و بازرس) تخلفی دیگر بود که صحت انتخابات هیئت مدیره و بازرسی و تشکیل این مجمع را زیر سؤال برد.
اما سومین موضوع موجب اعتراض مدیران مؤسسات قرآنی مازندران، دخالت دستگاههای نظارتی استان است. به این معنا که فهرستی از افراد مورد حمایتی خود را ارائه کردند که این لابیگری، داد برخی از مؤسسات قرآنی مازندران را درآورده است. این امر موجب شد تا چهار نفر از شهر بابل (با حدود 60 مؤسسه قرآنی) در فهرست 11 نفره دومین دوره هیئت مدیره اتحادیه قرآنی مازندران قرار گیرند.
هر چند مورد سوم شاید جای اعتراض نداشته باشد، چرا که موضوع ائتلاف بر روی فرد یا چند نامزد را در تمامی انتخابات کشور چون مجلس شورای اسلامی، شورای شهرها شاهد هستیم و حتی در مجامع عمومی اتحادیههای قرآنی استانها بعضا نیز شاهد ارائه فهرست دستگاههای نظارتی هستیم.
پیگیریهای ایکنا از ناظر اتحادیه کشوری بر این مجمع که به دلیل علایم کرونا، امکان حضور در این مجمع را نداشت، اما با مستنداتی که به دستش رسیده است، از این حکایت دارد که ایرادات جدی و قابل بررسی به مجمع نظیر مداخلات برخی کارکنان یکی از دستگاههای ذیربط در فرایند مجمع و انتخابات و نیز رعایت تشریفات قانونی برگزاری مجمع وجود دارد که نیازمند بررسی دقیق مستندات توسط اتحادیه کشوری و دستگاه نظارتی است.
3- همچنین این هیئت رئیسه با انتخاب آرا به جایگاه نرفته است و یکی از دستگاههای قرآنی استان مداخله داشته است، چنانکه در ماده 26 اساسنامه آمده است «جلسات مجامع عمومی را در صورت رسمیت یافتن، مقام دعوتکننده افتتاح میکند. در جلسه مجمع ابتدا یک رئیس، یک منشی و دو نفر ناظر از میان نمایندگان مؤسسات عضو (حاضر در جلسه) به عنوان هیئت رئیسه انتخاب خواهند شد. اعضای هیئت رئیسه در هر جلسه برای اداره همان جلسه از سوی مجمع عمومی انتخاب میشوند.»
در ادامه پیگیریهای ایکنا از دبیرخانه هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی وزارت ارشاد، هنوز پاسخی درباره تعیین تکلیف وضعیت اتحادیه مازندران به دست نیامده است آن هم به دلیل اینکه هنوز صورتجلسه و نتایج انتخابات به صورت رسمی از سوی استان ارسال نشده است.
میدانیم تا زمانی که مجوز اتحادیه از سوی دبیرخانه هیئت رسیدگی صادر نشود، فاقد هرگونه اعتبار قانونی است چنانکه قانون، مرجع صدور مجوز اتحادیهها را وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیرخانه هیئت رسیدگی مشخص کرده است و هر ارگانی بخواهد این اتحادیه را به رسمیت بشناسد، خلاف قانون رفتار کرده است و مصوبات آن نیز وجاهت قانونی ندارد.
ایکنا بر آن بود تا به دست آمدن مستندات کامل از ورود به این موضوع پرهیز کند، اما به دلیل تماسها و درخواستهای مکرر مدیران فعال مؤسسات استان مازندران برای پیگیری هرچه سریعتر این موضوع، صرفاً به نشر شنیدهها اکتفا کرده و آماده دریافت پاسخ مسئولان است.
انتهای پیام