نوذر شفیعی، عضو هیئت علمی گروه روابط بینالملل دانشگاه اصفهان در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، درباره دورنمای مذاکرات احیای برجام، اظهار کرد: در خصوص برجام، سه مرحله را باید مدنظر قرار داد؛ مرحله اول تلاشهایی بود که برای حل مسئله هستهای ایران صورت گرفت و به برجام منجر شد. مرحله دوم به زمانی برمیگردد که ترامپ از برجام خارج و عملاً این توافقنامه به سندی مرده تبدیل شد و مرحله سوم، روی کار آمدن بایدن و تلاش برای احیای برجام بود. در این مرحله، با وجود اینکه انتظار میرفت ابتکار عمل برای احیای برجام از سوی آمریکا انجام شود، ولی این کشور موضوعاتی را مطرح کرد که عملاً به مانعی جدی بر سر راه احیای برجام تبدیل شد.
وی افزود: آمریکا بحث برجام پلاس را مطرح کرد، یعنی تقاضاهایی که فراتر از برجام قبلی است و نه تنها به احیای برجام کمک نکرد، بلکه روند احیای مذاکرات را با مشکلات بیشتری مواجه کرد، چون وقتی این تقاضاها مطرح شود، ایران با آنها مخالفت یا انتظارات متقابلی مطرح میکند و این انتظارات متقابل و فراوانی که مطرح میشود، عملاً کار مذاکره را دشوارتر و پیچیدهتر میکند.
عضو هیئت علمی گروه روابط بینالملل دانشگاه اصفهان تصریح کرد: اصولاً هر چه موضوعات مذاکره بیشتر و حساستر باشد، پیشرفت مذاکره دشوارتر میشود و اکنون این اتفاق رخ داده، ولی شرایط بهگونهای است که همه بازیگران دخیل در برجام مجبور هستند حرکتی رو به جلو انجام دهند؛ هم ایران نیازمند این است که در برجام تحول مثبتی اتفاق بیفتد و هم آمریکا و اروپا و برای چین و روسیه شاید شرایط زیاد تفاوت نکند.
شفیعی ادامه داد: این الزام و اجبار در حرکت رو به جلو، طرفهای مذاکرات را وادار میکند از بعضی از خواستهها و مطالبات خود چشم بپوشند، یا به عبارت دیگر، خواستهها و مطالباتشان را تعدیل کنند. در واقع، تمام طرفها باید انعطاف نشان دهند. این تنها نقطه امیدی است که برای احیای برجام میتوان در نظر گرفت و به نظر میرسد آنچه اکنون تعیینکننده مسیر اصلی برجام محسوب میشود، همین الزام برای حرکت رو به جلو است، چون اگر این اتفاق رخ ندهد، معنایش این است که ایران باید به سمت غنیسازی بیشتر و در عین حال، آمریکا به سمت اعمال فشار بیشتر بر ایران حرکت کند و این مسیری که دو طرف در تعارض با یکدیگر طی میکنند، ممکن است در جایی به اصطکاک منجر شود و این اصطکاک، پدیدهای بسیار خطرناک هم برای ایران و هم برای آمریکا و سایر طرفهای مذاکرات است.
انتهای پیام