عکاس چشم سوم جامعه است

سید عباس میرهاشمی، عکاس و مدرس دانشگاه در گفت‌و‌گو با ایکنا درباره ویژگی هنر عکاسی اظهار کرد: اگر بخواهیم درخصوص عکاسی صحبت کنیم باید این مقوله را از دو منظر بررسی کنیم. اول، عکاسی به مثابه یک هنر و دوم اینکه عکاسی را به مثابه یک رسانه ببینیم. باید دقت داشت که عکاسی دارای زبان بین‌المللی است و بدون اینکه نیاز به بیان داشته باشد می‌تواند حرف خود را با استفاده از تصویر به مخاطبانش انتقال دهد.

وی با اشاره به کارکردهای رسانه‌ای عکس افزود: هیچ رسانه‌ای بدون عکس جذاب نیست و هیچ روزنامه‌ای، خبرگزاری یا صفحه مجازی را نمی‌بینید که از عکس استفاده نکرده باشد. من معتقدم برای تهیه هر عکس باید سناریو داشت و ما به عنوان عکاس باید مطالعه جدی و عمیقی درباره موضوعی که می‌خواهیم درباره‌اش کار کنیم، داشته باشیم. در این صورت است که اثرگذاری عکس بالا می‌رود. علاوه بر این معتقدم که عکاس، چشم سوم جامعه است که با حضور در مکان‌های مختلف همه اتفاقات را دیده و با هنر خود آن را به تصویر می‌کشد، بنابراین مطالعه عمیق عکاس و تسلط او بر موضوعات از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

این استاد دانشگاه بیان کرد: عکاس به عنوان چشم سوم جامعه، خطر را به جان می‌خرد. برای مثال لحظه جنگ را تصور کنید. زمانی که همه سنگر می‌گیرند، عکاس و مستندساز باید سر از سنگر بیرون بیاورد تا بتواند سنگر گرفتن دیگران را عکس بگیرد، بنابراین اگر خطر نکند نمی‌تواند عکسی تهیه کند. حال باید سوال را پرسید که ماحصل این خطر کردن چیست؟ بدون شک هدف این کار، انتقال درد و رنج مردم به مسئولین است. وظیفه عکاس این است که درد و رنج مردم را به آن کسی که باید انتقال دهد و این وظیفه اوست. اگر مسئول اطلاعی از درد مردم نداشته باشد نمی‌تواند رفتار سنجیده‌ و تصمیم درستی انجام دهد. در عکاسی مستند این وظیفه مهمی است که بر دوش عکاس قرار دارد.

میرهاشمی ضمن بیان یک مثال بر جنبه اسنادی عکس تاکید کرد و گفت: اگر شما دو نفر را در خیابان ببینید که با هم دست می‌دهند خیلی برایتان مهم نیست و احتمالاً عکسی از آن تهیه نمی‌کنید. حال فرض کنید آن دو نفر سران دو کشوری باشند که تا پیش از این با هم اختلافات جدی دارند. آن زمان است که همه تلاش می‌کنند از لحظه دست‌دادن آن دو نفر با یکدیگر عکس بگیرند تا در تاریخ ثبت شود. در این راستا تهیه عکس از هر سوژه‌ای علاوه بر ابزار و تکنیک درست نیازمند درک و شناخت درست نسبت به محیط و افراد آن است.