آلام صدیقه کبری(س)؛ واقعه‌ای در مقیاس یک تمدن
رئیس گروه مطالعات فرهنگ و تمدنی فرهنگ و علوم اسلامی درباره مظلومیت‌های آشکار حضرت فاطمه(س) نوشت: ستم بر دخت نبی اکرم(ص) و شکوه‌ها و ناله‌های آن یگانه بانوی عصمت در خانه‌های حزن‌اش، نه یک رخدادی در گذشته، بلکه واقعه‌ای در مقیاس یک تمدن بوده است و تاریخ تاکنون نتوانسته است از آن رهایی یابد.
حجت‌الاسلام حبیب‌الله بابایی، رئیس گروه مطالعات فرهنگ و تمدنی فرهنگ و علوم اسلامی به مناسبت شهادت حضرت فاطمه(س) یادداشتی با عنوان «آلام مظلومه معصومه(س)؛ واقعه‌ای در مقیاس یک تمدن» نوشت و در اختیار ایکنا قرار داده است که در ادامه می‌خوانید:
«نماد مشروعیت و حقانیت در تمدن‌ها همیشه فلسفه و منطق نیست، بلکه نشان آن، گاه و غالبا پاکی‌های بدیهی و مظلومیت‌های آشکار است که نه فقط موجب جلب و جذب ایمان می‌شود، بلکه فهمی سهل و بسیط از حقیقت را موجب می‌شود، خشونت‌ها و کدورت‌ها را کم و همبستگی‌ها را متراکم‌تر می‌کند.
امروزه کسانی مانند مرادخای کلاپلان در کتاب «یهودیت به عنوان یک تمدن» و یا رنه ژیرار در «نظریه تقلید» که در پی نظم اجتماعی و پیوستگی انسانی و تمدنی می‌روند، در پی نقطه‌های «مظلومیت» در تاریخ خود می‌گردند و آن را نقطه عطف تمدنی می‌دانند تا بلکه بتوانند با آن قرابت‌های جدیدی ساخته و جامعه کوچک، خُرد و شکننده را به جامعه‌ای بزرگ و به‌هم پیوسته تبدیل کنند.
از همین نظر در تجربه تاریخی بی‌عدالتی‌ها هم رنج‌دیدگان و ستم‌کشیده‌ها مانند سیاهان آمریکا در رنج بردگی و یا ژاپنی‌ها در تراژدی هیروشیما؛ ظلم‌های رفته بر خود را نه فراموش می‌کنند و نه آن را در زندگی‌ها و قلمروهای شخصی خود مخفی می‌دارند، بلکه از آن نقطه‌های سیاه، نقطه عطفی برای توسعه و توسع انسانی خود می‌سازند.
پدید‌ه‌های حزن‌انگیز در تاریخ ادیان و نقطه‌های اندوه در تاریخ اسلام و شگفتی‌های مظلومیت در تاریخ تشیع را هم می‌توان از همین منظر دید و آن را در مقیاس کلان انسانی درک کرد. ستم بر دخت نبی اکرم(ص) و شکوه‌ها و ناله‌های آن یگانه بانوی عصمت در خانه‌های حزن‌اش، نه یک رخدادی در گذشته، بلکه واقعه‌ای در مقیاس یک تمدن بوده است و تاریخ تاکنون نتوانسته است از آن رهایی یابد. طبق حدیث «قرب فرائض و قرب نوافل»، رضایت فاطمه(س) رضایت خدا و غضب فاطمه(س) غضب خدا و اندوه او هم اندوه خداست.
پر واضح است که اندوه خدا در مقیاس خود خدا ظاهر می‌شود، همه تاریخ و همه هستی را غم‌بار می‌کند و حسرت‌های پیوسته و لاینقطعی را در جهان خلق به بار می‌آورد.
اکنون یاد اندوه فاطمه(س) هم می‌تواند برای انسان امروز آثاری فراتر از زمین و زمان داشته باشد و شرور و آلام ناگوارش را در گستره‌های بزرگ‌تری کم نماید و خیرات انسانی را در قلمروهای وسیع‌تری تراکم بخشد.»
انتهای پیام
