نقدهای آیت‌الله خسروشاهی دلسوزانه و خیرخواهانه بود

به گزارش ایکنا، آیت‌الله احمد مبلغی، استاد سطح خارج حوزه علمیه، امروز، هشتم اسفندماه در مراسم دومین سالگرد آیت‌الله هادی خسروشاهی با عنوان «مرد میدان تقریب» که از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، گفت: آیت‌الله خسروشاهی مختصات ویژه‌ای در بحث تقریب داشتند؛ شخصیتی بود که در ادوار مختلفی از نگاه‌های اصلاح جامعه اسلامی در ارتباط با استوانه‌های تقریبی در کشورهای دیگر مانند مصر و پاکستان و بلاد عربی و ... بود و این ارتباط با شخصیت‌های مصلح از سالیان سال قبل از انقلاب شروع شده بود و تا هنگام وفات ایشان ادامه داشت.

وی افزود: بعد از انقلاب که نگاه به وحدت جنبه رسمی و اجتماعی و بین‌المللی بیشتری به خود گرفت، تلاش‌های وی بیشتر و گسترده‌تر شد و مجموعه افکار و اندیشه‌های تقریبی در وی تبلور یافت که این از خصوصیات بسیار مهم در ایشان است. همچنین وی اهل قلم و نویسندگی بود و این قلم با نگاه به وحدت جهان اسلام و رفع مشکلات معطوف بود.

مبلغی بیان کرد: در مطالعات خود روی اندیشه سیدجمال الدین تمرکز خوبی داشت و در پرتو همین افکار، گذشته، حال و آینده را در یک راستا مطالعه می‌کرد و ایده‌هایی که ارائه می‌کرد ریشه در مطالعات تاریخی وی و تجربیات افرادی چون سیدجمال داشت، لذا سخن او طعم خاصی داشت و تقریب‌گرایی او پویا و زنده بود.

استاد سطح خارج حوزه علمیه گفت: ایشان اهل نقد بود و از ویژگی‌های وی، پویایی در نقد بود. ممکن است کسی از 10 سال قبل اندیشه‌ای داشته و هنوز هم همان را بیان کند بدون اینکه شرایط زمان و مکان تفاوت کرده باشد ولی ایشان به وضعیت روز و اقتضائات نگاه داشت چون تقریب اصالتا اعتبار ندارد، مگر اینکه بتواند نقشی ایفا کند و این نقش زمانی است که افراد بفهمند در اطرافشان چه خبر است و چه می‌گذرد.

وی اضافه کرد: قدرت تحلیل ایشان نسبت به مشکلات جهان اسلام، پویا و به روز بود لذا ایده داشت و نقدهای او هم دلسوزانه بود و نه برآمده از یاس و بی حالی؛ گزنده نیز نبود. انسان از نقدهای وی لذت می‌برد. از طرفی دیگر ایشان در کنار تقریب، آثار شخصیت‌های علمی و فلسفی را مطالعه می‌کرد و همین سبب شده بود تا با مبانی دیگران آشنا باشد و بهتر بتواند میان اندیشه‌ها هماهنگی ایجاد کند.

آیت‌الله مبلغی بیان کرد: حقیقتا شخصیتی بدون ادعا، متواضع و خاکی، جهان‌دیده و دارای قدرت قلم بالا، دارای نگاه‌های مثبت و فعال به انقلاب اسلامی و وحدت اسلامی بود؛ شخصیت‌های جهان اسلام را خوب می‌شناخت و با آن‌ها تعامل داشت؛ امین و همیشه مورد مشورت بود.

وی بیان کرد: ایشان خیلی مظلومانه از دنیا رفت و این مظلومیت، نشان می‌دهد که چقدر ایثارگری داشته و بدون ادعا، تلاش کرده است و در مجموع، منصف و دلسوز بود. در مجمع تقریب حقیقتا از وجود ایشان و بی ادعایی ایشان، انسان درس تقریب می‌گرفت و دوار بالتقریب بود و دنبال این کار می‌رفت و چرخش و گردش فکری و سلوکی داشت و در جایی که ممکن بود کسی حاضر نشود، حاضر می‌شد.

استاد سطح خارج حوزه گفت: ایشان خاطرات نابی هم از رفتار با شخصیت‌های علمی، فرهنگی و تقریبی جهان اسلام داشتند که شاید در جای دیگری آن را نبینیم.