به گزارش خبرنگار ایکنا، نهمین محفل انس با قرآن کریم به همت مجمع قرآنیان اسلامشهر که با نام منادی شناخته میشود، شب گذشته، 26 فروردین، با حضور جمعی از قاریان و حافظان ممتاز و بینالمللی قرآن، واقع در شهرستان اسلامشهر برگزار شد. از جمله قاریان مهمان این مراسم که به اجرای تلاوت آیاتی از کلامالله مجید پرداختند میتوان از احمد ابوالقاسمی، عباس امامجمعه، شهروز یادگاری، سیدمحسن کاظمی، میلاد قلینژاد، سیدمحمد حسینیپور و امیرحسین قدیمعلیلو نام برد.
در این مراسم، پس از تلاوت آیاتی از قرآن کریم توسط چند نفر از قاریان مهمان، عباس امام جمعه، قاری بینالمللی قرآن کریم، با حضور در جایگاه، پیش از تلاوت قرآن، طی سخنان کوتاهی به اهمیت تلاوت و نقش مؤثری که قاریان کشورمان در کشورهای مختلف داشتهاند، اشاره کرد.
امامجمعه با اشاره به اینکه بیشتر تلاوتهایم را در محیط استودیو انجام دادم و کل قرآن را به دو شیوه ترتیل و تحقیق خواندم، گفت: معتقدم تلاوت قرآن داد و بیداد نیست، بلکه سرشار از ریزهکاریهای فنی و دیگر مسائل است و هنر تلاوت قرآن هنری است که حساب و کتاب دارد. برای اینکه جایگاه این هنر درک شود، خوب است مثالی در زمینه موسیقی بزنم. توجه کنید که برای خلق یک اثر موسیقی چند نفر باید زحمت بکشند اما در مورد تلاوت قرآن شرایط بهنحوی است که یک نفر همه کارها را انجام میدهد. بنابر این تلاوت قرآن کار ارزشمندی است.
امامجمعه با اشاره به برخی خاطراتش از سفرهای تبلیغی به کشورهای مختلف بیان کرد: سال 1363 در سن 17 سالگی برای نخستین بار به حج مشرف شدم. در آن سفر آقایان محمدحسین سعیدیان، شهریار پرهیزکار و محمد عباسی حضور داشتند. مسئول دارالقرآن مسجدالحرام ما را برای برگزاری محفل قرآنی دعوت کرد. پیش از ما چند نفر از قاریان عربستان نیز تلاوت داشتند. پس از تلاوت قاریان ایرانی، مشاهده کردیم که قاریان عرب به طرز خاصی ما را نگاه میکنند. جریان را از هماهنگکننده این محفل جویا شدیم، گفتند تصور این قاریان این است که شما را از کشورهای عربی برای تلاوت اجیر کرده و مزدبگیر هستید و به این که شما ایرانی باشید، باور ندارند.
این قاری بینالمللی قرآن افزود: سالهای بعد آقای پرهیزکار به مسابقات عربستان اعزام شد و در این کشور موفق به دریافت رتبه نخست شد. جالب است که هیئت داوران آن دوره از مسابقات هر چقدر که تلاش کردند تا ایشان را از دستیابی به رتبه اول محروم کنند، نتوانستند. حتی از ایشان پرسشهای دوازده صفحهای را مطرح میکردند تا بالاخره اشتباهی داشته باشند، اما موفق نشدند.
امامجمعه بیان کرد: یکبار به همراه آقای محمدحسین سبزعلی به کیپتاون آفریقای جنوبی سفر کردیم. به هنگام ورود به این شهر متوجه شدیم که شب قبل حمله تروریستی در مسجد شهر صورت گرفته است و کلا ترس بر مسلمانان این شهر حاکم شده بود، مقرر بود تا در یکی از مساجدی که برای وهابیها بود تلاوت قرآن داشته باشیم. به هر حال با اضطراب به مسجد رفتیم و به تلاوت قرآن پرداختیم. جالب است بدانید وقتی ما تلاوت را انجام دادیم ناگهان متوجه تغییر نگاهشان شدیم و حتی درخواست کردند تا در شبهای بعد هم برای تلاوت قرآن در مسجدشان حاضر شویم. اینها همه اثرات تلاوت قرآن است.
امامجمعه بیان کرد: در برخی از کشورها، رایزنهای فرهنگی را داشتهایم که به دلیل مسائل امنیتی نمیتوانستند در مساجد محل زندگیشان حضور یابند اما وقتی قاریان ایرانی در آنجا حاضر شدند موجب میشد تا مجددا نگاهها اصلاح شود و در حقیقت سفرای اصلی را باید قاریان قرآن تلقی کرد. بنابر این در کشورهای دیگر قدر تلاوت ما را بیشتر میدانند و ما نیز باید به دنبال اثرات و برکات قرآن باشیم و بدانیم که اگر دامن ما از این دریا تر نشود، معطل هستیم.
وی با تأکید بر اینکه باید به قرآن و عترت به صورت مساوی توجه کرد گفت: در کشور ما قدری توجه به اهل بیت (ع) پررنگتر است که البته به این مسئله افتخار میکنیم، ولی اینطور نباشد که تکبعدی رفتار کنیم. نکته دیگر این است که اگر مسئولان ما قرآنی باشند، نیاز به تبلیغ هم وجود ندارد و همین که مردم ببینند مسئولان منش قرآنی دارند، تأثیر خود را میگذارد.
در بخش دیگری از این مراسم، احمد ابوالقاسمی به ایراد سخن پرداخت و بیان کرد: یک بار در یک محفلی یکی از افرادی که احساس کردم به اجبار در جلسه نشسته، پس از اینکه قاری دو سه بار آیهای را تکرار کرد، دیدم این آدم چهره درهم کشید که این کارها برای چیست؟ میخواستم این کار را توجیه کنم و یک دفعه جرقهای در ذهنم زد و خیلی هم جالب شد و آن اینکه به یادم آمد که امام صادق (ع) در طول عمرش 2160 بار قرآن را ختم کرده است. اما این همه تکرار چه توجیهی دارد؟ آنجا یاد فرمایش علامه حسنزاده افتادم که میگفتند فهمیدم هر چه غیر از قرآن خواندهام اشتباه بوده است. بعد حساب کردم که امام زمان (عج) تا الآن باید پنجاه هزار بار قرآن را ختم کرده باشد. اما ظاهر امر اینطور است که این همه خواندن توجیه ندارد، ولی در باطن یعنی هر بار تلاوت یک اثر خاص دارد.
وی افزود: بنابر این یک چیزی هست که امام سجاد (ع) فرمود: اگر کسی نباشد و قرآن باشد، مشکلی ندارم. من برای این مسئله مثالی پیدا کردم که خیلی جالب بود. تنها مثالی که همه لمس میکنند موبایل است. فکر کنید که مثلا ما یک موبایل برای مادربزرگ بخریم. طبیعی است که احساسی ندارد و این همان حسی است که ما نسبت به قرآن داریم. ما نمیفهمیم چون اهلش نیستیم. این موبایل را که به مادربزرگ بدهیم یکسری تعریف از این موبایل میکند که خیلی واضح نیست و تعریفهای ما از قرآن هم اینطور است. مثلا مادربزرگ ممکن است بگوید این موبایل برای گردو شکستن خیلی خوب است و ما هم با قرآن همین کار را میکنیم. ما بر سر سفره عقد قرآن را میگذاریم و این همان کاربرد گردو شکستن با موبایل است.
ابوالقاسمی تصریح کرد: همین موبایل را اگر پیش مادربزرگ بگذاریم، میگوید این وسیله یک دکمه هم دارد که روشن میشود و بعد فهمیدم که چراغ قوه هم دارد. سه ماه بعد میگوید فلان عکس را که میزنی میشود با فلانی حرف زد. چند ماه بعد میبینید که همین مادربزرگ همه چیز را یاد گرفته اما ما هنوز نتوانستهایم از قرآن تا این حد کار بکشیم. بعد وقتی این موبایل را دست یک بچه هفت ساله بدهیم و دویست میلیون هم حسابش را شارژ کنیم دنیا را بههم میریزید. باید بدانیم که کلید روشن کردن قرآن خواندن روزانه قرآن است و اگر کسی اینطور بخواند و هر سال چند آیه را بفهمد به مرور به آیات بیشتری میرسد.
این قاری بینالمللی قرآن بیان کرد: بنابراین هر کسی گفت چرا زیاد قرآن میخوانید بگویید بیشتر از امام زمان (عج) قرآن نخواندهایم. یک قضیهای هست که هر چقدر شما اطلاعاتتان بیشتر شود میتوانید دنیا را بیشتر تصرف کنید. باید کلید قرآن را روشن کرد و کلیدش هم باز کردن آن و خواندن روزانهاش است. هر چقدر که انسان با قرآن ارتباطش بیشتر شود دیدش جامعتر میشود و به همین دلیل خسته هم نمیشود. پس عهد کنید که قرآن را بیشتر بخوانید که حتما اثرش را خواهید دید.
در بخش دیگری از مراسم، حجتالاسلام محمدی، امامجمعه شهر واوان و دبیر جبهه فرهنگی انقلاب جنوب غرب استان تهران طی سخنانی بیان کرد: بسیاری از کسانی که به مراتب عالی رسیدهاند همه ریزهخوار قرآن و اهل بیت (ع) بودهاند. برای نمونه به آقای قاضی اشاره میکنم. ایشان یکبار به آقای خویی دستورالعملی داده بودند. هنگامی که آقای خویی این دستورالعمل را انجام دادند، پردهها کنار رفته بود و میگفتند از مرجعیت تا مرگم را نشانم دادند و دیدم دیگر نمیتوانم تحمل کنم و فضا را به هم زدم.
وی تصریح کرد: اینها نشان میدهند که این بزرگان از چه جایگاهی برخوردار بودهاند و البته که همه اینها ریزهخواران قرآن و اهل بیت (ع) بودهاند. حتی در احوالات برخی از بزرگان نیز وارد شده که در پایان عمر حسرت خوردهاند که چرا به قرآن به صورت خاص اهتمام نورزیدهاند.
محمدی با اشاره به داستان دیگری از سیره بزرگان دین در مواجهه با قرآن بیان کرد: یکبار شیخ جعفر شوشتری روی منبر بود و گفت میخواهم شما را با تلاوت قرآن امتحان کنم و ببینم آیا قلبهای شما میلرزد یا خیر؟ شیخ مرتضی حائری، پسر شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم میگوید پای منبر ایشان بودم و نگران شدم که نکند قرآن بخواند و منقلب نشوم. البته که ایشان میگوید قلب ما لرزید. اهل بیت (ع) این طور بودند که قلبشان هنگام تلاوت قرآن میلرزید و هنگام اذان و نماز نیز اینطور بودند. قرآن و روایات برای این است که دلها بیدار شود. آقای حائری میگوید الحمدلله قلب ما لرزید.
در ادامه این مراسم نیز قاریان دیگری به تلاوت آیاتی از کلامالله مجید پرداختند و پایان بخش این مراسم سفره اطعام قرآن کریم بود.
تلاوت و صحبتهای احمد ابوالقاسمی
تلاوت عباس امامجمعه