«عبدالوهاب خنینف»؛ از خوشنویسی سه قرآن تا درخشش در نمایشگاه‌های جهان + فیلم و عکس

به گزارش ایکنا؛ عبدالوهاب خنینف این قرآن‌ها را به سه خط مختلف و به شیوه‌ای هنری و کمیاب طی چندین سال پیاپی خوشنویسی و کتابت کرده است.

این خوشنویس الجزایری 67 سال دارد و بیش از 50 سال از عمرش را با خوشنویسی عربی عجین بوده و این هنر را از زمان کودکی فراگرفته است.

خبرنگار الشروق در کارگاه کوچک عبدالوهاب در سطیف(ستیف) مهمان او شده است تا داستان زندگی و همنشینی‌اش با قلم و قرآن مجید را که از اواخر دهه هشتاد میلادی آغاز شد، برایش حکایت کند.

وی نخستین نسخه از قرآن کریم را به خط نسخ خوشنویسی و کتابت کرد و این کار ظریف که دقت نظر خاص خود را می‌طلبید، 8 سال تمام به طول انجامید.

این هنرمند الجزایری پس از آن‌که خط عربی را یاد می‌گیرد، فکر کتابت قرآن به ذهنش می‌رسد و وارد مسیر نگارش قرآن در کاغذهایی تزئین‌شده و زیبا می‌شود.

خوشنویسی نخستین قرآن در 8 سال

تلاش معنوی او در خوشنویسی یک نسخه قرآن طی 8 سال از سال 1988 تا پایان 1996 طول کشید و عبدالوهاب این قرآن را به شیوخ قرآن الجزایری ارائه داد تا آن را ویرایش کنند و شیخ «عبدالمجید برکات» و شیخ «صالح قادری» از استان سطیف این کار را انجام دادند و این قرآن از همه نظر ویرایش و تکمیل شد.

پس از این موفقیت عبدالوهاب، قرآنش را در مناسبت‌های مختلف به نمایش درآورد و زمانی که بو عبدالله غلام‌الله، وزیر امور دینی سابق الجزایر از آن اطلاع یافت، از این نسخه از قرآن خوشش آمد؛ اما در عین حال به کاتب پیشنهاد داد که قرآن را به شیوه‌ای جدید خوشنویسی کند و از او پرسید چرا قرآن را به سبک الجزایری که از پدران و اجدادش به ارث برده و به خط مغربی(مغرب عربی) معروف است، خوشنویسی نمی‌کند، این مسئله سبب شد که عبدالوهاب انگیزه تازه‌ای یافته و اطلاعاتی درباره خوشنویسی مغربی که آگاهی چندانی از آن نداشت، به دست آورد.

کتابت دومین قرآن به خط مغربی

با وجود سختی‌های پیش رو، او توانست خط مغربی را که بسیاری از قرآن‌های مساجد الجزایر با آن کتابت شده بودند، یاد بگیرد و بلافاصله شروع به خوشنویسی دومین قرآن به خط مغربی کرد؛ شیوه زیبا و تزئینات خاصی را در این قرآن به کار برد و این کار مهم 4 سال طول کشید و دومین قرآن به سبک الجزایری و به شیوه اجدادش خوشنویسی شد.

این هنرمند الجزایری گام سومی را نیز برداشت و در چالش جدیدی وارد شد؛ چرا که با خوشنویسانی از خارج از کشورش دیدار کرد که به او گفتند اگر به سبک «شوقی‌»(محمد شوقی افندی) از خوشنویسان ترک دوره عثمانی خوشنویسی نکند، خوشنویس نیست.

سومین قرآن به نسخ ترکی کتابت شد

این امر انگیزه‌ای شد که او را به کتابت نسخه جدیدی از قرآن به خط نسخ ترکی سوق داد، این کار نیز 4 سال به طول انجامید تا با این کار در مجموع 16 سال را در کتابت قرآن صرف کرده باشد و سه نسخه از قرآن را به خط نسخ شرقی، خط مغربی معروف در میان اجداد و گذشتگانش در الجزایر و خط نسخ ترکی به شیوه خوشنویس معروف جهان «محمد شوقی الترکی» خوشنویسی کند.

اين سه نسخه از قرآن، تحفه‌‌های نادری هستند که عبدالوهاب آ‌ن‌ها را در نمایشگاه‌های مختلف در داخل و خارج از کشورش به نمایش درآورده است و در زمان عبدالله غلام‌الله، وزیر امور دینی کشورش ایده چاپ آن را ارائه داد، وزارت امور دینی در واکنش به درخواست عبدالوهاب از او نسخه مصور قرآن اولش را خواست؛ 9 سال از این جریان گذشت؛ بدون اینکه او پاسخی دریافت کند و هنوز هم این طرح تا به امروز معلق مانده است.

این خوشنویس الجزایری می‌گوید من این قرآن‌ها را کتابت نکرده‌ام که در کمد بگذارم و امیدوارم روزی برسد که در الجزایر و خارج از آن چاپ و توزیع شود.

او در کنار این سه قرآن، قرآن‌های کوچکی را هم با سوره‌هایی مانند یاسین، کهف، واقعه، الرحمن و ... را خوشنویسی کرده و هر یک از آن‌ها در یک نسخه کتابت شده است.

خلق تابلوهای هنری

ابداع و نوآوری‌های عبدالوهاب در کتابت قرآن به تابلوهای هنری زیبا نیز رسیده است و او در این تابلوها انواع مختلف خطوط نسخ، ثلث، فارسی، دیوانی و کوفی را به شیوه‌ای هنرمندانه خوشنویسی کرده و دست به ابتکار نیز زده است که نمونه آن را می‌توان در ترسیم آیات قرآن سه بعدی و کوبیسم(حجم‌گرایی، از روش‌های هنری) و در قالب هنرهای تجسمی دید و این آثار را نیز در نمایشگاه‌های داخل و خارج از الجزایر در معرض دید عموم قرار داده است.

او در این نمایشگاه‌ها با خوشنویسان بزرگ جهان تعامل داشته و از تجربیاتشان بهره‌مند شده است و دوستان خوشنویس زیادی در کشورهای مختلف جهان دارد.

با وجود این‌که آثار هنری عبدالوهاب خنینف زینت‌بخش بسیاری از نمایشگاه‌ها در الجزایر و خارج از آن بوده و توجهات زیادی را در مناسبت‌های مختلف به خود جلب کرده است؛ اما صاحب این آثار همچنان در انتظار چاپ قرآن‌هایی است که با دستان هنرمندش، کتابت کرده و امیدوار است در کارگاه کوچکش در سطیف از او حمایت شود؛ کارگاهی که دیگر گنجایش آثار هنری‌اش را ندارد و این هنرمند الجزایری همچنین امید آن را دارد که این کار بزرگی را که با دستان خود به انجام رسانده و سال‌ها در راه آن صبر و بردباری از خود نشان داده، جاودانه کند.