صدای طبلی که در تاریخ زنجانی‌ها ماندگار شد
صدای طبل «کربلایی پاشا» که در فضای حسینیه می پیچید، مردم شهر زنجان با خبر می‌شدند که امروز هشتم محرم و روز حرکت دسته عزاداری این مسجد است. همدیگر را خبر می‌کردند و مساجد و تکایای دیگر به احترام حسینیه برای برپایی باشکوه دسته این مسجد به کمک می‌آمدند.
به گزارش ایکنا از زنجان، آوازه زنجانی‌ها به واسطه امام حسین(ع) در کل دنیا پیچیده است. جهانیان پایتخت‌نشینان شور و شعور حسینی ایران را با نام و یاد سید و سالار شهیدان می‌شناسند تا جایی که عزاداری عزاداران حسینی در روز هشتم محرم مدال افتخاری بر سینه زنجانی‌ها.
از روز هشتم محرم در زنجان با عنوان یوم‌العباس(ع) یاد می‌شود روزی که زنجانی‌ها هر سال به انتظار می‌نشینند تا در اجتماع عظیم عزادران حسینی حضور یابند تا در هجوم سیاهی زمانه در آغوش جوانمردی پناه بگیرند که دیگر دست و علم و مشک ندارد اما کسی را از آستانش ناامید بر نمی‌گرداند.
دسته عزاداری حسینه اعظم زنجان سال‌هاست که در هشتم ماه محرم‌الحرام به یاد علمدار کربلا، حضرت ابوالفضل عباس(ع) به سمت امامزاده سیدابراهیم(ع) حرکت کرده و شیعیان از سراسر کشور و جهان با تقدیم نذورات نقدی و غیر نقدی و ذبح قربانی، ارادت خود را به ائمه اطهار(ع) و اهل‌بیت ایشان ابراز می‌دارند.
در میان همه شور و شوقی که برای عزاداری امام حسین(ع) در حسینیه اعظم زنجان نه تنها در این استان بلکه در کل ایران و حتی جهان وجود دارد شاید کمتر کسی باشد که با کسانی آشنا باشد که به طرق مختلف سبب شدند این دسته عزاداری با این عظمت تا به امروز تداوم داشته باشد آشنا باشد.
در لا به لای تاریخ و شرح دلدادگی در پایتخت شور و شعور حسینی ایران می‌رسیم به نام مردی که شاید نامش را کمتر شنیده باشیم اما صدای طبلش در سالیان دور خبر از فرارسیدن زمان اقامه عزا بر امام حسین(ع) می‌داد.
صدای طبل «کربلایی پاشا» که در فضای حسینیه می‌پیچید، مردم شهر زنجان با خبر می‌شدند که امروز هشتم محرم و روز حرکت دسته عزاداری این مسجد است. همدیگر را خبر می‌کردند و مساجد و تکایای دیگر به احترام حسینیه برای برپایی باشکوه دسته این مسجد به کمک می‌آمدند.
صدای این طبل حسی نوستالژیک و خاطره‌انگیز برای قدیمی‌های این شهر و به نوعی یادآور مراسم زیبای «نقاره‌زنی» در بارگاه ملکوتی حضرت ثامن الحجج در مشهد داشت.
در روزگاری که رادیو و تلویزیون نبود و سایر وسایل خبررسانی و ارتباطی مثل تلفن و بلندگو به اشکال امروزی وجود نداشت، صدای طبل کربلایی پاشا، آماده‌باش حرکت دسته‌ای بود که امروز به واسطه شکوه و عظمتش، دومین قربان‌گاه جهان اسلام لقب گرفته است. نواختن این طبل با ملودی و ریتم خاصی توسط مرحوم کربلایی اسماعیل معروف به کربلایی پاشا عزت شوکتی پشت بام و بالای سردر مسجد حسینیه اعظم انجام می‌گرفت.
نواخته شدن این طبل ساعاتی پس از صبح روز هشتم محرم آغاز و تا لحظاتی قبل از حرکت دسته ادامه می‌یافت؛ صدایی که در کنار خبر دادن از عزاداری‌ها نماد عشق و ارادت زنجانی‌ها در هر سن و سال و لباسی بود.
مرحوم کربلایی پاشا عزت‌شوکتی در هفتم فروردین ۱۳۰۵ شمسی در زنجان متولد شد. وی کارگر و بازنشسته سازمان آب منطقه‌ای زنجان بود و ارادت و علاقه وافری به ائمه اطهار(ع) به ویژه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) داشته و همواره در هیئت‌ها و دسته‌‌های عزاداری مشارکت و حضوری فعال داشت.
این پیرغلام حسینی، عضو دائمی هیئت حسینی مرحوم حاج تقی شریعتی بود و چندین‌بار به اتفاق همسر و فرزندانش به زیارت کربلا مشرف شد و یکبار که به صورت غیررسمی و قاچاقی به قصد زیارت وارد عراق شده بود به اتفاق مرحوم حاج عزت گیوه‌ای توسط استخبارات عراق دستگیر و مدت ۱۹ روز در کاظمین زندانی بودند.
مرحوم کربلایی پاشا پدر شهید گرانقدر خلیل عزت‌شوکتی بود که در دوره دانشجویی به جبهه اعزام و در عملیات خیبر در منطقه جزایر مجنون به شهادت رسید.
وی منزلی در نزدیکی مسجد حسینیه اعظم داشت و به خاطر عشق و علاقه اش به این آستان مقدس تا آخر عمر حاضر به تغییر و جابجایی منزل نشد و سرانجام در دهم دی ماه ۱۳۸۳ شمسی دیده از جهان فرو‌بست و در مزار پایین شهرستان زنجان در جایگاه ابدی آرام گرفت اما صدای طبلش برای همیشه در تاریخ زنجان ماندگار خواهد بود.
انتهای پیام
