اسماعیلی: سینمای پررونق حاصل جامعه بانشاط است + صوت
حبیب اسماعیلی گفت: توقعی از سینمای جامعه‌ای که روحیه پرنشاطی ندارد نمی‌توان داشت.
سینما در سه سال اخیر به واسطه اتفاقاتی که جامعه را تحت تاثیر قرار داده وضعیتی خوشایند ندارد. مشکلات عدیده هنر هفتم در شرایطی است که وضعیت سرمایه‌گذاری در هنر هفتم به دلیل نبود برگشت سرمایه مناسب نیست. این موضوع در جهان نیز به دلیل همه‌گیری کرونا اتفاق افتاد اما به دلیل زیرساخت‌های چندرسانه‌ای آماده نظیر پلتفرم‌های گسترده جهانی تا حدی جبران و اکنون نیز به سوددهی بیش از قبل رسیده اما در کشورمان اینطور نیست. شرایط فعلی باعث شده تا سینماها خالی از تماشاگر شده و هنر هفتم به سوی ورشکستگی برود.
در دومین بخش این سلسله گفت‌و‌گو پای صحبت‌های حبیب اسماعیلی؛ تهیه‌کننده، بازیگر و عضو شورای صنفی نمایش سینما نشسته‌ایم.
ایکنا – سینما در چند سال اخیر آبستن حوادث متعددی بوده که عمدتا روی اکران تاثیر منفی گذاشته است. برای مثال کرونا حدود دو سالی سینماها را تعطیل کرده یا اینکه برخی مسائل اجتماعی مردم را از سالن‌های نمایش دور کرده است. چگونه می‌توان سیاستی اندیشید که سینما در چنین مواقعی با کمترین آسیب مواجه باشند؟
تنها سینما بابت اتفاقات چند سال اخیر نبوده که آسیب دیده، بلکه دیگر بخش‌ها هم از این بابت آسیب فراوان دیده‌اند ولی به واسطه اینکه سینما در ویترین است و همه آن را مشاهده می‌کنند اکثر توجهات منوط به این بخش می‌شود. بخشی از این هنر وجه صنعتی آن است. این ویژگی به نوعی کارکرد اقتصادی آن را مشخص می‌کند بنابراین به واسطه ناملایمات اجتماعی طبیعتاً این حوزه بیش از دیگر بخش‌ها آسیب می‌بیند.
ایکنا - وقتی در برخی مسائل اجتماعی، سینما آسیب می‌بینید چه بخش و نهادی باید یاری‌رسان سینما باشد؟
کاملاً مشخص است جز دولت بخش دیگری این توانایی را ندارد تا ضررهای پیش آمده در این بخش را تا حدودی بر طرف کند. نکته بعد اینکه سرمایه‌سوزی در سینما از دیگر بخش‌ها سخت‌تر است، چون هزینه‌های تولید و اکران هر ساله بالا می‌رود پس وقتی سینما تعطیل می‌شود یا اینکه فیلمی فرصت اکران پیدا نمی‌کند در حقیقت ضربه وارده شکلی چند برابر به خود می‌گیرد. موضوع دیگر به بحث روانی جامعه مربوط می‌شود. دولت باید سیاستی بیندیشد که مردم به لحاظ روحی و روانی شاد شوند وگرنه جامعه‌ای که روحیه پرنشاطی ندارد دیگر توقعی از سینمای آن نمی‌توان داشت.
مشکلی دیگری که بحث اکران و نمایش را در سینما با مشکل مواجه کرده عدم حمایت ارگان‌‌ها از سینماست. برای مثال در ایام کرونا هرگاه سینما به عنوان اولین مکان‌های عمومی تعطیل می‌شد از سوی سیما اطلاع‌رسانی کامل صورت می‌گرفت اما وقتی سالن‌های نمایش بازگشایی می‌شدند اطلاع‌رسانی لازم روی نمی‌داد. جدا از رسانه ملی شهرداری هم هیچگاه آنگونه که لازم است به سینما کمک نکرد. نمود این ادعا هم در قیمت گزاف بیلبوردها قابل لمس است!
بیشتر بخوانید:
صباغ‌زاده: وجود امنیت مهمترین شرط برای حیات سینماست
مسئله بعدی که روی آن تاکید دارم فقدان تیزهوشی مسئولان فرهنگی است. چند سال پیش فیلم‌های سینمایی در شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌شدند. این مسئله تاثیر بسیاری خوبی روی فروش داشت اما دولتمردان به این فکر افتادند چرا باید این شبکه‌ها، فیلم‌های ایرانی را تبلیغ کنند. پس تصمیم گرفتند جلوی این امر را بگیرند که اشتباه محض بود. چون این کار باعث شد مردم از پای ماهواره‌ها بلند شده و به سینما بروند اما ما خودمان جلوی این موفقیت را گرفتیم و با برخی سیاست‌های اشتباه دوباره مردم را به سمت ماهواره هدایت کردیم! این مشکل یک دلیل روشن دارد آنهم عدم هماهنگی سازمان‌ها با یکدیگر است. برای مثال وقتی وزارت ارشاد داریم و این بخش موظف به نظارت روی سینماست باید به کارکرد این بخش اعتماد کنیم و همه مسئولیت‌ها را به او واگذار کنیم نه اینکه هر بخشی خود بخواهد برای سینما تصمیم‌گیری کند!
ایکنا - با توجه به شرایط موجود، چگونه افرادی نظیر شما سرمایه خود را در چنین سینمایی با خطر مواجه می‌کند؟ آیا اگر شما پول خود را در جای دیگر سرمایه‌گذاری کنید سودآوری بیشتری نخواهید داشت؟
نه تنها من بلکه بسیاری از دوستان که در امر سینما مشغول فعالیت هستند به این نکته واقفند که اگر پول خود را در جاهای دیگر سرمایه‌گذاری کنند سود چند برابر خواهند برد اما تنها عشق و علاقه‌ای که ما به این حوزه داریم باعث شده این مسیر را ادامه دهیم. درضمن به هیچ وجه انگیزه‌هایی چون شهرت یا دیده شدن مدنظر ما نیست چون اکثر افرادی که در سینما سرمایه‌گذاری می‌کنند قدیمی هستند برای همین دیگر پس از سال‌ها، حاشیه یا شهرت برای ما فریبنده نیست.
ایکنا - اتفاقات چند سال اخیر باعث شد پلتفرم‌ها رشد چشمگیری داشته باشند. این شکل جدید نمایش برای سینما اتفاقات خوبی را رقم خواهد زد یا اینکه تماشاگر را بیشتر از سالن‌های نمایش دور خواهد کرد؟
این بحث در ابتدای اوج‌گیری پلتفرم‌ها مطرح شد. من و عده‌ای دیگر در تمامی جلساتی که این موضوع در آن مطرح شد، می‌گفتیم این حوزه روی مخاطب سینما تاثیر نخواهد داشت چون اگر غیر از این بود در دیگر کشورهای دنیا که وسایل سرگرمی متنوع‌تر است باید سینماها سال‌ها پیش تعطیل می‌شدند. سینما از نگاه من یک آیین جمعی است که هیچگاه از بین نخواهد رفت. به همین دلیل هر فردی وقتی فیلمی خوب را در سینما می‌بیند لذتش چند برابر وقتی است که آن فیلم را از صفحه تلویزیون تماشا می‌کند.
ایکنا- به عنوان سوال پایانی شما در شورای صنفی نمایش حضور دارید. در این مرکز چه تصمیماتی برای بهتر شدن وضعیت نمایش در سینماها گرفته‌اید؟
تا قبل از کرونا فروش سینما وضعیت خوبی پیدا کرده بود به نحویکه سال 98 بیشتر میزان فروش را در سینما داشتیم. با شیوع کرونا متاسفانه سینما با افت مواجه شد اما بعد از کرونا در شورای صنفی نمایش تلاش کردیم فیلمی نسوزد. برای همین موقعیتی پیش آوردیم وقتی فیلمی خوب می‌فروشد به کار خود ادامه دهد. همچنین اگر فیلمی هم نمی‌فروخت دیگر سینمادار مقصر نبود. با این رویکرد در شش ماه اول سال در سینماها نزدیک به 40 فیلم به نمایش در آمد. در این مدت نیز فروش نزدیک به 280 میلیارد تومان داشتیم؛ رقمی که اگر به اتفاقات اخیر رو به رو نمی‌شد تا انتهای سال حتما به رقم 500 میلیارد تومان می‌رسید.
انتهای پیام
