شاعران صاحبان اصلی جشنواره شعر فجر هستند

به گزارش ایکنا، رضا اسماعیلی جمعه‌شب ۷ بهمن و در آستانه اختتامیه هفدهمین جشنواره شعر بین‌المللی فجر در ویژه‌برنامه «فجرآفرینان شعر انقلاب» در گروه بین‌المللی هندیران سخنرانی کرد.

متن سخنرانی دبیر جشنواره شعر بین‌المللی فجر امسال به شرح زیر است:

به نام آنکه جان را حکمت آموخت

سلامی چو بوی خوش آشنایی به شهروندان شعر و شعور، همنفسان کلمه و کلام، و وارثان آب و خرد و روشنی.

سلامی به روشنی آفتاب و به زلالی آب، به خانواده بزرگ هندیران و شاعران فرهیخته پارسی‌زبان و سلامی دیگر به شهیدان شاهد، و فجرآفرینان مجاهد، قبل از هر چیز فرا رسیدن فجر صادق انقلاب را به ملت سربلند ایران و شما خوبان تبریک عرض می‌کنم.

و تشکر و سپاس خالصانه از دوست شاعرم جناب آقای سید مسعود  علوی که زمینه این هم‌نفسی و هم‌نشینی شاعرانه را فراهم کردند، خدایش یار باد.

به رسم ادب و به نشانه حق‌شناسی در ابتدا وظیفه خود می‌دانم که از بانیان شعر فجر تشکر کنم به‌خصوص از برادران بزرگوارم جناب آقای دکتر محسن پرویز و دکتر علیرضا قزوه که از آغازکنندگان این راه روشن بودند؛ خوبانی که به همت بلند آنان پرچم شعر فجر در آسمان ادب به اهتزاز درآمد.

به لطف خدا امثال شاهد برگزاری باشکوه هفدهمین دوره جشنواره شعر فجر هستیم.

امسال نیز که توفیق خدمتگزاری به وارثان آب و خرد و روشنی نصیب این کمترین شده است فروتنانه از جامعه ادبی ایران و همه اصحاب فکر و فرهنگ به‌خصوص شاعران درخواست می‌کنم که چراغ راه ما باشند و با ارائه نظرات و پیشنهادهای ارزشمند و راهگشای خویش ما را در بالا بردن سطح کیفی بزرگترین رخداد ادبی کشور یاری کنند.

بدون هیچ اغراقی شاعران وارثان و صاحبان اصلی جشنواره شعر فجر هستند و توفیق خدمت به این خوبان و فرهیختگان افتخاری بزرگ است.

و اما بعد: نزار قبانی شاعر نام‌آور سوری درباره شعر می‌گوید «شعر زبان مشترک انسان و مدرکی است که ثابت می‌کند ما در قید حیاتیم». برگزاری جشنواره شعر فجر نیز نشان حیات طیبه شاعرانه ماست، حیات طیبه‌ای که به برکت تنفس در هوای شعر فراهم می‌شود. شعر پل پیوند است و وسیله‌ای برای تألیف قلوب و تقویت روح همبستگی و همدلی، شعر فصل وصل است و راهی برای مفاهمه ، به هم رسیدن و وفاق بیشتر. رسالت شاعر به قول مولانا وصل کردن است نه ایجاد فاصله و دمیدن در تنور فصل، رسالت هنرمند اصیل ایجاد جاذبه است نه دافعه، تبدیل تهدید به فرصت و نومیدی به امید است. دمیدن روح عشق و امید و زندگی و زایندگی در کالبد جامعه و دعوت به تلاش و تکاپو برای ساختن آینده‌ای بهتر است. شعر تمرین فرشتگی و بازتولید زیبایی است. شعر دعوت به مفاهمه و گفت‌وگو برای رسیدن به هم‌دلی و هم‌زبانی بیشتر برای حرکت به سمت آرمان‌شهر انسانی است.

شاعر با زبان شعر به دنبال رونمایی از معصومیت انسان و صیانت از گوهر انسانیت است. رسالت شاعر مرهم نهادن بر زخم‌ها و التیام آلام بشری برای رسیدن به آرامش و راستی و رستگاری است. برای پرهیز از ملال رشته سخن را در همین‌جا کوتاه می‌کنم و در پایان بار دیگر وظیفه خود می‌دانم از همراهی و همدلی جامعه ادبی، اصحاب مطبوعات، و رسانه‌ها، به‌خصوص مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب و ادبیات ایران در برگزاری شایسته این دوره از جشنواره صمیمانه تشکر کنم.

در پناه خدا سبز و سربلند باشید.

خدایا چنان کن سرانجام کار/ تو خشنود باشی و ما رستگار

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید/ هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند