نعمت بزرگ سلامتی، محدود به سلامت جسم نیست. این اشتباه بزرگی است که تصور کنیم اگر فقط مراقب سلامت جسممان باشیم، دیگر بیمار نشده و زندگی توأم با سلامتی خواهیم داشت. سلامت ابعاد مختلفی دارد که این ابعاد در تعامل و کنش و واکنش نسبت به هم هستند و اگر یک بعد از سلامتی مورد غفلت قرار گیرد، بر جنبههای دیگر ابعاد انسانی تأثیر گذاشته و منجر به بیماری ما خواهد شد.
با توجه به اینکه یکی از ابعاد مهم سلامتی، سلامت روان است خبرگزاری ایکنا نیز بنابر رسالت آموزشی خود نسبت به انتشار مجموعه درسگفتار «مراقبت از سلامت روان» با حضور فاطمه سادات رازقی، روانشناس اقدام کرده است.
بخش هشتم از این مجموعه به موضوع «آداب تأهل و فرزندآوری» پرداخته که با هم میبینیم و میخوانیم.
پدر و مادر شدن یکی از تجربیات بسیار شیرینی است که هر آدمی ممکن است در زندگی خود تجربه کند و بعضیها هم تجربه نکنند اما میدانند که تجربه شیرینی است. پدر یا مادر شدن یکی از اتفاقاتی است که انسان را وارد یک مرحله جدیدی از شخصیت خود میکند و خدا به انسان فرصتی میدهد که از خود اثری ماندگار به جا بگذارد.
من در رابطه با این موضوع با شما پدرها و مادرها خیلی صحبت دارم و وقت هم کوتاه است اما سعی میکنم موجز و مختصر برای شما بگویم که پدر و مادرهای عزیز؛ این حرف را درگوشی به شما میگویم که تا حالا فکر کردید که چرا خدا به بچهها گفته که به شما حتی «اُف» هم نگویند؟ آیا تا به حال به این فکر کردید که آیا این فقط حق بچهها است یا نه چیزی است که خدا برای شما خیلی سنگین خواسته است؟
برای اینکه متوجه موضوع شوید مثالی میزنم؛ فکر کنید که من مدیرعامل مجموعهای هستم و شما را به عنوان مدیر یک بخش انتخاب کردم. میآیم و شما را در آن بخش معرفی میکنم و از تمام کازمندان میخواهم که در آنجا به حرف شما گوش دهند و میگویم که در اینجا حرف ایشان، حرف من است و هر آنچه که میگوید باید انجام شود. در نتیجه آن کارمندها به حرف شما گوش میکنند.
این یک بعد موضوع است و بعد دیگر موضوع ارتباط شما با من به عنوان مدیرعامل است. آیا من که آمدم در آنجا و این حق را برای شما قائل شدم و از کارمندها خواستم که به شما تمکین کنند این معنی را میدهد که شما در برابر من مسئولیتی ندارید؟ خیر، معنی آن این است که شما در برابر من خیلی مسئولیت داری و من حق بزرگی را به شما میدهم و در برابر آن چیزی که برای شما قائل میشوم خیلی مسئول هستی و برای اینکه مسئولیت خود را خوب انجام دهی به کارمندان میگویم که از این آدم حرف شنوی داشته باشید تا موانع را برای تو برطرف کنم.
آنجا که خدا اسم خود را در کنار اسم پدرها و مادرها میآورد و میگوید که به پدرها و مادرها اُف هم نگویید به این معناست که پدر و مادر عزیز، من به بچهها گفتم که چنین نکنند اما تو در برابر من یک مسئولیت خیلی بزرگ داری. متاسفانه ما در آموزههای عرفی جامعه داریم که این فقط حق پدر و مادر است که بچهها باید رعایت کنند. مبادا فریب این حرفها را بخوریم و از یاد ببریم که ما چقدر مسئول هستیم.
این ویژگی که خدا برای من به عنوان پدر و مادر قائل شده به دلیل این است که من برای صحیح انجام دادن مسئولیتم مشکلی نداشته باشم و نه اینکه از فرزند طلبکار باشم. اگر نگاه و جهانبینی ما به فرزند به عنوان وسیله ای برای پیری، آسایش آرامش و... است اشتباه است چراکه عین مصادیق آن را در قرآن داریم که اینگونه نیست بلکه بچه وسیله امتحان است.
من در جلسه دوم یاد دادم که خدا در دو جا اسم از آرامش میآورد؛ یکی یاد خودش و دیگری همسرانی از جنس خودتان است. خدا میخواهد از شما سختترین امتحان زندگی را بگیرد و آن داشتن فرزند است. برای همین گفته همسری از جنس خودت به تو میدهم تا در کنارش آرامش داشته باشی تا بتوانی این امتحان سخت را بدهی.
پس اگر زندگی متاهلی خوبی نداری اول به فکر چاره برای زندگی متاهلی باش و آن را با بچه آوردن خراب نکن زیرا بچه لذت است اما جنسش آرامش نیست. اگر این موضوع را یاد بگیریم و بدانیم که ما در تربیت امانت دار هستیم و صاحب نیستیم و فرزند اموال ما نیست؛ در این صورت نگرش ما نسبت به تربیت فرزند تغییر میکند و خیلی از رنجهایی که برای بچهداری میکشیم برایمان معنا پیدا میکند.
پس برای زندگیای که مشکلات زناشویی دارد با فرزندآوری به دنبال حل این مشکلات نگردید زیرا گاهی این مشکلات بدتر میشود و آن وقت ناچار به طلاق میشوید. خداوند طلاق را در قرآن با عنوان منفورترین حلال در نزد خود آورده است زیرا تو لایق آرامش هستی و میگوید اگر آرامش در آن زندگی نداری طلاق را گذاشتم تا از آن زندگی بیرون بیایی.
ولی آیا از بچههای خود میتوانیم طلاق بگیریم؟ بچهها تا ابد، حتی زمانی که ما نباشیم حضور دارند زیرا نسل ما باقیات و صالحات ماست یا شرشان به ما میرسد. پس ما منفکل شده از فرزندان و نسلمان به خاطر اعمال و رفتارشان نیستیم و این قانون است. پس در انتخاب همسر بیشتر دقت کنید که این مسیر را قرار است با چه کسی همراهی کنی چراکه فرزند ما از همان نسل و وراثت است؛ پس بیشتر توجه کنیم.
انتهای پیام