علیرضا قزوه: باباهای ادب فارسی باید زنده بمانند + فیلم

به گزارش خبرنگار ایکنا، به مناسب هفته بزرگداشت مقام معلم، ایکنا با همکاری گروه بین‌المللی هندیران و به منظور گرامیداشت نام و یاد سه شاعر فقید و معلم شعر معاصر، استادان زنده‌یاد؛ ابوالقاسم حسینجانی، محمدجواد محبت و عباسعلی براتی‌پور نشستی ادبی با حضور و شعرخوانی علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، رضا عبدالهی، نغمه‌ مستشارنظامی، سیدمسعود علوی، عباس کریمی‌عباسی و سیدضیاء حسینی برگزار کرد.

علیرضا قزوه، شاعر آئینی و رئیس دفتر شعر، موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما در آغاز این مراسم ضمن گرامیداشت یاد و خاطره این استادان شاعر گفت: این سه بزرگوار، سه نفر از پیشکسوتان شعر انقلابند که الان جای آن‌ها خالی است. پیشتر از بقیه مهندس ابوالقاسم حسینجانی عرصه دنیا را به سمت آخرت طی کرد و سفر آخرت را برگزید، بعد استاد محبت و اخیراً هم استاد براتی‌پور نازنین.

قزوه ضمن یادآوری اینکه استاد حسینجانی و استاد براتی‌پور با یک فوت ناگهانی ما را ترک کردند، اضافه کرد: استاد محبت هم که از بزرگان و پیشکسوتان شعر انقلاب هستند، با مقداری بیماری و رنج دنیا را ترک کردند. این سه نفر به حق معلمان شعر انقلاب بودند.

وی با بیان اینکه مهندس حسینجانی از آزادگان و اهل مبارزه بود، عنوان کرد: پیش از انقلاب هم چندباری زندان رفته بود و در دادگاه رژیم پهلوی محکوم شده بود. سال 53 که در دانشگاه تبریز فوق‌لیسانس الکترونیک می‌خواند، دستگیر و به تهران منتقل شد و ماه‌ها در زندان رژیم بود.

رئیس دفتر، شعر، سرود و موسیقی سازمان صدا و سیما با تأکید بر اینکه آقای محبت هم اهل مبارزه و شعرهایش با طعم مبارزه و طبع انقلابی بود، افزود: استاد براتی‌پور هم از چهره‌هایی بود که سال‌ها در نیروی هوایی ارتش خدمت کرده و سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی بود. او از آغازین سال‌های انقلاب در حوزه اندیشه و هنر حضور داشت و از همان حوالی سال‌های 62 و 63 که من به حوزه هنری می‌رفتم، جزو اعضای ثابت جلسات شعر حوزه هنری بود.

قزوه در ادامه گفت: استاد محبت در بین این سه استاد از جهت سن و سال از کسوت بیشتری برخوردار و از شاعران به نسبت نام‌بردارتر بود که پیش از انقلاب را هم بیشتر درک کرده بود و شعرهایش در مجلات ادبی آن روزگار چاپ می‌شد. نام پررنگی در شعر بود و در هر دو مکتب نیما و شعر کلاسیک تلاش کرده بود.

وی با اشاره به اینکه قطعه «دو کاج» استاد محبت جزو قطعه‌های به‌یادماندنی است که در کتاب‌های درسی به او یادگار مانده، اضافه کرد: قطعه «جاده و اسب محیاست...» از استاد حسینجانی هم از قطعات مشهوری است که در ذهن مردم ما رسوب کرده و مردم ایشان را با این شعر می‌شناسند. هرچند یادداشت‌ها و شعرهای زیادی از ایشان باقی مانده و خیلی از آثار او هنوز رنگ چاپ را ندیده است و بسیار پرکار بود.

رئیس دفتر، شعر، سرود و موسیقی سازمان صدا و سیما با بیان اینکه یک ویژگی مهم که استاد محبت داشت، «بابایی» بود؛ افزود: باباها در ادب  فارسی انسان‌های بسیار متقی و پرهیزکارند، مکتب ادبی دارند و شاگرد پرورش می‌دهند و اهل دستگیری‌اند. از این منظر استاد محبت که ما به او «عمو جواد» هم می‌گفتیم، می‌توانست یکی از باباهای ادب فارسی باشد.

قزوه ضمن بیان اینکه در زمان حیات استاد محبت هم اولین بار این لقب را خود من به ایشان داده بودم، اضافه کرد: بعد از فوت ایشان هم چندین بار در مصاحبه‌ها گفتم، باباهای ادب فارسی باید همچنان زنده باشد. چنان که ما باباطاهر و بابا افضل و بابافغانی و بسیاری دیگر از باباهای ادب فارسی داریم، در روزگار ما هم شاعرانی هستند که اهل دستگیری مادی و معنوی و نیایش و نماز و توکل و... هستند از این منظر هم استاد جواد محبت بسیار چهره شاخصی است.

وی همچنین ضمن اشاره به اینکه هر کدام از این سه استاد شاعر از یک دیار در ایران عزیز بودند؛ گفت: استاد محبت از دیار کرمانشاه بود که دیار پهلوانان عرصه قیام و انقلاب و عرصه فرهنگ و ادب است، استاد حسینجانی از دیار گیله‌مردان قهرمانی بود که بزرگ آن‌ها میرزا کوچک جنگلی است و استاد براتی‌پور از دیار خراسان که دیار فکر و ادب و انقلاب بود.

قزوه در پایان تأکید کرد: ما از همه این بزرگواران خاطرات خوشی داریم و هر سه این استادان افرادی فروتن، اهل دینداری و نیایش و تحجب بودند و اخلاق را که خصیصه دین حضرت رسول اکرم(ص) است را با خود داشتند؛ لذا هر کدام می‌توانند به عنوان معلمان اخلاق در ادب معاصر ما به حساب بیایند.