ترجمه یدالله گودرزی از کتاب شاعر فلسطینی منتشر شد

به گزارش ایکنا کتاب «عشق، کافۀ کوچکی است» سروده‌های محمود درویش با ترجمه یدالله گودرزی توسط نشر گویا به چاپ رسید.

این مجموعه حدود یکصد سروده از «محمود سلیم حسین الدرویش» شاعر نامدار فلسطینی است که با نام محمود درویش در جهان نامور شده را دربرمی‌گیرد. شعرهای محمود درویش آمیزه‌ عشق و سوررئالیسم و میهن‌دوستی است. محمود درویش شاعر فلسطینی که برای اشعار ژرف و اندیشمندانه و مهین‌پرستانه‌اش درباره فلسطین مشهور است. وی در سال‌های پایانی زندگی کوشید گونه‌ای شعر سپید را عرضه کند که ویژگی‌های سبکی  و ادبی خاص وی را دربرداشته باشد، ازاین‌رو آثار او از سایر اقرانش از جهت فردگرایی برتر و پراهمیت‌تر است و در شعر معاصر عرب جایگاهی برین و والا دارد.

محمود درویش از شاعران مطرح جهانی است و بیش از ده جایزه منطقه‌ای و جهانی دریافت کرده و با روشنفکران، شاعران و نویسندگان بسیاری ازجمله ژاک دریدا، ژوزه ساراماگو، حسنین هیکل، پی یر بوردیو، نزار قبانی و... همکار بوده است.

محمود درویش که سرودن را از سال‌های نوجوانی آغاز کرد کوشید با بهره‌گیری از نمودها، نمادها و اسطوره‌های سامی، یونانی و باستانی وجهه‌ای جهانی به شعر مقاومت دهد. زن، معشوق و میهن در شعر او گاه یکی می‌شوند و او محبوب خویش را در هیاتِ وطنی می‌بیند که از دست رفته است.

محمدرضا شفیعی کدکنی درباره محمود درویش می‌نویسد: اگر یک تن را برای نمونه بخواهیم انتخاب کنیم که شعرش با نام فلسطین همواره تداعی می‌شود، محمود درویش است. از ویژگی‌های شعر درویش می‌توان به روح حماسی، بهره‌گیری از موسیقی ِ درونی، بهره‌گیری از اسطوره و بهره‌گیری از طبیعت به‌مثابه‌ یکی از آبشخورهای رمانتیسم اشاره کرد. محمود درویش سال ۱۳۷۵ خورشیدی به فلسطین بازگشت و تا پایانِ عمر آنجا زیست امّا مرگش در بیمارستانی در آمریکا رخ داد.

در نظر بسیاری از ناقدان، محمود درویش شایسته‌ترین فرد برای دریافتِ نوبل ادبی در جهان عرب بود. او شهیرترین شاعر مقاومت است و شعرش نماد مبارزه و دربردارنده تاریخ ایستادگی در فلسطین است.

او در دو ساحتِ شعر و نثر بیش از سی اثر ِادبی پدید آورد و صدای خاموشان و بی‌صدایان بود. سال ۱۳۸۹ شورای شهر پاریس، میدانی را در کوی مالاکویی، منطقه شش پاریس به نام او کرد و موزه‌ای در فلسطین به نام وی راه‌اندازی شد. مترجم کتاب درباره محمود درویش چنین نگاشته است:.

درویش این واژه‌ی باستانیِ پارسی که نامِ بزرگِ محمود بود گویی با سرشت و سرنوشتش پیوند خورده بود! او عمری را درویش زندگی کرده بود امّا محمود از دنیا رفت: عاش درویشا و ماتَ محمودا

کتاب «عشق، کافۀ کوچکی است» با طرحی چشم‌نواز و گرافیکی هنرمندانه به بازار کتاب عرضه شده است. شعری از این کتاب:

آن واژه، شگفت‌زده‌اش کرد

فرهنگنامه را گشود

اما پیدایش نکرد

و معنای رازآلودش را نیافت؛

بااین‌حال، واژه حالش را خوب کرد

مانندِ موسیقیِ خوش‌آهنگی با ذاتی رازآلود.

با خود گفت: حتماً شاعری آن را سروده

و استعاره‌ای سبز و سرخ

برای شب‌های تاریک آفریده است

امّا به‌راستی معنای آن چیست..؟

*

بالاخره معنا را دریافت

امّا واژه را گم کرد!