به گزارش خبرنگار ایکنا، فاطمه قاسمپور، نماینده مجلس و رئیس فراکسیون زنان و خانواده مجلس شورای اسلامی با موضوع «جایگاه مجلس در حمایت از خانواده» سخنران اولین همایش ملی «خانواده پایا» که با موضوع «نقش خانواده در پیشگیری، کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی»، امروز پنجشنبه دوم آذر ماه در فرهنگسرای خانواده برگزار شد، بود.
وی در این همایش گفت: در سیاستهای کلی خانواده مقرر شده است که همه برنامهها، اقدامات و ... در تمام عرصهها خانواده محور باشد. اما این مسئله به چه معنی است؟ معنی «محور بودن خانواده در همه امور» مورد اجماع نیست و ما در این خصوص یک حرف اجمالی نداریم.
وی ادامه داد: ما در عرصه کارشناسی در کشور در حوزه مهم زنان و خانواده فقدان نگاه اجمالی و رویکرد اجمالی را داریم. در زنجیره سیاستگذاری، اول باید توسط دانشگاه و حوزه تولید فکر و ادبیات علمی صورت گیرد و در ادامه به جلو برویم و در نهایت به برنامه اجرایی برسیم اما در اولین زنجیره یعنی تولید ادبیات و فکر با هم اجماع کلی نداریم.
قاسمپور با اشاره به اینکه در حوزه زنان این مسئله جدیتر است و در حوزه خانواده نیز از حیث دستیابی به راهبردها این اجمال را نداریم، گفت: رویکردهای مختلف و عدم گفتوگوی جامعه کارشناسی با همدیگر باعث میشود اجماع نظری شکل نگیرد. از سوی دیگر در برخی از موضوعات تشدد داریم بنابراین در عرصه سیاستگذاری هم همین مسئله رخ میدهد.
این نماینده مجلس ادامه داد: از شهریور سال 95 سیاستهای ملی خانواده اعلام شده و کارشناسان از پیوست خانواده در تمام سیاستگذاریها زیاد گفته و شنیدهاند؛ روز گذشته برنامه هفتم توسعه در مجلس به اتمام رسید، در این برنامه نیز احکامی را در موضوع زنان و خانواده مطرح کردهایم اما اینگونه نیست که احکام برنامه هفتم بر سیاستهای کلی خانواده محوری بنیان گذاشته شده باشد.
وی تصریح کرد: در حوزه زنان و خانواده خلأ نظری و کار کارشناسی داریم و تا همافزاییها را جدی نگیریم، آثار سیاستهای ملی خانواده را در جامعه نمیبینیم. مسئله مهم دیگری که باید مطرح شود، این است که رویکردها یا برنامههای راهبردی ما برای تحکیم خانواده است. اما راهبرد ما برای تحکیم خانواده چیست؟ امروز که در خدمت شما هستیم همه دو راهبرد داریم و میگوییم «خانواده را آموزش بده و از مشاوره کمک بگیر»؛ نمیخواهم بگویم آموزش و مشاوره راهبرد نیست اما گاهی برای رسیدن به حوزه راهبردها بیش از این جلو نرفتهایم.
رئیس فراکسیون خانواده ادامه داد: 15 تا 20 سال است که در خصوص راهبردها برای سیاستگذاریهایمان صحبت میکنیم اما کمتر مدل عملیاتی در این حوزه داریم که این هم یک مسئله مهم است.
وی در بخش پایانی سخنان خود، «سؤال اما چه باید کرد؟» را مطرح کرد و گفت: در برنامه هفتم هم با همین رویکرد آموزش و مشاوره خانواده جلو رفتهایم چون دیالوگ بین نظام کارشناسی و نظام سیاستگذاری ضعیف است. در حوزه سیاستگذاری نیازها بیش از این است و باید گفتوگو با کارشناسان خانواده بیشتر صورت گیرد.
رئیس فراکسیون خانواده اضافه کرد: سیاستهای ما در حوزه آموزش و مشاوره قرار میگیرد اما حتی نمونههای موفق در این حوزهها هم زیاد نیست. در حوزه اجرا هم مسائلی مترتب بر این مسئله است. در برنامه هفتم حوزه اجرا را مقداری تنظیمگری کردیم؛ نهادهای متعددی در حوزه اجرا در کشور وجود دارد مثل سازمان بهزیستی، وزارت ورزش و جوانان، قوه قضائیه و ... اما در حوزه اجرا همچنان مشکلات وجوددارد.
انتهای پیام