به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در نشست مدرسه مروی با تبریک اعیاد شعبانیه و دهه فجر و با اشاره به ساحت توحیدی امام حسین(ع) گفت: امام حسین(ع) در خطبهها و کلماتش در باب توحید سخنان مهمی دارد و حتی میتوان فلسفه قیام حضرت را همین توحید دانست، فلسفه قیام ائمه(ع) و پیامبر(ص) به خاطر توحید است چراکه هرچه مشکل داریم از شرک است، شرک میتواند انواع مختلفی داشته باشد که برخی از آنها شرک خداپرستی، شرک ریاست، شرک شهرت، شرک شهوت و شرک غضب است.
وی ادامه داد: حضرت امام خمینی(ره) حول توحید مدام سخن میگفت، انسانی که واقعاً موحد شود میتواند رستگار شود؛ ضمن اینکه توحید کلامی ضروری است اما غیر از بینش توحیدی، منش و کنش نیز باید توحیدی باشد و این کار سختی است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به برخی از احادیث امام حسین(ع) بیان کرد: امام حسین(ع) در حدیثی میفرماید که «اى مردم، خداوند بندگان را آفريد تا او را بشناسند، آنگاه كه او را شناختند، پرستش كنند و آنگاه كه او را پرستيدند از پرستش غير او بىنياز شوند»، چرا غیر خدا میپرستیم؟ چون به خدا شناخت نداریم. هرچه شهرها مدرنتر میشود، مردم بیشتر به روانپزشک نیاز دارند و بالاترین آمار خودکشی در اروپای شمالی، ژاپن و کره جنوبی است. انسانی که توحید قلبی دارد آرامش دارد، خودکشی و مشکلات روحی روانی زاییده بیخدایی و نفی توحید است.
وی ادامه داد: خطاب خطبههای امام حسین(ع) به عموم مردم است که توحید داشته باشید، البته جریان توحید باید در زندگی باشد. توحیدی بینشی، منشی انگیزشی و کنشی ارزش دارد؛ اینگونه هویت فرد، توحیدی است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: خطبههای امام حسین(ع) در مدینه و مکه توحیدی بود با اینکه همه مخاطبان مسلمان بودند اما باز هم بر توحید تأکید داشت چون ممکن است در زندگی مردم توحید نباشد، باید سبک زندگی توحیدی باشد. امام حسین(ع) در روز عاشورا چند وداع داشت که بهانهای بود تا به خیمهها سر بزند و مراقب خیمهها باشند در یکی از وداعها خطاب به خواهرش حضرت زینب(س) فرمود که خواهرم نماز شبت را ترک نکن، عجیب است که در اوضاع بهم ریخته کربلا، به حضرت زینب(س) میگوید که نماز شب را ترک نکن.
خسروپناه در پایان گفت: محبت ما به اهلبیت(ع) به خاطر توحید و موحد شدن است. باید خودمان همواره میزان توحید را محاسبه کنیم، اکثر کسانی که به جبهه میرفتند جوان و نوجوان بودند چون تعلق کمی به دنیا داشتند و موحد بودند، شهدای مدافع حرم مقامشان بالاست چون با وجود تعهدات زندگی و خانواده باز هم از جانشان میگذرند.
انتهای پیام