امام علی(ع) را دورماندگان از مکتب امامت به شهادت رساندند + فیلم

یکی از الطاف و موهبت‌های ویژه خداوند در ماه مبارک رمضان شب قدر است. چنانکه پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «خداوند از روزها، جمعه و از ماه‌ها، ماه رمضان و از شب‌ها، شب قدر را برای خود اختیار کرده است». شب قدر اوج معنویت و عبادت ماه مبارک رمضان و شب تجلی میعاد انسان با خداوند و از خود جدا شدن و غرق در دریای رحمت و محبت و مهربانی خدا شدن است.

آیت‌الله سید جمال‌الدین دین‌پرور، شارح و مترجم نهج‌البلاغه در همکاری با خبرگزاری ایکنا در سلسله درس گفتار‌های «دریچه‌ای رو به ملکوت» به تبیین فضیلت و اهمیت شب‌های قدر و شهادت امام علی(ع) پرداخته است که در ادامه با هم می‌خوانیم و می‌بینیم.

امیرالمؤمنین علی(ع) در خانه خدا متولد شدند و به شهادت رسیدند. مطالب بسیار زیادی درباره مسئله شهادت امیر‌المؤمنین(ع) وجود دارد که فقط به قسمتی از آن می‌پردازیم. مهم است که بدانیم امیرالمؤمنین(ع) توسط چه کسانی به شهادت رسیدند؟ ایشان توسط کسانی که ادعای اسلام و مسلمانی می‌کردند و حتی در آغاز زندگی از اصحابشان بودند به شهادت رسیدند.

شهادت امام علی(ع)  محصول نادانی و جهالت افرادی است که خود را دانا می‌دانستند ولی از مکتب امامت دور بودند. زندگی مبارک‌ امیرالمؤمنین(ع) پر از علم، آگاهی، عدالت، تقوا و درس‌آموزی بود؛ شهادت ایشان نیز نکات بسیار مهمی دارد.

هنگامی ‌که حضرت علی(ع) در شب نوزدهم رمضان مردم را بیدار کردند و به مسجد رفتند و آن فاجعه اتفاق افتاد در چند شبی که حضرت هنوز زنده بودند اتفاقاتی رخ داد که می‌توانیم نکات مهمی را از زندگی امام(ع) استخراج ‌کنیم. حضرت سفارش کردند که نسبت‌به ابن ملجم که این ضایعه را به وجود آورده بود ظلم نشود و از همان غذایی که برای حضرت آورده می‌شد برای او هم باید برده شود.

صحبت‌هایی که حضرت علی(ع) در این دو روز داشتند قابل‌توجه است که چه وصایا، توصیه‌ها و نکات برجسته‌ای را به فرزندان و سایر بستگان خود را فرمودند. یکی از جملاتی که امام(ع) در همین شب‌های بستر بیماری و خطاب به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرمودند این بود که «در برابر ظالم بایستید اما در برابر مظلوم فروتن باشید و یاور مظلوم باشید».

نکات بسیار زیادی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد؛ جمله‌ای که شاید کمتر مطرح‌شده این است که وقتی خبر شهادت حضرت(ع) و ضربت خوردن ایشان از سوی ابن ملجم در شهر منتشر شد، شهر متلاطم شد و مردم متأثر شدند و خانه و زندگی را رها کردند و آمدند در کنار خانه‌ حضرت امیرالمؤمنین(ع) گریه و شیون می‌کردند. چنان وضعیتی شده بود که انتظار می‌رفت قاتل را قطعه قطعه کنند و این شخص لعین را این‌گونه از بین ببرند اما امام(ع) نسبت به این موضوع توجه داشتند و برای اینکه الگویی در جامعه اسلامی شود و دنیا بدانند که اسلام و مکتب تشیع حتی در سخت‌ترین حالات هم از مرز عدالت و انسانیت نمی‌خواهد خارج شود، فرمودند «مبادا به بهانه اینکه بگویید امیرالمؤمنین را کشتند خون‌ریزی کنید و مردم را بکشید»

حتی کسانی که متهم بودند و در شهادت امام دست داشتند را  کاری نداشتند و گفتند که فقط قاتل من را قصاص کنید؛ اگر من از این ضربه به شهادت رسیدم؛ او یک ضربه زده شما نیز یک ضربه به او بزنید. این نشان‌دهنده عدالت، انصاف و انسانیت امام(ع) است.

متأسفانه در دنیای معاصر، گروه خبیث داعش که نشان‌دهنده‌ خشونت و بربریت بود، می‌خواست خود را به ‌نام اسلام معرفی کند در صورتی که درست در مقابل اسلام و مکتب وحی بود. امام(ع) برای ‌اینکه این مطلب را در جامعه اسلامی و فرهنگ تمدنی اسلامی جا بندازند در آن شرایط سخت که فردی چنین ضایعه‌ای را وارد کرد، بهترین انسان روی زمین را به شهادت رساند و جهان بشریت را یتیم کرد، اینگونه برخورد کردند.  

چنین فردی را چقدر باید مورد عذاب و شکنجه قرار داد؟ اما امام می‌گوید فقط یک ضربه زده و شما نیز باید به او یک ضربه بزنید؛ ضربه‌ ابن‌ملجم کجا که شخصیتی مثل علی(ع) را به شهادت رساند و ضربه‌ای که قرار است یک فاسق و فاجری را که به درک واصل کند کجا؛ اما این دستور امام است که همیشه در تاریخ ماند.

عدالت و مقامات علی(ع) در همه قرون و اعصار مطرح است و معنای عدالت این است؛ امام(ع) فرمود که مبادا قاتل مرا مثله کنید که من از پیامبر(ص) شنیدم که فرمودند حتی یک سگ درنده را نیز مثله نکنید. این اوج عدالت و مکتب انسان‌ساز امیرالمؤمنین(ع) است.

باید در این ایام به این نکات توجه کنیم که مکتب علوی، مکتب انسانیت، انصاف و خدمت‌گزاری است و انسان باید بتواند آنچه می‌تواند به مردم خدمت کند و هرچه نسبت به انسان بدرفتاری و ظلم کردند با عطوفت و محبت برخورد کند.