انسان‌های باوفا در مسیر رضوان الهی + ‌فیلم

بندگی برای باریتعالی جز در مسیر صراط مستقیم محقق نمی‌شود؛ اما چه بسیار بیراهه‌ها که انسان را از مسیر اصلی منحرف می‌کند. ماه مبارک رمضان فرصت ارزشمندی است تا انسان روح را به سمت عروج و اعتلا سوق دهد و به خداوند تقرب جوید اما قرار گرفتن در مسیر سعادت نیاز به دانش و آگاهی دارد؛ همان گوهرهای نابی که در قرآن کریم و سیره ائمه معصومین بیان شده و چراغ راه برای رسیدن به سرمنزل مقصود است.

در این راستا خبرگزاری ایکنا طی ماه مبارک رمضان بنابر رسالت رسانه‌ای خود، مجموعه درس‌گفتارهای «به سوی نور» را با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محمد شریفانی، پژوهشگر قرآن کریم گردآوری کرده است و به صورت روزانه در ماه رمضان منتشر می‌کند. در بیست‌وششمین قسمت از این مجموعه آموزشی به موضوع «تشریح صفت وفا، یکی از مهم‌ترین ارزش‌های اخلاقی» پرداخته شده است که در ادامه می‌بینیم و می‌خوانیم.

در بخش دوم نظام‌نامه‌ تربیتی و اخلاقی قرآن یعنی در بخش گرایش‌ها اشاره شد که ما نمی‌توانیم متخلق به همه‌ ارزش‌های اخلاقی باشیم؛ ولی می‌توانیم مهم‌ترین آنها را در خودمان ایجاد کنیم؛ مهم‌ترین ارزش‌های اخلاقی از خوش‌اخلاقی، حیا و صداقت عبارت بود که «وفا» چهارمین آنهاست.

در آغاز دعای ندبه که همه ما با آن مأنوس هستیم، تعبیر زیبایی وجود دارد که می‌فرماید خدایا تو بندگانی داری که «اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِک» یعنی تو آنها را به صورت خالص برای خود انتخاب کردی؛ یعنی بندگان خالص و پاک و وارسته هستند. این بندگان از چنین مسیری عبور کردند که به این مقامات رسیدند که «شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ» یعنی تو با آن‌ها شرط زهد کردی که باید پشت به دنیا کنید و تمایلی به دنیا نداشته باشید.

«فَشَرَطُوا لَک ذَلِک» یعنی تو شرط کردی و آنها نیز شرط تو را پذیرفتند؛ یعنی معصومین(ع) پذیرفتند که بنده خالص خدا باشند؛ ما هم از این ادعاها زیاد داریم اما مهم این است که امیرالمؤمنین(ع) «عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ» یعنی تو  از او وفا دیده‌ای. در روایات داریم «لاَ عَهْدَ لِمَنْ لاَ وَفَاءَ لَهُ» یعنی کسی که وفا ندارد اصلاً دین ندارد و مبنای دینی او دچار مشکل است. در تعابیر قرآن نیز داریم که می‌فرماید «أَوْفُوا بِالْعَهْد» یعنی به تمام عهدهای خود وفادار و پای‌بند باشید. در روایت دیگر داریم که می‌فرماید «الصدق و الصفا توأمان» یعنی صدق و وفا با هم توأم‌ و قرینه همدیگر هستند.

در ادامه 9 فضیلت را برای مردان اهل وفا اشاره می‌کند که عبارت است از «فَقَبِلْتَهُمْ» یعنی انسان‌های وفادار مقبول درگاه خداوند هستند؛ «قَرَّبْتَهُمْ» یعنی مقرب درگاه خدا هستند؛ «وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکرَ الْعَلِی» یعنی در جامعه خوش‌نام هستند، گل سرسبد وفاداران عالم ابوالفضل‌العباس(ع) بود که بسیار در عالم خوش‌نام هستند؛ «أَهْبَطْتَ عَلَیهِمْ مَلائِکتَک» یعنی هبوط ملائکه در نزد این ‌افراد است، «کرَّمْتَهُمْ بِوَحْیک» یعنی خداوند آنها را با وحی و الهام تکریم کرده ‌است، «وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِک» یعنی علم مخصوص به آن‌ها داده است؛ «جَعَلْتَهُمُ الذَّرِیعَةَ إِلَیک» یعنی واسطه بین بندگان و خدا این انسان‌ها هستند.

 ما می‌توانیم خدا را به آبروی این انسان‌های وفادار قسم دهیم؛ «وَ الْوَسِیلَةَ إِلَی رِضْوَانِک» یعنی آنها همان‌هایی هستند که سلوک رضوان دارند و در مسیر رضوان الهی حرکت کردند، یعنی به قله‌ سعادت که مقام رضوان است رسیدند. به هرحال صفت «وفا» هم چهارمین صفت از ارزش‌های اخلاقی و قابل‌توجه است.